امروز : جمعه 10فروردینماه 1403 | ساعت : 16 : 54

آخرین اخبار

برنا نوشت/ خلجی: آقای روحانی با مردم صادق باشید

شفقنا- برنا نوشت: «سپهر خلجی روز جمعه در حساب...

استاد رفیعی: هدایت الهی نیازمند آماده‌سازی نفس است

شفقنا- سخنران حرم حضرت معصومه (س) گفت: هدایت الهی...

نزول قرآن در شب قدر؛ نوشتاری از حجت‌الاسلام علیرضا سبحانی

شفقنا- حجت‌الاسلام علیرضا سبحانی در نوشتاری با عنوان«نزول قرآن...

آرتی: اقامه نماز مسلمانان روسیه در مقابل مجتمع «کروکوس»

شفقنا- اداره دینی مسلمانان روسیه در مقابل مجتمع «کروکوس»...

اعلام برنامه شب های قدر در مسجد جمکران

شفقناقم- مراسم احیای شب های قدر در مسجد جمکران...

القدس: قانون منع تبعیض بر اساس مدل مو در پارلمان فرانسه تصویب شد

شفقنا- پارلمان فرانسه پیش نویس قانونی را تصویب کرد...

خطیب نماز جمعه تهران: همه می‌دانند مشکل کشور «اقتصادی» است

شفقنا- خطیب نماز جمعه تهران گفت: جهش تولید بسیار...

سخنگوی وزارت خارجه حملات رژیم صهیونیستی به سوریه را محکوم کرد

شفقنا- سخنگوی وزارت خارجه حملات هوایی شب گذشته رژیم...

چرا قم قرنطینه نمی شود؟ یادداشتی از مهدی احمدی

شفقنا- مقاله وارده

مهدی احمدی در یادداشتی با عنوان چرا قم قرنطینه نمی شود؟ آورده است*:

قرنطینه کردن قم از همان روزهای آغاز شناسایی مبتلایان به ویروس کرونا در این شهر درخواست عده ای از صاحب نظران بود؛ اما باید دید که اجرای قرنطینه به چه میزان در ایران، آن هم با وجود مشکلات فراوان زیرساختی عملی است؛ آیا این اقدام چالش های قم و حتی کشور را بیشتر نمی کند؟

در این روزها مردم ایران و بالاخص قم مهمان ناخوانده ای به نام ویروس کووید-19 دارند؛ این مهمان ناخوانده سراسر زندگی ما را تحت الشعاع آثار زیانبار خود قرار داده است و ظاهرا فعلا خیال رفتن از بین ما را ندارد.

از زمانی که شناسایی موارد کرونا در شهر قم اعلام شد، عده ای سرسختانه توصیه به قرنطینه این شهر کردند و از چین به عنوان یک نمونه موفق یاد نمودند؛ برخی دیگر اما این کار را در ایران غیرقابل اجرا توصیف کردند.

با یک نگاه کلی به قرنطینه شدن قم بخشی از عواقب آن را در این مجال بررسی می کنیم تا ببینیم فایده این کار بر زیان هایش می چربد یا اینکه هزینه های بیشتر از کرونا روی دست مردم خواهد خواهد گذاشت.

فرض کنیم دولت تصمیم گرفته از همان ابتدا قم را قرنطینه کند؛ برای این کار نیاز به سازمانی بزرگ و دقیق وجود دارد تا اقلام ضروری مردم این شهر را تامین کند؛ از طرفی این سازمان باید بتواند به طور دقیق بر توزیع مناسب همه اقلام به مردم نظارت کند.

علاوه بر غذا و اقلام ضروری، دارو و خدمات درمانی و سوخت و دیگر نیازهای مردم را به مواردی که دولت باید تامین کند اضافه کنید؛ اگر دولت توان تامین این اقلام را نداشته باشد، به نوعی با قحطی مواجه خواهیم شد، چرا که بخش زیادی از مردم فاقد درآمد هستند.

با توجه به اینکه مردم عمدتا بیش از نیاز خود تقاضای تامین اقلام را خواهند داشت، دولت باید بیش از مصرف عادی به مردم غذا و دارو برساند، در این صورت همین اقلام در شهرهای دیگر با کمبود مواجه شده و قیمت آن ها افزایش می یابد.

در چنین وضعی از طرفی مردم قم را خواهیم داشت که ناراضی از زندانی شدن هستند، از طرف دیگر مردم سایر شهرها نسبت به گرانی کالاهای اساسی گلایه مند و ناراضی خواهند بود، حال دولت یک گزینه دیگر را می تواند دنبال کند و آن واردات این اقلام از کشورهای دیگر است که در چنین شرایط تحریمی که از سوی آمریکا بر کشور تحمیل شده، تقریبا این امر منتفی است.

