امروز : پنج‌شنبه 9فروردینماه 1403 | ساعت : 14 : 40

آخرین اخبار

آرتی عربی: ادای سوگند دولت جدید فلسطین در یکشنبه آینده

شفقنا- منابع آگاه گفتند: «دولت جدید فلسطین به نخست...

سازمان جهانی بهداشت آماری از «سطح آزار و اذیت سایبری کودکان» را اعلام کرد

شفقنا- یک بررسی منتشرشده توسط سازمان بهداشت جهانی نشان داد...

مراسم شب‌های قدر در حرم حضرت معصومه(س) اعلام شد

شفقنا- مراسم قرائت دعای جوشن کبیر، سخنرانی و قرآن...

غرق‌شدگی خانم ۴۰ ساله در بویراحمد

شفقنا- مدیرعامل جمعیت هلال احمر استان کهگیلویه و بویراحمد...

وزارت بهداشت غزه: تعداد شهدای جنگ اسرائیل در نوار غزه به 32552 نفر رسید

شفقنا- وزارت بهداشت فلسطین امروز(پنج‌شنبه) تعداد قربانیان جنگ میان...

نخست وزیر ارمنستان: ایروان دولت در تبعید قره باغ را به رسمیت نمی شناسد

شفقنا- «نیکول پاشینیان»، نخست وزیر ارمنستان اعلام کرد که...

وزیر ارتباطات عراق: برای فیلتر «تیک تاک» اقدام کردیم

شفقنا- وزیر ارتباطات عراق از ارائه درخواستی به هیئت...

سقوط فروش آیفون در بزرگترین بازار دنیا

شفقنا- فروش آیفون در چین در فوریه نسبت به...

قطع همکاری سیستم پرداخت سامسونگ با میر روسیه

شفقنا- سرویس پرداخت «سامسونگ پی» شرکت سامسونگ الکترونیکس، از...

تلاش آمریکا برای قطع خدمات به ابزارهای تراشه‌سازی چین

شفقنا- یک مقام وزارت بازرگانی آمریکا اعلام کرد واشنگتن...

«غُبارِ غُربت بر آرمان های اخلاقی ! »/ نوشتاری از استاد هادی سروش/ بخش...

شفقنا- حجت الاسلام والمسلمین هادی سروش در سلسله نوشتارهایی...

کدام کشورها دیرتر از بقیه از تورم رها خواهند شد؟/ گزارش اکونومیست

شفقنا آینده- نشریه اکونومیست در گزارشی آماری درباره وضعیت...

«دین، محرومیت، مسئولیت» در نشست شفقنا: برای محرومیت زدایی به سمت حرکت های بومی برویم/ شفافیت عملکردها در اعتماد سازی موثر است/ برای رفع فقر گرفتار مافیا هستیم/ علت تداوم محرومیت تفاوت نگاه مسئولین است

شفقنا- فقر و محرومیت، خطرناک ترین بیماری است که افراد را تهدید می کند و هرگونه سهل انگاری در درمان آن، به اختلال و فروپاشی فرد و جامعه و از دست رفتن دین و معنویت می انجامد. این سخن، هشدار بزرگی است که معصومین(ع) به جامعه بشری و جامعه اسلامی گوشزده کرده و آنان را از پیامدهای فقر بر حذر داشته اند.

حجت الاسلام و المسلمین احسان بی آزار تهرانی و حجت الاسلام و المسلمین کمیل نظافتی از جمله کسانی هستند که در مسیر محرومیت زدایی تلاش کرده و تجربیات بسیاری آموختند که برای گذر از این بحران توجه به اندوخته ها ضروری است.

نشست شفقنا با موضوع «دین، محرومیت، مسئولیت» از طریق صفحه اینستاگرام شفقنا به آدرس shafaqna_fa@ و همچنین از طریق صفحات اینستاگرام آقایان نظافتی و بی آزار تهرانی به صورت آنلاین پخش شد که در ادامه متن آن را می خوانید:

* با توجه به اینکه هر دو از فعالین اجتماعی هستید و رسیدگی به محرومین را به صورت فعال در رزومه کاری خود دارید، طرح های پویش مردمی که داشته و دارید تاکنون چه میزان موفق بوده است؟ استقبال مردم و مسئولین در حمایت از این پویش ها با هدف محرومیت زدایی را چطور ارزیابی می کنید؟

بی آزار تهرانی:

در اسلام ترویج و تبلیغ فقر نشده البته باید مراقب بود از ضروریات به سمت رفاهیت و هوسیات نرویم

