شفقنا- از یاسر خادم امام علی بن موسی الرضا(ع) روایت شده که هنگامی امام ابوالحسن علی بن موسی الرضا (ع) در قصر حمید بن قحطبه منزل گزیدند، لباس های خویش را کنده و به حمید دادند، حمید آنها را گرفت و به کنیز خویش داد تا آنها را بشوید.پس زمانی نگذشت که کنیز آمد و با او رقعه ای بود و به حمید داد و گفت که این رقعه(کاغذ) را در گریبان لباس ابوالحسن(ع) یافتم. پس حمید به حضرت (ع) گفت: فدایت شوم، کنیز رقعه ای (کاغذ نوشته ای) در جیب (گریبان) شما پیدا کرده است، بفرمایید چیست؟
حضرت (ع) فرمودند: این تعویذی (حرز) است که آن را از خود دور نمی کنم .حمید گفت: ممکن است که ما را به آن مشرف کنی. پس فرمود: این حرزی است که هر کس آن را در گریبانش نگاه دارد بلایا از او دفع می شود و حرز و حفاظتی از شر شیطان رانده شده و جور سلطان برایش است. پس خواند تعویض را بر حمید و آن این است:
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ بِسْمِ اللَّهِ اِنّى اَعُوذُ بِالرَّحْمنِ مِنْکَ اِنْ کُنْتَ تَقِیّاً اَوْغَیْرَ تَقِىٍ اَخَذْتُ بِاللَّهِ السَّمیعِ الْبَصیرِ عَلى سَمْعِکَ وَ بَصَرِکَ لا سُلْطانَ لَکَ عَلَىَّ وَ لا عَلى سَمْعى وَلا عَلى بَصَرى وَلاعَلى شَعْرى وَلاعَلى بَشَرى وَلاعَلى لَحْمى وَلا عَلى دَمى وَلا عَلى مُخّى وَلا عَلى عَصَبى وَلا عَلى عِظامى وَلاعَلى مالى وَ لا عَلى ما رَزَقَنى رَبّى سَتَرْتُ بَیْنى وَ بَیْنَکَ بِسِتْرِ النُّبُوَّةِالَّذِى اسْتَتَرَ اَنْبِیآءُ اللَّهِ بِهِ مِنْ سَطَواتِ الْجَبابِرَةِ وَالْفَراعِنَةِ جَبْرَئیلُ عَنْ یَمینى وَ میکائیلُ عَنْ یَسارى وَ اِسْرافیلُ عَنْ وَرآئى وَ مَحَمَّدٌ صَلّىَ اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ اَمامى وَاللَّهُ مُطَّلِعٌ عَلَىَّ یَمْنَعُکَ مِنّى وَ یَمْنَعُ الشَّیْطانَ مِنّى اَللَّهُمَّ لا یَغْلِبْ جَهْلُهُ اَناتَکَ اَنْ یَسْتَفِزَّنى وَ یَسْتَخِفَّنى اَللَّهُمَّ اِلَیْکَ الْتَجَاْتُ اَللَّهُمَّ اِلَیْکَ الْتَجَاْتُ اَللَّهُمَّ اِلَیْکَ الْتَجَاْتُ.
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربانىاش همیشگى است، به نام خدا، من از تو به خداى رحمن پناه مىبرم اگر پرهیزگار باشى یا غیر پرهیزگار، بستم به خدا شنواى بینا گوش و دیدهات را، و را تسلّطى بر من نیست و نه بر گوشم و نه بر چشمم و نه بر مویم و نه بر پوستم و نه بر گوشتم و نه بر خونم و نه بر مخم و نه بر عصبم و نه بر استخوانم و نه بر دارایىام و نه بر آنچه پروردگارم نصیبم نموده، پوشاندم بین خود و بین تو را به پوشش نبوّت که پیامبران خود را به آن پوشاندند، از حملات گردنکشان و فرعون ها، جبرئیل از جانب راستم و میکائیل از چپم و اسرافیل از پشت سرم، و محمد (درود خدا بر او و خاندانش) از پیش رویم، خدا آگاه بر من است، تو را از من باز مىدارد، شیطان را از من باز مىدارد، خدایا نادانىاش بر بردبارىات غلبه نمىکند، تا آرامشم را برهم زند و سبکم شمارد، خدایا پناهنده به تو شدم، خدایا پناهنده به تو شدم، خداى پناهنده به تو شدم.
منبع: مفاتیح الجنان