شفقنا – محققان با شناسایی یک مسیر متابولیک حیاتی و ارتباط آن با باکتریهای روده، دارویی را آزمایش کردند که در افزایش طول عمر سلولهای مخمر موفق عمل کرد؛ کشفی که افقهای جدیدی را در زمینه سالمندی و سلامت میگشاید.
به گزارش سرویس ترجمه شفقنا، پژوهشگران در پی کشف راههایی هستند که نهتنها طول عمر انسان را افزایش دهند، بلکه سلامت دوران پیری را نیز تضمین کنند. در تازهترین دستاورد این حوزه، دانشمندان دانشگاه کوئین مری لندن یک کلاس جدید از داروها را در محیط آزمایشگاهی روی مخمر (یک موجود زنده که اغلب برای مطالعه پیری به کار میرود) با موفقیت آزمایش کردهاند.
این تیم تحقیقاتی، دارویی به نام رپالینک-۱ را بررسی کردند. این دارو بر اساس داروی سرکوبکننده سیستم ایمنی به نام «راپامایسین» ساخته شده که پیشتر نشان داده بود میتواند عمر سلولها و جوندگان را طولانیتر کند. در این آزمایشهای جدید، رپالینک-۱ نیز به همان اندازه راپامایسین توانست طول عمر سلولهای مخمر را افزایش دهد.
نکته حائز اهمیت این کشف، تحلیل مولکولی عملکرد دارو بود. بررسیها نشان دادند که رپالینک-۱، تولید آنزیمهایی را افزایش میدهد که ترکیب شیمیایی به نام «آگماتین» را که توسط باکتریهای موجود در روده ساخته میشود، تبدیل به مواد شیمیایی دیگر میکنند.
یافتههای قبلی حاکی از آن بودند که آگماتین میتواند طول عمر میزبان میکروبها (مانند بدن انسان یا جاندار مورد مطالعه) را افزایش دهد. اکنون آزمایشهای جدید فاش کردهاند که این فرآیند تبدیل آگماتین به صورت غیرمستقیم، ژنهای مرتبط با پیری را تحت تأثیر قرار میدهد و این یکی از دلایل اصلی اثربخشی داروی رپالینک-۱ است.
این تحقیق با نشان دادن نقش حیاتی این آنزیمها در سالمندی، لایهای جدید از کنترل متابولیک بر مسیر حیاتی سلولی به نام «هدف راپامایسین» یا «تارگت آو راپامایسین»(TOR) را آشکار میسازد که احتمالاً در انسان نیز حفظ شده است.
هر دو داروی رپالینک-۱ و راپامایسین از طریق مسیر زیستی TOR عمل میکنند؛ مسیری که ارتباط قوی آن با پیری و بیماریهای سلولی، ابتدا در مخمر، کرمها و موشها مشخص شده و مشابه آن در انسان نیز وجود دارد.
اگرچه نباید انتظار داشت که قرص معجزهآسای طول عمر به این زودی وارد بازار شود، اما این کشفیات درک ما را از پیری به عنوان یک فرآیند پیچیده افزایش میدهد. فرسایش تدریجی بدن، خطر ابتلا به بسیاری از بیماریها مانند آلزایمر را افزایش میدهد و در نهایت، داروهایی مانند رپالینک-۱ میتوانند برخی از این بیماریها را برای مدت طولانیتری دور نگه دارند. رپالینک-۱ در حال حاضر برای مبارزه با تومورهای سرطانی و بهبود نتایج پیوند عضو نیز در حال آزمایش است.
با این حال، محققان تأکید میکنند که این کار هنوز در مراحل اولیه است و مکملهای آگماتین -که بر اساس مطالعات قبلی به عنوان ارتقاءدهنده سلامتی به فروش میرسند- باید با احتیاط مصرف شوند. زیرا دادهها نشان میدهند که مصرف آگماتین تنها در صورت سالم بودن مسیرهای متابولیک خاصی میتواند مفید باشد و در برخی شرایط، ممکن است به جای اثر مثبت برعکس عمل کند.
این خبر را اینجا ببینید.
