شفقنا- ابوالقاسم قاسم زاده، در روزنامه اطلاعات نوشت، اغلب کشورهای اروپایی هم مشکلات شدید اقتصادی دارند و هم گرفتاریهای فرهنگی و اجتماعی. در این میان دو شاخص عمده بسیار چشمگیر است، یکی بیکفایتی رئیس جمهور فرانسه «ماکرون» در نظرسنجیها از نگاه مردم فرانسه است که پایینترین سطح از مقبولیت مردمی را در مقایسه با بسیاری از رؤسای جمهور گذشته فرانسه دارد و اکثریت فرانسویها خواهان استعفاء و حذف او از ریاست جمهوری کشور خود هستند.
شاخص دوم، نفرت حداکثری مردم در اروپا از «ترامپ» رئیس جمهور آمریکا است که او را «نژادپرست» و «جنگطلب» میشمارند. این نفرت مردمی در سفر اخیر ترامپ به انگلیس و دیدار کوتاه او از فرانسه و ملاقات با «ماکرون» چنان آشکار شد که به روایت بسیاری از خبرگزاریها بزرگترین اعتراض عمومی علیه سفر رئیس جمهور آمریکا در انگلستان برگزار شد. شهردار لندن، رئیس حزب کارگر و چندین حزب دیگر در مجلس انگلیس به دیدار ترامپ از لندن اعتراض رسمی و علنی انجام دادند و رئیس مجلس، از شرکت در میهمانی ملکه انگلیس برای ترامپ، خودداری و ملاقات با او را رد کرد. در این فضای شکست سفر ترامپ، دیدار کوتاه او با ماکرون که به سردی از جانب رئیس جمهور آمریکا انجام گرفت، به لحاظ به کارگیری جملات تند و ناسزاگویی رئیس جمهور فرانسه علیه جمهوری اسلامی ایران خبرساز شد.
ماکرون در این دیدار کوتاه، جملات «نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی علیه ایران را تکرار کرد و گفت: «ایران تهدیدی برای کشورهای منطقه خاورمیانه است و باید دست از دخالت در امور کشورهای این منطقه بردارد! ما(فرانسه) در کنار ترامپ هستیم تا ایران دست از ساخت سلاح اتمی بردارد. همچنین برنامههای تولید موشکهای خود را حذف کند. اگر چه معتقدیم ایران نباید از پیمان برجام خارج شود!»
روابط دوجانبه ایران و فرانسه از آغاز جمهوری اسلامی ایران تا امروز تاریخچهای دارد که بررسی و نقد آن نیازمند نوشتهای جداگانه است، اما در این گذر تاریخی نزدیک به چهار دهه، اغلب دولتهای مستقر در فرانسه، بخصوص در سیاست خارجی همواره در راستای سلطهگری رژیم صهیونیستی برخاورمیانه و ضد منافع ملتهای مسلمان خاورمیانه اقدام کردهاند.
بسیاری از تحلیلگران سیاسی، حتی در غرب بر این باورند که وزارت خارجه فرانسه همواره در کنترل شخصیتهای صهیونیستی فرانسوی بوده است که در اغلب دولتها، وزیر خارجه این کشور از میان فردی یهودی صهیونیست، انتخاب شده است. در ایام مذاکرات ایران و کشورهای گروه موسوم به ۱+۵، وزیر خارجه وقت فرانسه که یهودی صهیونیستی بود، همواره سنگاندازی کرد تا توافقی انجام نپذیرد ولی سرانجام مجبور به تمکین برای قبول معاهده «برجام» شد، زیرا دولت وقت آمریکا (اوباما) خواهان آن شد و همه کشورهای دیگر توافق برجام را پذیرفتند و امضاء کردند.
در کنار استمرار سیاست ضدایرانیـ صهیونیستی فرانسه از طریق وزارت خارجه این کشور، روابط اقتصادی و مالی فرانسه با جهتگیری کاملاً متفاوت و براساس سودآوری تجاری روابط با ایران ادامه یافت. کافی است نگاهی به تاریخچه روابط مالی و اقتصادی شرکتهای فرانسوی، بخصوص در صنایع خودروسازی و علیالخصوص از طریق کمپانی بزرگ خودروسازی فرانسوی، «پژو» با ایران داشته باشید. متأسفانه ناهماهنگیهای تجارت خارجی ما، با سیاست خارجی تا آنجا فراگیر است که هنوز که هنوز است ما دارای تراز بازرگانی منفی با فرانسه هستیم در حالی که «پژو» و تولیدات کمپانیهای فرانسوی، خیابانهای ما را در تصرف خود دارند. در تحریمهای ظالمانه ترامپ علیه ایران، فرانسه همواره از این سیاستها، بخصوص در تحریمهای بانکی شدید پیشقدم بوده است. جملاتی که «ماکرون» رئیس جمهور فرانسه در ملاقات کوتاه با ترامپ علیه ایران سر داد و به قول ضربالمثل ایرانی «با جعبه ول داد!» حتی برای «ترامپ» که اکنون خواهان مذاکره با ایران، بدون هیچ پیششرطی شده است، تعجبآور بود و هنگامی که رئیس جمهور فرانسه به نشانه هماهنگی با ترامپ دست دراز کرد با سردی دست دادن ترامپ و سکوت او مواجه شد! و رسانههای غربی نیز با تعجب به پخش این دیدار و تأکید بر گفتههای «ماکرون» اقدام کردند. نقد اغلب رسانههای مستقل در غرب این جمله خطاب به «ماکرون» رئیس جمهوری که اگر امروز به «رفراندم» مردم فرانسه گذاشته شود سقوط آزاد خواهد کرد، این بود: «فرصتطلبی نابهنگام.»
در پایان این نوشته، نقدی هم به دستگاه دیپلماسی کشور، وزارت خارجهمان دارم که فقط در حد بیان چند جمله از سوی سخنگوی این وزارتخانه اکتفا کرد. در حالی که اگر این جملات تهدید آمیز و سخیف رئیس جمهور فرانسه درباره هر کشور دیگری در منطقه بیان میشد، حداقل فراخواندن سفیر فرانسه و دادن یادداشت اعتراض ملی را در بر میداشت.
قلم را فرو میگذارم با یک یادآوری تلخ برای دوستان در وزارت خارجه که سکاندار سیاست خارجی ما هستند. خدا کندکه یادتان نرفته باشد در بحبوحه جنگ تحمیلی، فرانسه موشکهای «سوپر استاندارد» و سلاحهای شیمیایی در اختیار صدام حسین قرار داد و چه بسیار از هموطنانمان را به کام مرگ کشاند.