شفقنا- جشنواره «تئاتر فجر» در دورههای گذشته، تجربههای موفقی را در ساختار اجرایی از سر گذرانده، تجاربی که حاصل سیاستگذاری و تصمیمات معقول مسئولان و دبیران پیشین جشنواره بوده است اما در هر دوره شاهد هستیم که جشنواره با توجیه پیشرفت رو به جلو در پی انتصاب چهرههای جدید با سلایق جدید است.
هادی حوری، نویسنده و کارگردان تئاتر در گفتوگو با ایکنا گفت: در سی و ششمین جشنواره بینالمللی «تئاتر فجر» با کارگردانی نمایش «زیرگنبد کبود» حضور دارم؛ نمایشی شاد و موزیکال با فرم نمایشهای آئینی و سنتی که قرار است در سالن ارغنون به روی صحنه برود و درخواست برای اجرای عموم این تئاتر را نیز برای سال آینده در تالار سنگلج دادهام.
حوری در مورد تغییر و تحولات در ساختار اجرایی جشنواره بینالمللی «تئاتر فجر» و مثلاً برگزاری بخش مسابقه در دو گروه (الف) و (ب) گفت: ابتدا باید دید که چنین تصمیماتی با چه هدف و نیتی صورت گرفته است و اساساً قادر خواهد بود کمکی به جریان تئاتر ایران و رونق تولید وضعیت هنرهای نمایشی داشته باشد یا خیر؟ در مجموع چیزی که میتوانم به طور کلی به آن اشاره کنم اینکه جشنواره «تئاتر فجر» پس از سی و شش دوره برگزاری دیگر نباید همچنان در مرحله آزمون و خطا، اینچنین دستخوش اعمال سلایق و برخی ملاحظات شود.
این نویسنده و کارگردان تئاتر تصریح کرد: ما تجارب خوبی طی سالهای گذشته و از رهگذر برگزاری ادوار مختلف جشنواره «تئاتر فجر» از سر گذراندهایم، برخی از این سیاستها و تصمیمات موجب شد تا در دورههایی جشنواره در اوج شکوه، فرهیختگی و رضایت مخاطب و هنرمند تئاتر برگزار شود و تعجب است که با این وجود همچنان در هر دوره از جشنواره شاهد هستیم که با انتصاب هر مدیر، دبیر و یا مسئولی، از تمامی آن تجارب صرفنظر میشود و دوستان مسئول با فرض برخی قالبهای کلی سعی در اجرای برنامههایی در جشنواره بنا بر توجیهات خود دارند.
حوری افزود: به نظر میرسد که جشنواره «تئاتر فجر» با سابقه طولانی که دارد باید دارای اساسنامه و آئیننامهای ثابت باشد تا در هر برهه از زمان حتی به فرض تغییر در دبیر و مدیریت اجرایی جشنواره، همگان خود را ملزم به رعایت بندها و مفاد آن کنند.
وی در پایان گفت: حداقل این است که حتی با عدم وجود چنین اساسنامه و نقشه راهی، با برگزاری هر دوره از جشنواره «تئاتر فجر»، دوستان مسئول در دبیرخانه میتوانند تجارب گذشته را مورد توجه قرار دهند و از انجام برخی کارهای بیهوده که کمکی به روند مؤثر و کیفیگرای جشنواره نمیکند برحذر باشند اما گویا همچنان جشنواره از تکرار تجارب مؤثر و مثبت خود هراس دارد و پیشرفت رو به جلو را در نصب چهرههای جدید با رویکرد اجرایی جدید، تلقی میکند.
گزارش خطا