اساس محرومیت از ناحیه دین مطرود است، ما در اسلام مبارزه با محرومیت و فقر داریم، ترویج و تبلیغ فقر نشده و همیشه در مسیر گشایش امور و رسیدن به ضروریات زندگی بوده است. معمولاً ما از ضروریات به سمت رفاهیت و هوسیات می رویم. دین اسلام ضروریات را برای مخصوصاً مسئولین کارگزار جامعه اسلامی واجب می داند که باید برای مردم فراهم کنند، رفاهیت هم هر کسی به قدر زحمات و خدمات خود باید در مسیر حلال گام بردارد و تا جایی که می تواند رفاه خویش را توسعه دهد، اما وقتی کار به هوسیات می افتد، مدرنیته انسان را به سمت خودپسندی، خود نمایی و خودمحوری می برد و قصه آن متفاوت است. اینکه هر سال دیزاین و طرح خانه ها باید رنگ و مدل سال باشند، مثلا در خانواده ای بر سر برند پوشی میلیون ها تومان هزینه می شود و واقعاً به سخره گرفتن است و به قول شاعر عتیق:  خلق را تقلیدشان بر باد داد / ای دو صد لعنت بر این تقلید باد.

برخی معتقدند فلان برند که مد شده، می پوشیم ولو اینکه خنده دار باشد و میلیون ها تومان بابت آن هزینه می کنند که این مرحله ورود به هوسیات است. اما درمورد ضروریات در دین ما تأکید شده «اَلکادُّ عَلَی عِیالِهِ کَالْمُجاهِدِ فی سَبیلِ اللهِ»، به تازگی عید غدیر را پشت سر گذاشتیم، ما آموخته ایم که روز عید غدیر روز توسعه بخشیدن به زندگی و هدیه دادن است. گفته می شود که اگر می خواهید کاری را انجام و وعده ای به خانواده دهید و اتفاق خوبی را رقم بزنید، این اقدام را روز عید غدیر که روز شادی است، انجام دهید. بنابراین شبهه ای که وجود دارد مبنی بر اینکه اسلام می گوید همه زیلو نشین و در فقر باشند از اساس نفی است و باید با آن مبارزه کرد.

عده ای در برخی از مناطق به نام کار جهادی پول پاشی و پیمان کاری می کنند

در واقع مبارزه با فقر یک اصل است، اما برای ریشه کن شدن آن از عهده کسی بر نمی آید، بنده و آقای نظافتی و دیگران عزیزان به اندازه بضاعت خود بر روی این مساله متمرکز شدیم، آقای نظافتی از درمان تا همه شئون در تلاش هستند و بنده هم همین مدل هستم، ولی در برخی از مناطق عده ای با اشتغال به اسم کار جهادی پول پاشی و پیمان کاری می کنند یعنی بودجه ای می آید و این بودجه را طبق سلیقه خود هزینه می کنند. به نظرم اگر می خواهیم محرومیت زدایی و مبارزه با فقر در جایگاهی که متمرکز می شویم، اتفاق بیفتد در مرحله اول باید از ظرفیت های بومی منطقه استفاده کرد و خود مردم را به کار گرفت.

برای محرومیت زدایی، در گام اول باید به سمت حرکت بومی برویم

در بسیاری از مناطق افرادی کپرنشین بودند و نهاد و سازمانی یا  NGOها مردمی یا جهادگران، خانه ای برای این افراد را در گرمای 60 درجه ساختند و تحویل دادند، اما این افراد چون حتی یک آجر جا به جا نکردند به جای اینکه در این خانه ها سکونت کنند، دام خود را به خانه فرستادند و خودشان همچنان کپرنشین ماندند چرا که فرهنگ سازی نشده و خود شخص هم دغدغه ای ندارد لذا اگر این اقدامات بومی سازی شود و از ظرفیت های جهادی منطقه استفاده گردد و خودشان در ساخت و ساز سهم داشته باشند، دغدغه پیدا می کنند و هم در بنا و هم در بقا خودشان به میدان می آیند بنابراین در گام اول باید به سمت حرکت بومی برویم.

