شفقنا – تحقیقات جدید نشان میدهد که افراد مبتلا به اولین دوره روانپریشی که همزمان دچار مشکلات پوستی مانند خارش هستند، در معرض خطر بسیار بالاتری از افسردگی و افکار خودکشی قرار دارند.
به گزارش سرویس ترجمه شفقنا، این یافتهها نشان میدهد که علائم پوستی میتوانند به عنوان یک «نشانگر هشداردهنده زودهنگام» برای پیشبینی پیامدهای بدتر روانی عمل کنند.
مطالعهای که روی ۴۸۱ نفر پس از اولین تجربه روانپریشی (شامل علائمی مانند توهم یا قطع ارتباط با واقعیت) انجام شد، یک ارتباط شگفتانگیز را آشکار کرد. از میان این بیماران، ۱۴.۵٪ دارای مشکلات پوستی مانند خارش یا حساسیت به نور بودند.
پس از چهار هفته درمان با داروهای ضدروانپریشی، محققان دریافتند که وجود مشکلات پوستی اولیه، نشاندهنده یک خطر بسیار بالاتر برای بدتر شدن سلامت روان است:
۲۵٪ از بیمارانی که مشکلات پوستی داشتند، دچار افکار یا اقدام به خودکشی شدند.
این آمار در بیمارانی که علائم پوستی نداشتند، تنها ۷٪ بود.
به گفته دکتر خواکین گالوان، محقق اصلی، این یافته نشان میدهد که بیماران دارای علائم پوستی، زیرگروهی هستند که در مراحل اولیه روانپریشی، بیشتر در معرض افسردگی شدید و وضعیت نامطلوب سلامتی قرار دارند.
دانشمندان معتقدند که این ارتباط قوی ممکن است ریشه در مسیرهای بیولوژیکی مشترک داشته باشد:
منشأ جنینی مشترک: پوست و مغز هر دو از یک لایه جنینی به نام اکتودرم توسعه مییابند. این منشأ مشترک میتواند یک مسیر ارتباطی بیولوژیکی بین این دو سیستم ایجاد کند.
در صورت تأیید بیشتر این یافتهها، پزشکان میتوانند از علائم پوستی به عنوان یک ابزار غربالگری ساده برای شناسایی زودهنگام بیمارانی که بیشتر آسیبپذیر هستند، استفاده کنند و بلافاصله برای آنها مداخلات درمانی دقیقتر و شخصیسازیشده را آغاز نمایند.
محققان تأکید کردند که باید بررسی شود که آیا این پیوند بین پوست و روان، برای سایر اختلالات روانی مانند دوقطبی، اضطراب یا افسردگی نیز صدق میکند یا خیر.
این خبر را اینجا ببینید.