با ناتوانی سازمان مذکور در امر تهیه و توزیع کالاهای ضروری و دارو، عده ای مردم که به آن ها کالایی نرسیده به خیابان ها ریخته و قرنطینه را خواهند شکست که این امر به امنیتی شدن حداکثری فضا خواهد انجامید، چرا که دولت برای صیانت از قرنطینه ناگزیر از بهره گیری از قوه قهریه خواهد بود که تبعات اجتماعی خود را به دنبال خواهد داشت.

پر واضح است که مردم طبقات فرودست نیاز به کار و تلاش دارند تا حداقل های موردنیاز خود را تامین کنند؛ در بین مردم کسانی هستند که محل کارشان خارج از شهر است؛ برای قرنطینه کامل مردم باید همه منافذ ورودی و خروجی به دقت زیر نظر باشد؛ با توجه به اینکه قم شهری ارتباطی است و هر روزه ماشین های سنگین برای تامین منابع وارد این شهر می شوند، می توان حدس زد که عده ای از این فرصت استفاده کرده و با توسل به انواع روش ها سعی در خروج از شهر را خواهند داشت، پس عملا در بین این افراد عده ای خواهند بود که ویروس را با خود به شهرهای دیگر منتقل می کنند.

برخی از مردم نیز که سالم بوده و مبتلا به ویروس نیستند، امکان حضور در محل کار خود در خارج از استان را نخواهند داشت و این موجب مختل شدن کارها در استان های مجاور خواهد شد. فرض کنید فردی در کارخانه های استان های اطراف قم مشغول به کار است، اگر در محل کار خود حاضر نشود، میزان تولید کاهش پیدا خواهد کرد، در این صورت تامین اقلام مردم شهرهای مجاور نیز با اختلال مواجه می شود که این خود نارضایتی به بار خواهد آورد؛ اگر شاغلین در بخش خدمات باشند نیز چنین مشکلاتی در زندگی جاری مردم و تامین خدمت آن ها رخ خواهد داد.

مبتلایان دیگر شهرها با مشاهده این مشکلات در قم، بدون شک بیماری خود را پنهان می کنند، در پی این پنهان کاری، خدمات دارویی لازم به آن ها نمی رسد و همین موجب گسترش بیماری و افزایش مرگ و میر در دیگر شهرها نیز می شود.

با موارد مطرح شده، می توان گفت که قرنطینه کردن قم اقدام عقلانی به نظر نمی رسد، برخی با مقایسه ایران با چین، تفاوت های زیرساختی و اقتصادی این دو کشور را نادیده می گیرند.

در چین با رشد اقتصادی 40 ساله مواجه هستیم که این امر به خودی خود سرمایه اجتماعی حاکمیت این کشور را بالا برده است، از طرفی ما درباره کشوری سخن می گوئیم که در 10 روز مبادرت به ساخت بیمارستان می کند؛ تامین منابع لازم برای افراد قرنطینه شده به قدری کار دشواری است که همان گونه که شاهد بودیم، کشوری همچون چین نیز برای تامین غذای یک شهر چند میلیون نفری با چالش و بحران مواجه می شود.

حال کشور ما با این حجم از مشکلات زیرساختی اقتصادی و تحریم های ظالمانه، منابع لازم برای تامین موارد موردنیاز مردم در روزهای قرنطینه را ندارد، در چنین شرایطی اگر قرنطینه اجرایی شود، احتمالا عده ای از مردم علاوه بر کرونا باید با گرسنگی دست و پنجه نرم کنند.

با وجود بی سابقه بودن قرنطینه چین، برخی از کارشناسان چنین ارزیابی می کنند که کاهش شیوع کرونا در این کشور به دلیل اجرای قرنطینه نبوده است، بلکه طبق اظهار یکی از کارشناسان سازمان بهداشت جهانی، شناسایی و ترتیب اثر دادن به افراد مبتلا، پیگیری و درمان افرادی که با آنان در تماس بوده اند و ممانعت از انجام هر گونه تجمع دلایل اصلی این موفقیت بوده است.

آنچه که در کشور ما و مخصوصا استان های مبتلا به کرونا ضروری است اهتمام جدی نسبت به عدم برگزاری تجمعات عمومی، اقناع عمومی مردم برای ماندن در خانه، ارزیابی و تست مداوم افراد و انتشار روزانه آمار شیوع بیماری است.

مسلما با رعایت بیشتر مردم برای ماندن در خانه، آمار مبتلایان و مرگ و میر در اثر ابتلا به این ویروس کاهش خواهد یافت و این کاهش آمارها، انگیزه مردم را برای ماندن در خانه افزایش خواهد داد، از طرفی دولت نیز باید با ارائه خدمات مختلف و ایجاد سرگرمی های متنوع، هزینه اقامت در خانه را برای مردم کاهش دهد.

  • انتشار مقالات لزوما به معنی موضع شفقنا نیست و صرفا جهت اطلاع مخاطبان منتشر می شود
اخبار مرتبط

1 نظر

پاسخ دیدگاه

لطفا نظر خود را وارد کنید
نام خود را بنویسید