به تعبیر رهبر انقلاب، ما در کار جهادی نیازمند نوکری هستیم و برای تحقق این اصل لازم است عده ای به صحنه بیایند، مثلاً در سیستان و بلوچستان اگر بخواهیم یک تیم 30 نفره را به این مناطق ببریم نزدیک به 15 میلیون تومان هزینه رفت و آمد آنان می شود، حضور نیروهای جهادی برای یک بار پیدا کردن مسیر و تربیت نفوس مناسب است که از دل اینها در این تربیت شدن باز یک دایره وسعت خدمتی حاصل شود، ولی اینکه قرار باشد مدام ما افرادی را به صحنه ببریم درست نیست. حضرت آقا 9 ماده به جهادیان مطرح فرمودند که یک ماده این بود، پیوستن گروه های جهادی با یکدیگر، بومی و در منطقه باشند، نمونه اخیر در تحقق این مساله تلاش گروه جهادی در سیستان و بلوچستان است. اطعام غدیر را از 12 سال پیش شروع کردم و چهار سال است که هر ساله 12 هزار پرس غذا به دست محرومین می رسید، امسال این حرکت بومی شد، 14 آشپزخانه در مناطق مختلف راه اندازی شد و 110 پرس غذا تقدیم محرومین کردیم، این اقدام چنان گسترش داشت که حتی خیر امیرالمومنین به عزیزان فاطمیون و افغانی نیز رسید.

برای محرومیت زدایی، مردم را درگیر ماجرا کنیم

بعد از بومی سازی، نکته دوم اینکه مردم را درگیر ماجرا کنیم. من کاری به حمایت و ورود مسئولین به این مسایل ندارم، ولی می خواهم بگویم عمده کاری که در این مدت و گردش مالی که داشتیم شاید بیش از 90 درصد کار ما مردمی بوده است. مثلاً اخیراً برای تهیه آرد و گازوئیل نانوایی که در شهر زابل راه انداختیم، عزیزانمان که از دوستان نزدیک و صمیمی من هستند 50 میلیون تومان برای آرد و گازوئیل به منظور تهیه نانی که روزانه در آن نانوایی پخته می شود، ما را حمایت کردند. 30 میلیون تومان هم بنیاد علوی برای سیمانی که خانه ها ساخته می شود پرداخت کرد و ما بقی خدمات صرفاً و قطعاً مردمی بود و کار جلو رفته است. مردم که پای کار بیایند هم برکت پیدا می کند و هم خیر جاری باقی می ماند و در این صورت است که اقدامات ماندگار خواهد شد.

* به منظور کاهش فقر و محرومیت یا محرومیت زدایی در کشور چه راهکاری پیشنهاد دارید؟ در این زمینه مسئولین و مردم باید چه نقشی ایفا کنند؟

کمیل نظافتی:

مردم اگر صداقت ببیند برای محرومیت زدایی کمک می کنند و کوتاه نمی آیند

مردم جامعه ما فهیم و دردمند هستند و منتظرند ببینند صداقت کجاست، اگر صداقت را ببینند به هر مقدار که توانشان هست، کوتاه نمی آیند و کمک می کنند، در این مسیر که مسیر الهی و جهادی است، اولاً باید جامعه شما را قبول داشته باشد و مقبولیت ایجاد شود، پس از آن باید در دلشان بنشینید و محبوبیت ایجاد شود. وقتی محبوب جامعه شدید و مقبولیت و محبوبیت در کنار هم قرار گیرد، اعتماد به میان می آید و کارها را به شما به عنوان کارفرما برای انجام امور خیر واگذار می کنند لذا من به عنوان کارگر که در این مسیر جهادی کار می کنم و آقای بی آزار تهرانی هم تا جایی که می شناسم خدمت در این کسوت را برای خود افتخار می دانند، امیدوارم همین روند ادامه پیدا کند و دنیا شکارمان نکند و بتوانیم از این اعتماد به نحوه احسن بهره برداری کنیم.

* در امر محرومیت زدایی به چند راهکار مردمی و جهادی اشاره کردید، اما به هر حال وظیفه مسئولین را در این مسئله را نمی توان نادیده گرفت، با توجه به تجربیات خود از حضور در مناطق محروم، چه پیشنهادی به طور ویژه به مسئولین دارید؟

بی آزار تهرانی:

