شفقنا- روزنامه العربی الجدید روز جمعه نوشت: اعتراضات مردمی در سودان که اخیرا به سردادن شعار سرنگونی نظام عمر البشیر رئیس جمهوری این کشور نیز کشیده شده است، همچنان ادامه دارد.
به گزارش سرویس ترجمه شفقنا، «العربی الجدید» در تحلیلی با اشاره به اینکه سازمان عفو بین الملل اعلام کرده است که در جریان این تظاهرات 37 تن به ضرب گلوله نیروهای امنیتی کشته شدند، همچنین نوشت: مشکلات اقتصادی بویژه تصمیم دولت در زمینه افزایش قیمت نان دلیل اصلی اعتراضات سودان بود که از شهر «عطبره» در شمال شرقی این کشور و 310 کیلومتری پایتخت سودان آغاز شد.
این روزنامه با اشاره به اینکه این شهر به شهر کارگران معروف است که اکثر مردم آنها در راه آهن کار می کنند، در ادامه نوشت: این اعتراضات یادآور انتفاظه سال 1985 میلادی است که در نهایت منجر به سرنگونی «جعفر النمیری» رئیس جمهور اسبق این کشور شد.
العربی الجدید افزود:اما موضوع جالب این است که نظام سودان از حمایت متوسط تمامی قدرت های منطقه ای و بین الملللی برخوردار است؛ هیچ کشوری به خاطر نظام سودان مبارزه نمی کند اما به نظر نمی رسد از قیام مردمی در این کشور نیز حمایت کنند؛ چون عربستان و امارات از سرنگونی نظامی که در کنار آنها در یمن می جنگد، نگران هستند. سودان جزو معدود کشورهایی بود که با درخواست سعودی برای ارسال نیروهای زمینی به یمن موافقت کرد.
کشورهای ضد انقلابی نظیر مصر هم از موفقیت هر انقلاب مردمی جدید در منطقه که روح قیام های بهار عربی را تازه کند، می ترسد. علاوه بر این نظام سودان از حمایت آشکار ترکیه هم برخوردار است و قطر هم از هیچ اقدامی که منجر به سرنگونی نظامی که از محاصره این کشور حمایت نکرده، پشتیبانی نمی کند.
روزنامه مذکور همچنین مدعی شده است: به نظر می رسد محور روسیه- ایران نیز بویژه پس از سفر اخیر عمر البشیر به دمشق، از نظام سودان حمایت می کند؛ جایی که بشیر اولین رهبر عربی لقب گرفت که از زمان بحران سوریه به این کشور سفر می کند؛ سفری که باب عادی سازی روابط با نظام سوریه را باز کرد.
در کنار اینها نظام سودان از روابط قوی با چین هم برخوردار است. حمایت چین در زمینه توانمندسازی نظام برای حمایت از جنبش های مسلحانه ای که نظام دو کشور اتیوپی و چاد را در سال 1991 ساقط کرد، محوری بود و این حمایت در حالی بود که سودان به دلیل جنگ خلیج فارس در سال 1991 در انزوای بزرگی به سر می برد.
در پایان باید گفت: نظام بین المللی و منطقه ای به شیوه ای بی اثر از نظام عمر البشیر حمایت می کنند؛ چون کشورهایی که از آن حمایت می کنند،در زمان بحران این کشور از آن پشتیبانی اقتصادی نکردند و به صورت مستقیم ورود نکردند؛ به همین دلیل تعادل داخلی به عنوان تنها عامل سرنگونی نظام این کشور باقی می کند که می تواند منازعه را حل کند که البته به نظر می رسد شرایط مورد نیاز این موضوع هم شکل نگرفته است.
خبر را در العربی الجدید ببینید