شفقنا- حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی به مناسبت فرارسیدن عید سعید قربان و روز عرفه بیان می دارند: در آستانه روز ترویه که حاجیان کوی دوست احرام میبندند از مکه به سرزمین عرفات و مشعر و منا حرکت میکنند قرار داریم، در آستانه روز پر برکت عرفه قرار داریم که روز معروف دعا و نیایش سالار شهیدان حسینبنعلیبنابیطالب(ع) و سالروز شهادت اولین نایب خاص آن حضرت وجود مبارک مسلمبنعقیل(س) است و در آستانه مهمترین عید از اعیاد اسلامیمان عید قربان هستیم. انشاءالله عامل تقرب همه به خدای سبحان در کنار این روزهای پر برکت را داریم که امیدواریم ذات اقدس الهی همه را مشمول ادعیه زاکیه ولی عصر (اروحنا فداه) قرار بدهد و ما اگر به یک گوشه از گوشههای مناسبتهای یاد شده عمل بکنیم بقیه مسائل برایمان حل است.
در عرفه یک مراسم رسمی است به نام دعای عرفه. این دعا باید بیرون دروازه مکه و حرم باشد و کسانی که مهمانان خدای سبحانند، مهمان حرمند، مهمان کعبهاند، لذا از قبل باید بروند بیرون، ناله و لابه و ضجه کنند تا تطهیر بشوند و اجازه ورود بگیرند؛ الآن کسی که میخواهد به مشهدی از مشاهد مشرفه بار بیابد اول اذن دخول دارد و ما نیز اگر بخواهیم متقرب بشویم الیالله باید این دعا را داشته باشیم این دعا به منزله اذن دخول حرم توحید است. بنابراین، کسی که وارد سرزمین احرام شد، عمره بست و عمرهاش تمام شد، اگر بخواهد حاجی راستین و واقعی بشود باید از حرم برود بیرون در جریان عرفات خارج از منطقه حرم است از حرم بیرون است وقتی آنجا ماند و ناله کرد و لابه کرد و آن دعای معروف را خواند آنگاه واجد شرط ورود به حرم میشود بعد از آن ناله و لابه وارد مشعر الحرام میشود که آنجا منطقه حرم است کم کم نزدیک میشود و وارد منا میشود آنجا تمام زیباییهای ظاهری خود را به پای دوست فنا میکند سر را میتراشد و با قربانی کردن و رمی جمرات میتواند از جامه احرام به در آید آنگاه به او اجازه میدهند که وارد خانه خدا بشود.
لذا ایام را گرامی بداریم اگر ضعفی در مزاج یک جوان پیدا نمیشود روز عرفه را روزه بگیرد و اگر با روزه گرفتن به دعاهای روز عرفه موفق نمیشود روزه نگیرد ولی در این ایام، ما هرچه از ذات اقدس الهی بخواهیم به ما عطا میکند. دعاهای خاص حج آکنده از برکات زمانی و مکانی و غیر آن است. بهترین نیایشی که جنبه سیاسی-عبادی حج و زیارت را به خوبی تبیین میکند، دعای عرفه عارفِ معروفِ در بین اهل معرفت و سیدِ شاهدانِ کوی شهود و شهادت، سالار جانبازان میدان نبرد توحید علیه طاغوت، و سرور پاکان و آزادگان، در ساحتِ فضیلت حضرت حسینبنعلی(ع) است؛ زیرا حضرتش در این دعا هم دستور کفرستیزی و راه طاغوتزدایی و رسم سلحشوری و سنّت سرکوبی جنایتکاران را ارائه میکند و هم ستایش حکومت اسلامی و تقدیر دولت مکتبی و ظهور ولایت الهی را نشان میدهد و هم تجلی هستی ذات اقدس خداوند و ظهور گسترده و همهجانبه آن ذات مقدس و خفای هر چه غیر اوست در پرتو نور او و پیبردن به او از خود او و به غیر او بها ندادن و غیر او را به او شناختن و ذاتش را عین شهود و مستغنی از استشهاد دانستن را تفهیم میکند.