آفت دیوان سالاری و بروکراسی مانعی برای پیشبرد اقدامات

خودمان آفت دیوان سالاری و بروکراسی های کاری و اداری را حس و لمس می کنیم، اینکه رهبر انقلاب می فرمایند؛ فقط راه درمان مشکلات این مملکت مدیریت جهادی است یعنی مدیریت عاشقانه به نوعی که اشخاص به نوکری مردم مفتخر باشند، تا زمانی که طبق ساعت کاری و بدون عشق اقدام کنیم، هیچ خروجی نخواهیم داشت، مسئولین امر هم کار خود را می کنند و بضاعت خود را بعضاً به کار می گیرند منتها ما محدودیت هایی داریم که اصلاً با نگاه انقلابی و جهادی نمی خواند، همین که می گویم دیوان سالاری باز نمونه آن را برمی گردم به جایی که خودم ثابت عمل می کنم یعنی سیستان و بلوچستان، ما مردم و محرومینی را داریم که شناسنامه و مدارک ندارند، به همراه آقای کمیل نظافتی چندین بار با مسئولین امر صحبت کردیم و کارهایی در حال انجام است ولی روند آن کُند می باشد، جهت آن این است که چند مرکز باید از این کار حمایت کنند، در آخر هم با مصوبه مجلس و اتفاقاتی که افتاد، دفتر رهبری ورود کردند و آقا دستورالعمل مستقیم دادند. تعداد چند هزار نفر به دلیل نداشتن شناسنامه در سرانه این مملکت نیستند و در نهادهای رسمی مثل کمیته امداد این افراد قابل شناسایی نیستند لذا نزدیک 30 خانه برای این افراد ساختیم و سعی کردیم خدماتی به آنان ارایه دهیم.

قصد موازی کاری با مسئولین را نداریم

ما نمی خواهیم با مسئولین موازی کاری کنیم، ما در جایی متمرکز عمل کردیم که عملاً نمی توانند به این افراد خدمت کنند چون نامشان در لیست نیست. اگر هم می خواهند یارانه، خدمات تحصیلی و درمانی در اختیار آنان قرار دهند، امکان آن نیست چون هویت این افراد را هویت ایرانی نمی دانند. البته برای حل این مشکل اقداماتی انجام شد تا از طریق مادر هویت آنان ثابت شود ولی چون بخش های مختلف باید با هم همراه باشند و ارتباط بگیرند تا این اتفاق بیفتد، این کار روی زمین مانده و این یکی از ضعف هاست. این مساله با شعار اصلی که می گوید سهام داران اصلی این انقلاب پابرهنه ها هستند و پابرهنه واقعی هم می توانید در این شهرها ببینید در تناقض است.

در این مناطق مردم برای زنده ماندن می جنگند نه برای زندگی کردن، آب و هوا نیست، بادهای 120 روزه زابل خاک را بر روی خانه های مردم می آورد طوری که دیگر درهای خانه باز نمی شود و مردم مجبورند از پنجره بیرون بروند و خاک ها را کنار بزنند تا تردد کنند. امکانات غذایی نیست و واقعاً مردم به نان شب محتاج هستند. از برخی از مسئولین گله می کنم حتی کسانی که داعیه پای کار بودن انقلاب دارند چرا که در ابتدا حمایت کردند و گفتند که ما فقر را ریشه کن کردیم اما ظاهراً این ریشه کن کردن فقر در چارچوب دیوان سالاری بوده است.

خیلی ها نان شب ندارند و افراد بسیاری گرسنه هستند  

خیلی ها نان شب ندارند که بخورند، نانوایی ما در دو ماه نزدیک 100 هزار نان پخت و تقدیم افرادی شد که ائمه جمعه 5 منطقه رصد کرده بودند و طبق لیست نان تقدیم آنان شد. با این اوضاع چرا جلوی دوربین می گوییم که فقر را ریشه کن کردیم و در انتخابات آقایان وعده کردند که ما طرحی را دیدیم سرعتش را زیاد می کنیم و دیگر شب کسی سرش را گرسنه بر بالین نمی گذارد، من دست این مسئولین را می گیرم می برم ببیند که چقدر افراد گرسنه هستند. این خلاء موجود است و ربطی به نظام و انقلاب اسلامی ندارد بلکه گیر دیوان سالاری است که در نگاه تکنوکرات، اندیشه لیبرال، سرمایه داری و عصر مدرنیته وجود دارد. طبق این نگاه اصل این است که به پیشرفت، همسو و جهانی شدن برسیم و مهم نیست که در این میان کارگر هفت تپه و سایر افراد محروم زیر بار مشکلات کمر خم کنند. خیلی درد است که برخی از مدیران کلان این مملکت روی صندلی نشستند و نگاهشان این چنین است مثل درد زایمانی که ماحصل آن اولاد و زندگی جدید است، در این حرکت و سیر صنعتی هم عده ای از دهک پایین باید له شوند که ما به آن مدارج برسیم، این یعنی تایید تضاد طبقاتی، ما اینجا می گوییم که نگاه جهادی ضروری است،  یک مدیر جهادی دیگر نمی تواند شب سرش را راحت بر بالین بگذارد چون او را هم انسان و هموطن می بیند. کاری به مذهب اشخاص نداریم بلکه انسان است و باید زندگی کند، اگر نگاهمان این چنین باشد سر و جانمان را می گذاریم و دریغ نمی کنیم و تلاش می کنیم در حد بضاعت خود برای این افراد تلاش نماییم.

