شفقنا آینده- با خروج ایالات متحده از سازمان بهداشت جهانی و کاهش کمکهای خارجی، مشارکتهای منطقهای برای حفظ سلامت کشورهای عضو در منطقهای که تغییرات اقلیمی و بیماریهای مزمن در آن بسیار زیاد است، بسیار حیاتی است.
اینها برخی از بازتابهای سایا مائو پیوکالا، مدیر منطقهای غرب اقیانوس آرام سازمان بهداشت جهانی، در مورد چالشهای بهداشتی پیش روی منطقه و اقدامات لازم برای غلبه بر آنها، در حالی است که او به اجلاس جهانی بهداشت (۱۲ تا ۱۴ اکتبر) در برلین، آلمان میرود.
پیوکالا پیش از یک نشست منطقهای کلیدی در فیجی در اواخر این ماه، به دیگر رهبران بهداشت جهانی خواهد پیوست تا در مورد چگونگی تطبیق مدلهای مدیریت و تأمین مالی سلامت با واقعیت جدید کاهش کمکهای خارجی بحث کنند.
او در یک مصاحبه کتبی، در مورد نقش حیاتی مشارکتهای بشردوستانه، اینکه چرا چندجانبهگرایی در سلامت بیش از هر زمان دیگری ضروری است و تهدید ناشی از اطلاعات نادرست برای سلامت عمومی، با SciDev.Net صحبت میکند.
سازمان بهداشت جهانی چگونه در بحبوحه چالشهای بودجه و تغییرات ژئوپلیتیکی، برای بیماریهای همهگیر آینده آماده میشود؟
خروج ایالات متحده، سازمان بهداشت جهانی را مجبور به بازنگری و بازسازی جهانی کرده است. این دردناک است – اما همچنین فرصتی برای تمرکز مجدد و تنوع بخشیدن به بودجه ما است. کشورهای عضو در غرب اقیانوس آرام قدم برداشته و حمایت قوی خود را نشان دادهاند.
به عنوان یک کلیشه، از دل سختیها فرصت میآید – و ما از این لحظه برای تنظیم مجدد و تدوین استراتژیهای جدید، با تمرکز دقیقتر از همیشه بر آنچه باید انجام دهیم و کسانی که باید با آنها همکاری کنیم تا اطمینان حاصل کنیم که میتوانیم به وظیفه خود عمل کنیم، استفاده میکنیم.
چندجانبهگرایی در حوزه سلامت در بحران نیست – بلکه بیش از هر زمان دیگری ضروری است. توافقنامه همهگیری به کشورها ابزارهایی برای آمادگی و پاسخ بهتر به تهدیدات نوظهور بهداشتی، از جمله عوامل بیماریزا با پتانسیل همهگیری، میدهد.
در جلسه کمیته منطقهای آینده ما در فیجی [20 تا 24 اکتبر 2025]، در مورد چگونگی اجرای این چارچوبها برای تقویت آمادگی منطقهای بحث خواهیم کرد.
چرا مشارکتهایی مانند مشارکت با موسسه خیریه مستقر در آسیا برای منطقه غرب اقیانوس آرام سازمان بهداشت جهانی حیاتی است؟
مشارکتها، نیروی حیاتی کار سازمان بهداشت جهانی هستند – به خصوص در منطقهای با بسیاری از کشورهای با درآمد متوسط و پایین. همکاری ما با موسسه بشردوستی به ما کمک میکند تا با بازیگران جدید بشردوستی ارتباط برقرار کنیم، کسانی که ممکن است نقش سازمان بهداشت جهانی را به طور کامل درک نکنند.
هنگامی که تأثیر واقعی کار خود را – با پشتیبانی دادههای معتبر – نشان میدهیم، علاقه افزایش مییابد و درها باز میشوند.
من این را خودم در کنفرانس اخیر شبکه بشردوستی سرمایهگذاری آسیایی در هنگ کنگ دیدم، جایی که داستان سازمان بهداشت جهانی را به همراه اولویتهای کلیدی سلامت برای منطقه خود به اشتراک گذاشتم. این گفتگوها علاقه واقعی را برانگیخت و در حال حاضر منجر به فرصتهای جدید و امیدوارکنندهای برای همکاری در حوزه سلامت شده است.
WHO چگونه با اطلاعات نادرست در غرب اقیانوس آرام مبارزه میکند و اعتماد به علم را بازسازی میکند؟
مقابله با همهگیری اطلاعات نادرست، ستون اصلی کار ما است. سازمان بهداشت جهانی در مدیریت همهگیری اطلاعات نادرست سرمایهگذاری میکند و آن را در برنامهها گنجانده است.
ما از کشورهای عضو خود خواستهایم تا عوامل تعیینکننده تجاری سلامت را که در بار جهانی سرسامآور بیماریهای غیرواگیر مانند فشار خون بالا، دیابت و سرطان نقش دارند، سرکوب کنند. [این بیماریها] با دخانیات، الکل، غذاهای فرآوری شده و سوختهای فسیلی مرتبط هستند – محصولاتی که نمایانگر غولهای صنعتی قدرتمند و شرکتهای بزرگ در سراسر جهان، از جمله در غرب اقیانوس آرام هستند.
هرچه در تلاشهای خود بیشتر جذب شویم، از سوی صنایع بزرگ بیشتر با واکنش منفی مواجه میشویم – از جمله اطلاعات نادرست و اطلاعات نادرستی که از طریق تاکتیکهای بازاریابی موذیانه و تهاجمی، مانند تبلیغات سیگارهای الکترونیکی و ویپها، یا ارزانتر و در دسترستر کردن الکل، به طور فزایندهای جوانان را هدف قرار میدهند.
اولویتهای اصلی سلامت در جلسه کمیته منطقهای در فیجی چیست و تغییرات اقلیمی و هوش مصنوعی چگونه به نمایش گذاشته میشوند؟
ما بر سه حوزه کلیدی تمرکز داریم. اول، بیماریهای غیرواگیر – که با اقدامات جدید در مورد دخانیات نشان داده میشوند – و بیماریهای مرتبط با الکل، که در آن ما در حال سفارشیسازی چارچوبهای اقدام جهانی سازمان بهداشت جهانی برای منطقه خود هستیم. ما همچنین در منطقهای که بیش از ۸۰۰ میلیون نفر با بیماریهای دهانی عمدتاً قابل پیشگیری زندگی میکنند، بر سلامت دهان و دندان تأکید داریم.
دوم، آب و هوا و سلامت. تغییرات اقلیمی الگوهای آب، غذا و بیماری را مختل میکند. به طور خاص، ما از سیستمهای بهداشتی در سراسر منطقه خود میخواهیم که در برابر تغییرات اقلیمی و تأثیرات آن – از تأمین آب به خطر افتاده که بر بهداشت و کنترل عفونت تأثیر میگذارد تا کاهش انتشار کربن – بسیار مقاومتر باشند.
ما در حال راهاندازی یک نقشه راه منطقهای و یک استراتژی پنج ساله برای ایجاد سیستمهای بهداشتی مقاوم در برابر آب و هوا از طریق مرکز محیط زیست و سلامت آسیا و اقیانوسیه مستقر در سئول هستیم.
سوم، آمادگی اضطراری بهداشتی – اجرای اصلاحات مقررات بینالمللی بهداشت و توافقنامه همهگیری برای ایمنتر کردن منطقه ما.
