شفقنا-سدیر گوید: به امام باقر علیه السلام عرض کردم: نظر شما در مورد حضرت نوح علیه السلام که بر قوم خود نفرین کرد و گفت: «پروردگارا! هیچ یک از کافران را بر روی زمین باقی مگذار – چرا که اگر آنها را باقی بگذاری، بندگانت را گمراه می کنند و فرزندی جز بدکار و کافر به وجود نمی آورند» چیست؟ حضرت فرمود: او می دانست که از میان آنها فرزندی نجیب و شایسته ای (که ایمان بیاورد) متولد نخواهد شد. عرض کردم: چگونه این مطلب را دانست؟
فرمود: خدای بر او وحی نمود که: «جز همین عده ای که ایمان آورده اند دیگر ابدا هیچ کس از قومت ایمان نخواهد آورد»، در اینجا بود که حضرت نوح علیه السلام بر آنها چنین نفرین نمود.
ابن الولید، عن الصفار، عن ابن عیسی، عن محمد بن اسماعیل، عن حنان بن سدیر، عن أبیه قال: قلت لأبی جعفر علیه السلام: أرأیت نوحا علیه السلام حین دعا علی قومه فقال: (رب لا تذر علی الأرض من الکافرین دیارا – انک ان تذرهم یضلوا عبادک و لا یلدوا الا فاجرا کفارا) [1] .
قال علیه السلام:: علم أنه لا ینجب من بینهم أحد.
قال: قلت: و کیف علم ذلک؟
قال: أوحی الله الیه: (أنه لن یؤمن من قومک الا من قد آمن) [2] ، فعند هذا دعا علیهم بهذا الدعاء. [3] .
——————————————————————————————————————————————
پی نوشت ها:
[1] نوح: 26 و 27.
[2] هود: 36.
[3] بحارالأنوار: ج 5 ص 283 ح 2، عن العلل.
انتخاب شفقنا از دانشنامه امام محمد باقر (ع)