* بیش از چهل سال از پیروزی انقلاب می گذرد و توقع بر این بود که فقر و محرومیت به حداقل برسد، اما شاهدیم در برخی از مناطق کشورمان مردم همچنان در فقر و محرومیت بسیار قرار دارند؛ علت را چه می دانید و مشکل کجاست؟

بی آزار تهرانی:

علت وجود فقر و محرومیت در کشور تفاوت نگاه مسئولین است

علت در تفاوت نگاه مسئولین است؛ اگر این تفاوت نگاه را کنار بگذاریم. اطراف امامزاده صالح کلی متجاهر به اعتیاد است، دلیل این است که ابلاغ شده در ایام کرونا کاری به آنها نداشته باشید؛ در منطقه هرندی ببینید که چه خبر است، مسئول می گوید که به ما گفتند که ایشان آزاد و رها باشد و آنها هم ببریم کسی تعهد ندارد، با هم هماهنگ نیستیم و این می شود وضعیت اجتماعی ولی کسی که دغدغه داشته باشد این افراد را برای بازپروی می برد و اسکان می دهد.

کمیل نظافتی:

ما نمی نشینیم ببینیم که مسئولین ما را قبول دارند و حمایت می کنند یا خیر

مسئولین کشوری ما چه در بدنه دولت و چه در بدنه نظام، امثال من و حاج آقا بی آزار و حضرات دیگری که فعالیت اجتماعی می کنند آمدند که بازوی دولت و نظام باشند، نیامده ایم در تقابل شان قرار بگیرید یا سد راه آنان شویم، بارها به دولتمردان گفتم، زاویه شدیدی با نحوه برخورد و عملکرد دولت دارم، ولی با همه این اوصاف باز هم می گوییم که ما کمکتان می کنیم و اگر نیاز به این باشد که به عنوان یک بازو و محرکی موانع را برطرف کنیم کنار مسئولین عزیزمان هستیم منتها چون نگاه ها لیبرالی است، پذیرای وجود دوستان جهادی ما به آن شکل که بخواهند بازوی عزیزان مسئول ما باشند، نیستند لذا ما نمی نشینیم ببینیم که مسئولین آیا ما را قبول دارند و حمایت می کنند یا خیر؛ ما لشکری خط شکن هستیم و باید موانع را برطرف کنیم، هر کسی به اندازه وسع خود به بدنه ای وصل است؛ یکی از اتهاماتی که به ما می زنند این است که می گویند اینان جیره خور کسی هستند، در صورتی که این چنین نیست، فرهنگ ما فرهنگ انقلابی و بسیجی است و همانطور که در استان خودم یک لشکر 25 کربلا بود که می فرمودند لشکر خط شکن، ما همان فرهنگ را در جان خود پیاده کردیم و می خواهیم خط شکن باشیم، حال مناطق سنی نشین یا شیعه نشین باشد، هر جایی که احساس کردیم می توانیم کمک کنیم بسم الله می گوییم و جلو می رویم و مردم هم حمایت می کنند منتها ما از مسئولین این استدعا را داریم که ما را از خود جدا و در تقابل خود نبینند. ما هر چه هم با هم مواضع داشته باشیم زیر پرچم جمهوری اسلامی هستیم و باید به هم کمک کنیم تا نواقص برطرف شود.

* در واقع معتقدید این هماهنگی ها موجب می شود کارها بهتر و سریعتر پیش برود؟

بی آزار تهرانی:

قصه بی آبی خوزستان موجب شده بود که شبانه تسلیحات تقسیم شود

قدیمی ها می گفتند آب نمی آورید، کوزه نشکنید، تاکنون سد راه به معنی انسداد نداشتیم ولی اگر میدان داده شود باور کنند این اتفاق مثبت با سرعت بیشتری رخ خواهد داد. واقعاً دو سال گذشته قصه بی آبی خوزستان داشت به یک مشکل اجتماعی و معضل تبدیل می شد، حضور حسینیه ها و بچه های هیئتی و حضور میدانی که چهره به چهره با مردم حضور پیدا کردند ما را از یک آشوب و اغتشاش کامل اجتماعی با تحرکات زیاد نجات داد. زمانی شبانه تسلیحات تقسیم و اسلحه داده می شد، اما بچه ها ایستادند و تدبیر کردند و بچه های هیئتی همه پای کار آمدند، بنده عرض کردم که سالها برای روضه و عطش امام حسین(ع) گریه کردیم و امروز ناموس ما در خوزستان و خرمشهر تشنه است. با آقای نظافتی رفتیم و با گروه های جهادی و محلی یک جلسه گذاشتیم و کاری کارستان شد، کار عزیزان در قرارگاه خاتم سرعت گرفت و سه شیفت ایستادند و در دمای 70 درجه سانتیگراد ورق آهنی یک سانتی متر جوشکاری می کردند، آنجا بچه ها آب می شدند و کار می کردند تا آب به مردم برسد. این تعامل موجود است منتها نگاه را باید مقداری باور کنند که تنها راه نجات تحرک جهادی، عاشقانه دیدن و از قالب بیرون آمدن است که می تواند کار ما را بیشتر پیش ببرد.

