شفقنا آینده– کورت ام. کمپبل که در دوران دولت جو بایدن به عنوان معاون وزیر امور خارجه و هماهنگکننده امور و روابط هند و اقیانوسیه خدمت میکرد؛ در نشریه فارنافرز از بحرانی شدن روابط ایالات متحده و چین نوشته است. به باور این کارشناس؛ بیمیلی پکن برای تعامل با ارتش ایالات متحده هرگز تا این حد خطرناک نبوده- و این روابط ایالات متحده و چین را در آستانه بحران قرار داده است.
به گزارش سرویس ترجمه شفقنا از نشریه فارنافرز؛ در ۲۴ اکتبر ۲۰۲۳، یکی از بمبافکنهای B-52 نیروی هوایی ایالات متحده در حال پرواز شبانه در حریم هوایی بینالمللی بر فراز دریای چین جنوبی توسط یک جت جنگنده چینی رهگیری شد و در نتیجه مانورهای جنگنده چینی هواپیمای آمریکایی و خدمهاش به خطر افتادند. این اتفاق چند ماه پس از حادثهای روی داد که در ژوئن ۲۰۲۳ یکی از ناوشکنهای نیروی دریایی ایالات متحده را در تنگه تایوان در آستانه برخورد با یک کشتی جنگی چینی قرار داده بود- که عامل آن هم بیاحتیاطی کشتی جنگی چینی و نقض رویههای عملیاتی استاندارد برای برخوردهای نزدیک در دریاهای آزاد بود.
اینها تنها دو مورد از اشتباهاتی هستند که در سالهای اخیر در برخوردهای بین ارتش ایالات متحده و ارتش آزادیبخش خلق چین روی داده است. تماسها و برخوردهایی که نگرانی و اضطراب قابل توجهی را در بین تحلیلگران به وجود آورده- که یک حادثه یا سوءتفاهم بین ارتش ایالات متحده و ارتش آزادیبخش خلق چین میتواند پای دو کشور را به درگیری بزرگی باز کند که هیچکدام خواهان آن نیستند.
این نگرانیها البته جدید نیستند. ایالات متحده در چند ده سال گذشته- با استفاده از دستورالعملی که برای حفظ ثبات روابط ایالات متحده و شوروی در طول جنگ سرد استفاده میشد- تلاش کرده حفاظهایی را برای روابط نظامی خود با چین ایجاد کند. در طول دهه 1990 که هنوز بین واشنگتن و چین تقاوت نظامی چشمگیری وجود داشت، استراتژیستهای آمریکایی تمرکز خود را در این زمینه بر گفتگوهای نظامی و پروتکلهای ارتباطی اطمینانبخش گذاشته بودند. امروز، اما مقامات آمریکایی در مقابل افزایش حضور ارتش چین در تنگه تایوان و دریای چین جنوبی، برای کاهش تنشهای فیمابین بیشتر بر اقدامات اعتمادسازی متمرکز شدهاند تا این اطمینان حاصل شود که یک حادثه کوچک به یک جنگ تمامعیار تبدیل نخواهد شد. گفتههای آدام اسمیت نماینده ایالات متحده را در این راستا میتوان ارزیابی کرد- گه ماه گذشته هنگام بازدید از پکن گفت که «چین سریعترین رشد نظامی و سریعترین رشد قدرت هستهای را دارد و ارتش ایالات متحده نیز بزرگترین ارتش جهان است و این خطرناک است که ارتباطات منظمی در مورد تواناییها و نیات این دو کشور وجود نداشته باشد».
اما بهرغم تلاشهای مکرر مقامات آمریکایی برای بهبود ارتباطات نظامی، چین همواره در برابر ایجاد و تدوین قوانینی اساسی در این مسیر مقاومت کرده است. در واقع پکن همواره درگیر تردید عمیقی در زمینه نافع بودن اهداف و ابتکارات ایالات متحده برای چین بوده است. غلبه بر چنین سوءظنهای دیرینهای برای واشنگتن آسان نخواهد بود. اما در شرایطی که تواناییهای نظامی ایالات متحده و چین به هم نزدیک شده و تشدید تنشها خطرات بسیاری میتواند داشته باشد، رفع این بیاعتمادی عمیق و برقراری مجدد دیپلماسی نظامی ایالات متحده و چین ضروری به نظر میرسد. به خصوص که در این زمینه الگویی مانند دیپلماسی نظامی ایالات متحده و شوروی در طول جنگ سرد وجود دارد که نقش مهمی در پیشگیری از تشدید درگیری این دو کشور ایفا کرد- با این که دشمنان هستهای وجودی یکدیگر بودند…
متن کامل این مطلب را اینجا بخوانید
