فارن پالیسی: با صحنه‌های بیرحمی پلیس، مشعل الهام‌بخش آمریکا برای جهان خاموشی می‌گیرد

شفقنا- توان نرم آمریکا از پیش‌ هم تحت رهبری ترامپ رو به تحلیل بود، اما موج تازه‌ی خشونت پلیس و بی‌عدالتی نژادی چه بسا آخرین باقی‌مانده‌های آن را هم کاملا از بین خواهد برد.

به گزارش سرویس ترجمه شفقنا,فارن پالیسی نوشت: یک جهان که روزی آمریکا را قهرمان دموکراسی و حقوق بشر می‌دید، هفته گذشته با هراس و اضطراب نظاره‌گر سرکوبگری خشونت‌آمیز پلیس این کشور علیه معترضان شد. آنچه بیش از همه برای ناظران در اکناف جهان تکان‌دهنده بود، پاسخ وحشیانه پلیس و تشویق ترامپ به خشونت رسمی بود. واکنش کاملا منفی جامعه بین‌الملل به این سرکوب‌ها نشان داد که شهرت و خوشنامی آمریکا تحت ریاست جمهوری ترامپ چقدر از چشم مردم جهان افتاده است.
یک دیپلمات اروپایی به فارن پالیسی گفت: “نابودی رهبری جهانی آمریکا سریع‌تر از آنچه انتظار می‌رفت، رخ داده است. برتری نظامی و اهرم مالی پابرجاست، اما اندوخته‌های سیاسی و قدرت ‘نرم’ به سرعت در حال از بین رفتن است. این باعث می‌شود که متحدان سنتی در موضع متفاوتی قرار بگیرند- آنها خواهان ارتباط سنتی مبتنی بر ارزش‌ها با ایالات متحده هستند، ارتباطی که با شتاب در حال از بین رفتن است. اروپایی‌ها به ایجاد یک نقطه تحول و برگشت امید بسته‌اند، گرچه همه به خوبی می‌دانند که هیچ بازگشت کاملی به 2016 میلادی امکان‌پذیر نیست.”
اعتراض‌ها همچنین مشکلات ریشه‌ای اجتماعی در ایالات متحده را برای جهانیان آشکار و جایگاه آمریکا به عنوان یک مرجع استاندارد برای ارزش‌های نوین لیبرال، از جمله بهبود حقوق بشر، دموکراسی و سرمایه‌داری بازار آزاد، را تضعیف کرد.
لیندا توماس-گرینفیلد، دیپلمات سابق که هنگام بازنشستگی در 2017، بلندرتبه‌ترین زن آمریکایی آفریقایی تبار در سرویس خارجی آمریکا بود، گفت: “من بسیار نگران تاثیری هستم که این رویداد روی رهبری ما و صدای ما در گستره جهان خواهد داشت. مردم برای رهبری نگاهشان به آمریکاست، آنها برای دستیابی به پشتیبانی نگاهشان به ماست. آنها نگران از دست رفتن برتری ما هستند.”
برخی دیپلمات‌های ارشد آمریکا از دوردست‌ها پا پیش گذاشته و اعلام کرده‌اند که قتل رنگین پوست آمریکایی به دست پلیس را محکوم و تلاش می‌کنند که از واقعیت‌های بی‌عدالتی نژادی در داخل آگاهی یابند. برایان نیکولاس، سفیر آمریکا در زیمبابوه، در نامه‌ای که از سوی سفارتخانه متبوعش منتشر شد، نوشت: “من به عنوان یک آمریکایی آفریقایی تبار همواره آموخته‌ام که حقوق من و بدن من هرگز کاملا به من تعلق نداشته است. من همواره به این آگاهی رسیده‌ام که آمریکا، مهد آزادی، همواره در آرزوی بهتر شدن است…در صف طولانی و نامقطع زنان و مردان سیاه پوست، جورج فلوید با از خودگذشتگی به ما راه رسیدن به تولدی تازه در آزادی را نشان داد. آمریکایی‌ها چه در داخل و چه در خارج به مطالبه عدالت ادامه خواهند داد.”

با این‌حال، توماس-گرینفیلد، می‌گوید گرچه پیام‌ دیپلمات‌های آمریکایی خارج از کشور مهم است، اما نمی‌تواند خلاء ایجاد شده در واشنگتن را جبران کند. “برای سفرا شرح آنچه در رابطه با حقوق بشر و عدالت در آمریکا رخ می‌دهد، بسیار دشوار خواهد بود.”
صحنه‌های معترضانی که در پشت دیوارهای کاخ سفید حضور دارند، جایی که گفته می‌شود ترامپ در یکی از پناهگاه‌های امن آن سنگر گرفته بود، بیانگر انزوای رئیس جمهوری است که از متحدانش کمترین همبستگی و تاییدی را دریافت نکرد. در واقع شکست ترامپ در مدیریت مساله جنایت پلیس و اعتراضات خیابانی، فقط آخرین ضربه به شهرتی بود که از پیش در سراسر جهان تحلیل رفته بود. پیش از این، ضربه‌های بیشتر را رویکرد کورکورانه‌ی “اول آمریکا”ی او در برابر همه‌گیری کروناویروس، تحقیر و توهین‌های مداوم علیه متحدان و خروج از توافقات مهم یکی پس از دیگری به شهرت آمریکا زده بود.
توماس-گرینفیلد می‌گوید: “خشونت پلیس و اعتراضات، تکه‌ای از یک پازل بزرگتر هستند. من فکر می‌کنم که پیش از این هم آبروی ما در جهان رفته بود… به دلیل عدم رهبری ما در جهان و ناتوانی ما در مدیریت این مساله، بحران اخیر فقط دلیل دیگری به دلایل کشورها اضافه کرد که رهبری ما را زیر سوال ببرند.”
دشمنان آمریکا- مانند ایران، چین و روسیه- که برخی از آنها بدترین پیشینه را در زمینه حقوق بشر دارند از دیدن تصویر یک قدرت رقیب که در باتلاق همه‌گیری و ناآرامی‌های اجتماعی ناشی از نژادپرستی و نابرابری گرفتار شده، بسیار خشنود هستند. برای بسیاری از متحدان سنتی، رویدادهای ایالات متحده موید درجه‌ای از هماهنگی است که سایر کشورهای جهان مجبورند طبق آن خود را با دو ابرقدرت مشکل‌ساز (آمریکا و چین) هماهنگ کنند.
یک دیپلمات ارشد آسیایی به فارن پالیسی گفت: “انتخاب باید بین یک دموکراسی غیرقابل اعتماد، تعاملی و اتوکرات (آمریکا) و یک قدرت نوظهور تعاملی قابل اعتماد و اتوکرات کینه‌جو (چین) انجام شود.”
ریچارد هاس، رئیس شورای روابط خارجی گفت: “آمریکا در نگاه جهان، چندپارچه، زوال‌یافته و نامتمرکز است. باورش دشوار است که اگر هرکسی، در هر جایی و به هر شکلی بخواهد از این شرایط بهره‌برداری بکند، ما برایش چالشی جدی نخواهیم بود. به درستی که این زمان و شرایط، بسیار خطرناک است.”