* به عنوان فعالین اجتماعی معتقدید میان اقشار آسیب پذیر از میان کودکان، زنان، پیران کدام گروه آسیب پذیری بیشتری دارند؟

کمیل نظافتی:

در برخی از مناطق فرهنگ فرزندآوری بسیار معیوب است

 

برای ساماندهی به کودکان کار گرفتار مافیا هستیم

براساس تجربه ای که این چند سال به دست آوردم، برخی از مناطق هنوز فرهنگ سازی نشده است به عنوان مثال من خانواده ای را پیدا کردم که پدر خانواده سه همسر و 30 فرزند داشتند و این فرزندان در اوج فقر هم زندگی می کردند، تکلیف این 30 فرزند چه می شود؟ به منطقه ای دیگر رفته بودم و سه آقازاده روی خاک بازی می کردند از ایشان پرسیدم که فرزندان شما شناسنامه دارند؟ انباشته شناسنامه ها را آورد و گفت که من 12 فزند دارم و همه شناسنامه دارند، پرسیدم که تکلیف اینان چه می شود؟ می خواهم بگویم که در این مناطق باید ابتدا روند فرزند آوری را اصلاح کنید چون این فرزند وقتی می آید تربیت و امکانات و تحصیل نیاز دارد و آینده وی مهم است، درست که ما با فرزند کمتر و زندگی بهتر مخالف هستیم، چون هر چه به سمت جلو می رویم جامعه ما پیر می شود و جامعه جوان ما از دستمان می رود. منتها هر چیزی در شاکله خود باید برنامه ریزی شود و نظر من این است که بچه هایمان آسیب می بینند، همین کودکان کاری که مشاهده می کنیم سر چهارراه ها اسفند دود می کنند و شیشه ماشین تمیز می کنند و فال و گل می فروشند، فرزندان ما هستند و داغی بر به دل ماست که باید تربیت درست شوند و تحصیل درستی داشته باشند تا آینده نیز ساخته شود منتها به نظرم مافیایی وجود دارد برای این داستان ها که نمی توانیم سریع این کودکان را یک جا جمع کنیم و نجاتشان بدهیم، در این مسایل باید دستگاه های امنیتی و نظارتی و قوه قضائیه ورود کنند. البته در حال حاضر روندها تغییر کرده، ریاست قوه قضائیه نگاه به روزی دارد و مسئولین امنیتی به دنبال ایجاد آسایش و آرامش جامعه هستند منتها باید دست مافیا در تمام زمینه ها قطع شود. در حال حاضر هر ضربه ای در جامعه می خوریم از همین مافیاست، در بحث صنعت، خودرو، کودکان کار و دارو هر چه جلوتر می رویم می بینیم که یکسری مافیا وجود دارد که این موانع برطرف نمی شود.

* در مسیر کمک به محرومین یکی از مسایل بسیار مهم حفظ کرامت انسانی آنهاست، در این زمینه باید چه روندی طی شود که کرمت انسانی و مصونیت اجتماعی محرومین حفظ گردد؟  

بی آزار تهرانی:

کمک کردن به محرومین به همراه چندین شخصیت لشکری و کشوری و دوربین ها صحیح نیست

در این زمینه سلیقه حرف اول را می زند، متاسفانه بدسلیقگی هایی را دیدیم. اینکه رهبر انقلاب فرمودند: رزمایش همدلی، اما برخی رزمایش را با نمایش اشتباه گرفتند. نمونه هایی بود که برای بردن یک بسته معیشتی چندین شخصیت لشکری، کشوری، حقیقی و حقوقی با چندین دوربین حضور داشتند، این رفتارها درست نیست. ضرب المثل قدیمی بسیار تأثیرگذار است و آن هم اینکه «اگر می خواهید کار را درست کنید، ماهیگیری یاد دهید تا ماهی دهید» در بحث احسان و کمک مومنانه پول پاشی ضرر است، ما باید خود مردم را درگیر اشتغال کنیم و چیزی که به عنوان اشتغال پایدار و به کارگیری ظرفیت آن افراد امضا شود، روند صحیح کمک رسانی است.

