شفقنا – محققان پروتئینی به نام SPP1 را شناسایی کردند که با گسترش تهاجمیترین نوع سرطان لوزالمعده (پانکراس) ارتباط مستقیم دارد. مسدود کردن این پروتئین در آزمایشها، نهتنها جلوی انتشار سرطان را گرفت، بلکه بقای موشهای مبتلا را تا سه برابر افزایش داد.
به گزارش سرویس ترجمه شفقنا، تیمی از محققان در کالج امپریال لندن و انستیتو تحقیقات سرطان، یک هدف دارویی بالقوه جدید برای درمان و متوقف کردن گسترش آدنوکارسینوم داکتال پانکراس (PDAC)، که یکی از شایعترین و تهاجمیترین انواع سرطان لوزالمعده است، کشف کردهاند.
سرطان لوزالمعده به دلیل ماهیت تهاجمی خود، سابقه بدی در نتایج درمانی ضعیف بیماران دارد و نرخ بقای طولانیمدت برای مبتلایان به PDAC بسیار پایین است. این کشف، امیدهای جدیدی را برای بیماران این نوع سرطان که یکی از عوامل اصلی مرگومیر ناشی از سرطان محسوب میشود، زنده کرده است.
یافتههای جدیدی نشان میدهند که سطح پروتئینی به نام SPP1 در خون بیمارانی که سرطان لوزالمعده پیشرفته دارند، بالاتر است و این افزایش مستقیماً با نتایج ضعیفتر درمان همبستگی دارد.
مهمترین دستاورد تحقیق آنجا بود که دانشمندان در آزمایشها:
بقا تا سه برابر بیشتر: هنگامی که محققان جلوی تشکیل این پروتئین را در موشهای مبتلا به PDAC گرفتند، طول عمر آنها سه برابر بیشتر شد.
جلوگیری از متاستاز: در موشها و مدلهای سهبُعدی تومور (ارگانوئیدها)، مسدود کردن SPP1 منجر به رشد تومورهای کمتر و عدم گسترش سرطان به سایر اندامها شد.
این تیم تحقیقاتی با استفاده از مدلهای سلولی سهبُعدی (ارگانوئیدها) که از نمونههای بیماران رشد داده شده بودند، توانستند ژن سازنده SPP1 را غیرفعال کنند. نتیجه این اقدام، رشد تومورهای کمتر در مقایسه با حالت وجود SPP1 بود. یافتههای مشابه در موشها نیز تأیید شد، جایی که درمان با یک پادتن برای مسدود کردن SPP1، به طور قابل توجهی بقای آنها را افزایش داد و مانع از انتشار سرطان به دیگر اندامها شد.
این پژوهش راه را برای توسعه درمانهای جدید باز میکند تا با هدف قرار دادن پروتئین SPP1، بتوان گسترش این نوع سرطان را درمان و از آن جلوگیری کرد.
این خبر را اینجا ببینید.
