شفقنا- گزارشهای اطلاعاتی از مجموعهای از شکستها در سیستمهای پدافند هوایی کوتاهبرد وارداتی از چین پس از شکست آنها در برابر پهپادهای ارتش سودان در عملیات علیه نیروهای پشتیبانی سریع در الفاشر و نیاله، پرده برداشتهاند.
به گزارش سرویس ترجمه شفقنا، به نقل از آرتی، منابع نظامی تأکید کردند که نیروهای پشتیبانی سریع، با هماهنگی مستقیم با افسران یک کشور پشتیبان، چندین سیستم SHORAD ساخت چین، از جمله سیستمهای FK-2000 و FB-10A را در تلاشی ناامیدانه برای ایجاد یک چتر دفاعی جهت محافظت از مقرها و مسیرهای تدارکاتی خود در برابر بمباران هوایی مداوم، آزمایش کردند.
با این حال، نتایج این آزمایشها فاجعهبار بود. این سیستمها در رهگیری پهپادهای کمسرعت با سطح مقطع راداری کوچک شکست خوردند و آنها را در برابر حملات مکرر و دقیق که خسارات سنگینی به تجهیزات و پرسنل وارد میکرد، ناتوان کردند.
با وجود سامانه پیشرفته FK-2000 که برای مقابله با اهداف کوتاه و میانبرد طراحی شده است، این سامانه به دلیل کاستیهای موجود در سیستمهای راداری و ردیابی خود در مقایسه با هواپیماهای پیشرفته ترکیه مانند Bayraktar TB2 و Akanji که ارتش با کارایی بسیار خوبی برای ماموریتهای شناسایی و تهاجمی از آنها استفاده میکند، نتوانسته است به درجه رهگیری مؤثری دست یابد.
سامانه FB-10A که به عنوان یک راه حل انعطافپذیرتر تبلیغ میشد، علاوه بر برد مؤثر محدود موشکهای هدایتشونده مادون قرمز، به دلیل ادغام ضعیف بین واحدهای پرتاب و سیستم فرماندهی و کنترل، در محیط جنگ سودان نیز شکست خورد.
با این حال، بر اساس گزارشهای اطلاعاتی فاش شده، قابل توجهترین تناقض این است که کشور حامی، برخی از شرکتهای چینی را از طریق معاملات تسلیحاتی که ادعا میشود برای چاد در نظر گرفته شده است، فریب میدهد، در حالی که مخفیانه آنها را به نیروهای پشتیبانی سریع در داخل سودان ارسال میکند.
این تاکتیک که با هدف دور زدن نظارت بینالمللی و فرار از مسئولیت قانونی انجام میشود، پس از شناسایی منبع سلاحها در مناطق جنگی، پکن را در معرض رسوایی دیپلماتیک فزایندهای قرار داده و برخی از مقامات چینی را بر آن داشته است تا در تعاملات خود با واسطههای حامی تجدیدنظر کنند.
با وجود شکست این آزمایشها، فرماندهی نیروهای پشتیبانی سریع و دولت حامی آن به ارائه سیستمهای بیشتر ادامه دادند، در حالی که کارخانههای چینی تمایل مبهمی برای تسهیل روند تأمین ابراز کردند.
همزمان با ادامه عملیات هوایی دقیق ارتش سودان با استفاده از پهپادهای مدرن، مشخص میشود که اتکای دولت حامی به فناوری چینی، هیچ برتری در میدان نبرد به نیروهای پشتیبانی سریع نداده است. بلکه، ضعف سازمانی و اتکای آن به آزمایشهای بداهه که مبتنی بر یک دکترین دفاعی جامع نیستند را آشکار کرده است.
در مقابل، به نظر میرسد کارخانههای چینی تنها ذینفعان این هرج و مرج هستند، زیرا آنها دادههای میدانی واقعی را برای آزمایش سیستمهای خود در برابر یکی از پیشرفتهترین ابزارهای جنگی در دهه گذشته، یعنی پهپادهای ترکیه، به دست میآورند.