ما یک جلسه مشترکی در دفتر نشر رهبر انقلاب داشتیم که قرار بر اجرای طرح «یک ایران همدل» شد – که خواهشم این است شفقنا هم روی این موضوع کار کند – طبق این طرح همه مجموعه هایی که به خدمات اجتماعی مربوط بودند باید پای کار بیایند، باید از موازی کاری ممانعت شود و اصل را اشتغال و کارآفرینی است.

* در مسیر کمک به محرومین مساله بسیار مهم اعتماد سازی است، بسیاری از مردم علاقه مند کمک به محرومین هستند اما هنوز نمی توانند به برخی از پویش های مردمی یا حتی نهادها اعتماد کنند، برای اعتمادسازی باید چه زمینه هایی فراهم شود و توسط پویش ها و نهادهای کمک رسان چه روندی طی شود که به اعتماد مردم خدشه ای وارد نشود؟

کمیل نظافتی:

شفافیت عملکردها و گزارش مالی در اعتماد سازی مردم موثر است

مهم ترین مساله، شفاف سازی است؛ هر چقدر شفاف عمل کنیم و گزارش کار خود را تقدیم خیرین کنیم، این عزیزان اعتماد بیشتری خواهند داشت. بسیاری از عزیزان هستند که شاید از نظر ظاهری بسیار با ما تفاوت دارند، یا حتی خواهرانی که گاهاً حجاب درستی ندارند، اما می گویند به جای دیگر اعتماد ندارند و تمایل دارند هزینه به دست ما انجام شود، ما این اعتماد را ایجاد می کنیم و در کنار این اعتماد سعی می کنیم که شفافیت سازی ایجاد شود، هر چقدر شفاف تر عمل کنیم و گزارش کار مطلوب تر باشد، این اعتماد بیشتر می شود و روند راحت تر پیش می رود.

بی آزار تهرانی:

از اقدامات و هزینه های انجام شده هم گزارش روزانه و هم پروژه ای داریم. معتقدم شفافیت با حسابی که مشخص باشد بسیار می تواند در اعتمادسازی تأثیرگذار باشد. مردم ما در بسیاری از موارد سنگ تمام گذاشتند، نیازمند بسیار است و ما بارها خجالت کشیدن خود را مطرح کردیم ولی گاهی در کمتر از ده دقیقه گره های بزرگ باز شده و به لطف و عنایت خداوند مشکلات برطرف شده است. به طور کلی اگر شفافیت دقیق و روشن در کار باشد این اعتماد پابرجا خواهد بود.

* شاکله دینی کشورمان دین اسلام است، محرومیت و ادامه فقر چه تأثیر و تأثری بر دین افراد خواهد داشت؟

بی آزار تهرانی:

قطعاً آسیب زاست. حضرت علی(ع) امیر بیان فقر را معادل کفر معرفی کردند، قدیمی ها هم همین روایت و درایت را در یک جمله گفتند: «از دری که فقر بیاید از در دیگر دین می رود»، این مساله ناظر به همان بحث ضروریات اجتماعی است که حکومت در شرایط عادی موظف است اقداماتی در این راستا انجام دهد. عده ای می گویند در اول انقلاب به ما وعده آب، برق، گاز و تحصیل مجانی دادند، این وعده ها برای شرایط عادی بود، اما دیدیم که انقلاب نوپای ما با جنگ هشت ساله مواجه شد. در شرایط عادی اسلام می گوید که مردم ضروریاتشان و گام بعدی رفاهیاتشان تأمین شود، هوسیات که درد منطق اسلام نیست و هرطور دلم می خواهد هوای نفسم را خدای خود قرار دهم، مطرود است منتها اصل را باید بر این پایه بگذاریم که دین اسلام با ریشه کن شدن فقر اساس خود را قرار داده منتها در شرایط خاص، پیامبر رحمت للعالمین که برای این مکتب آمدند و حضرت خدیجه(س) که همه ثروت و سرمایه خود را آورد برای اینکه این دین ترویج پیدا کند، بالاخره دین با سفره همراه است؛ پیامبر هم که مبعوث شد و خداوند فرمودند علنی به خانواده بگوید که ختم مرسلین هستم، رسول خدا هم سفره انداخت و مردم را دعوت کرد. عرض نهایی بنده این است که در شرایط خاص مردم باید دعوت به صبر شوند همین اسلامی که مواجهه با صبر را دارد هزار شبانه روز یعنی سه سال شعب ابی طالب را در تاریخ خود ثبت دارد، منتها مردم با پیامبر همراهی کردند و به پیوست آن فتوحات رقم خورد چون دیدند که پیامبر، همسر و فرزندانشان هم در این شعب ابی طالب مانند سایر مردم گرفتاری دارند، حضرت خدیجه ای که سرمایه اش را امروز محاسبه کنند گوشه ای از ثروت ایشان هشتاد هزار نفر شتر بوده، ایشان هم در شعب ابی طالب همان تخت سنگ را به شکم می بندد.

