شفقنا آینده- آندری زاگورودنیوک عضو بنیاد کارنگی برای صلح بینالمللی و عضو برجسته شورای آتلانتیک که در سالهای ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ نیز وزیر دفاع اوکراین بوده؛ در نشریه فارنپالیسی درباره انواع و اقسام وعدهها و تضمینهایی که این روزها برای پایان بخشیدن به جنگ اوکراین و روسیه به طرفین داده میشود نوشته که تنها ضمانت امنیتی که اوکراین میتواند به آن اعتماد کند، پهپادها و موشکهای بیشتر است- و در واقع این چیزها که قدرت اوکراین را بیشتر میکنند تنها چیزی است که میتوانند روسیه را متوقف کنند.
به گزارش سرویس ترجمه شفقنا از نشریه فارنپالیسی؛ از زمان بازگشت دونالد ترامپ رئیسجمهور ایالات متحده به کاخ سفید، مقامات سراسر اروپا در تلاش برای تدوین یک توافق صلح بودهاند که بتواند به نوعی اوکراین را نیز منتفع کند. آنها میدانند که در حال حاضر ولادیمیر پوتین رئیسجمهور روسیه علاقهای به توقف حملات خود ندارد و از این موضوع احساس نگرانی میکنند که مبادا در آینده نزدیک تغییر اولویتهای آمریکا باعث شود اوکراین بدون منبع حمایت حیاتی تنها بماند. به همین دلیل هم هست که آنها هنوز و همچنان در تلاشند راهی برای ارائه ضمانتهای امنیتی به کییف پیدا کنند- که هم برای روسیه بازدارنده باشند و هم این که اجازه آغاز آتشبس بین طرفین را بدهند.
مقامات سیاسی تاکنون در گفتگوهاشان در مورد تضمینهای امنیتی بیشتر روی اقداماتی از قبیل استقرار تعدادی از نیروهای اروپایی در اوکراین برای تقویت دفاع این کشور (به اصطلاح نیروهای اطمینانبخش)، اعمال تحریمهای بیشتر علیه روسیه و ارائه سلاحهای متعارف بیشتر به اوکراین تمرکز داشتهاند. آنها همچنین حداقل روی کاغذ تعهد خود برای دفاع از اوکراین را ابراز کردهاند. دو مورد از این اقدامات- یعنی ارسال سلاحهای متعارف بیشتر به اوکراین و تحریمهای بیشتر روسیه- میتواند قبل از آغاز آتشبس نیز انجام شود. بقیه فقط پس از پایان جنگ به اجرا در میآیند.
این پیشنهادات و تضمینها هر کدام مزایای خاصی دارند. اما به خودی خود نخواهند توانست امنیت اوکراین را تضمین کنند. به هر حال پوتین از زمان آغاز حمله روسیه در سال 2022 در مورد هدف خود- نابودی اوکراین به عنوان یک کشور مستقل- شفاف بوده و مردمان بسیاری را برای رسیدن به آن در معرض رنجهای غیرقابل تصوری قرار داده است. بنابراین او با کلمات و وعدهها و حتی مواردی مانند حضور تعدادی از نیروهای ناتو در اوکراین از این هدف منصرف نخواهد شد. در واقع، او جنگ را متوقف نخواهد کرد مگر اینکه نیروهای روسی به معنای واقعی کلمه قادر به پیشروی بیشتر نباشند.
در حال حاضر، شماری از تحلیلگران آمریکایی و اروپایی نسبت به اینکه اوکراین قادر به توقف کامل تجاوز روسیه باشد، ابراز بدبینی کردهاند- و این موضوع قابل درک است. به هر حال، کشورهای ناتو سالهاست که کییف را مسلح میکنند و با این حساب مسکو هنوز و همچنان به دستاوردهای فزایندهای دست مییابد. اما با این حال اوکراین برای دستیابی به خنثیسازی استراتژیک روسیه- یعنی از بین بردن تواناییهایش برای دستیابی به اهداف پوتین- نیاز به نابودی کامل ارتش روسیه ندارد. نکته مهم هم این که تحولات اخیر این درگیری به گونهای بوده که متوقف کردن روسها را آسانتر کرده است.
امروزه روز جنگ بیشتر از تجهیزات نظامی سنتی با فنآوریهای جدیدتر و ارزانتری انجام میگیرد که اوکراین در پیشبرد آنها نقش مهمی دارد. در واقع اوکراین تاکنون بخش زیادی از آنچه را که برای بازدارندگی دائمی روسیه لازم است، انجام داده است. بنابراین اروپا نیز در ادامه باید تمرکز خود بر قابلیتهای سنتی- که باید در اختیار اوکراین قرار گیرد- یا ایجاد ضمانتهای امنیتی کتبی را تمام کند. در عوض، این قاره باید اوکراین را در فنآوریهای پیشرفتهتر غرق کرده و سرمایهگذاری بیشتری در تلاشهای جنگی اوکراین انجام دهد. در واقع اروپا باید سرمایهگذاری سنگینی در صنعت دفاعی پیشرفته اوکراین انجام دهد؛ و در زمینه تولید نظامی و دفاع هوایی مستقیماً با کییف همکاری کند. چنین اقداماتی اگر چه واقعاً دلهرهآور میتواند باشد، اما دلهره آن قطعاً بیشتر از تلاش اولیه ناتو برای کمک به اوکراین نخواهد بود. و در نهایت، اروپا باید این موضوع را بداند که چاره دیگری ندارد و تنها راه برای برقراری صلح بین اوکراین و روسیه از این مسیر میگذرد!
متن کامل این مطلب را می توانید اینجا بخوانید