مردم از اینکه عده ای در مشقت هستند و عده ای دیگر ویژه خواری می کنند گله دارند

مشکل امروز اینجاست که مردم می بینند که عده ای ویژه خواری می کنند. مشکلات، تحریم ها و فشار دشمن وجود دارد، اما مردم شاهدند جوانی دو مدرک تحصیلی لیسانس دارد و بیکار است، از سوی دیگر برخی از افرادی که اسمشان را این روزها می گویند آقازاده که واقاً ذلیل زاده هستند، متأسفانه آن سوی آب جسارت و بی حیایی می کنند و خون دل به مردم می کنند. یا اینکه عده ای حقوق بالای 80 میلیون تومان دارند، اما یک کارگر حقوق یک میلیون 800 هزار تومانی دریافت می کند، این تبعیض ها نادرست است وگرنه در شرایط بحرانی پای اعتقاد و مکتب باید ایستادگی کرد که پیامبر(ص) و یارانش هم ایستادگی کردند منتها همه باید در این فضا باشند، اگر بهره مند هستیم همه باید بهره مند باشیم و اگر قرار است، صبر کنیم همگی باید در این مسیر گام برداریم.

کمیل نظافتی:

مسئولین در عملکردها و امضاهای خود خداوند را در نظر داشته باشند

مردم به ما ثابت کردند که در اوج سختی و مشقت باز هم ما را تنها نگذاشتند، در حال حاضر با وجود اینکه با بحران اقتصادی به هم به دلیل تحریم ها و هم به دلیل بی کفایتی برخی از مسئولین و عدم مدیریت برخی از آقایان مواجه هستیم

منتها مردم به همان دیانتی و اعتقادی که دارند ولو شده اندک سعی می کنند که این زنجیره قطع نشود، آنچه امروز خیلی فکر ما را درگیر کرده و واقعاً نگران این قضیه هستیم این است که برخی از مسئولین به اسم دین، به دین ضربه می زنند، در همین بحث کرونا توجه کنید که سینماها و سالن تئاتر و خیلی از اماکن تفریحی باز هستند و شلوغی جمعیت را دارند، اما وقتی پروتکل بهداشتی را صددر صد هم رعایت می کنیم و سخت ترین پروتکل ها هم برای ما ایجاد شود، تحمل و رعایت می کنیم، باز هم اجازه گرفتن یک روضه، دعای عرفه و مناجات را نمی دهند. مردم با برخی از اعتقادات خود را  به آرامش می رسانند، اما برخی حتی این آرامش را هم از مردم می گیرند. در تعطیلات محور شمالی دچار ترافیک سنگین می شود، چطور مسئولین نمی توانند این سفرهای غیر ضروری که در شیوع بیشتر بیماری موثر است را کنترل کنند، اما موافق برگزاری جلسات روضه نیستند چون خطرناک است. مردم برخی از اعتقادات را به صورت اکتسابی برای خود نگاه داشته و دارند ولی برخی هم با رفتارهایی که دارند اعتقادات مردم را سست می کنند و سست کردن ایمان مردم به نظر من بخشیده نمی شود.

خواهش من این است که هر کسی به اندازه توان خود کمک برساند تا این همدلی تداوم داشته باشد و ما بتوانیم ویروس منحوس کرونا را از بین ببریم و از طرف دیگر خواستاریم مسئولین وقتی پشت میز نشسته اند، امضایی که می زنند خدا را در این امضا ببینند، در حال حاضر نفس کشیدن برای مردم سخت شده، خواهشاً مسئولین آرامش را به مردم ما هدیه دهند. مردم ما نجیب هستند و لحظه به لحظه کنار یکدیگر و نظام و رهبری و دولت در همه حوادث از جمله سیل، زلزله و کرونا بودند، امیدواریم مسئولین هم با مردم همدل و همگام باشند تا بتوانیم ایرانی پر از تعالی داشته باشیم.

اخبار مرتبط

پاسخ دیدگاه

لطفا نظر خود را وارد کنید
نام خود را بنویسید