شفقنا- هم میهن نوشت: درد علامت خوبی از وجود بیماری است و ما را نسبت به وجود بیماری آگاه میکند تا برای درمان اقدام کنیم. پزشک نیز پیش از آغاز فرآیند درمان، اول میکوشد که درد را مهار کند، ولی بلافاصله باید اقدامات درمانی را آغاز کند. تسکین درد فقط برای آغاز درمان و جراحی است. تزریق و تجویز مّسکًن و آرامبخش موجب درمان نمیشود. تداوم زندگی با آرامبخش فقط احساس درد که علامت بیماری است را از میان میبرد و بیماری را غیرقابلدرمان میکند.
متاسفانه اغلب سیاستهای جاری در ایران نه از منظر حل مسئله و درمان بیماری، بلکه از زاویه تسکیندهندگی و موقتی است. میتوان گفت که این کار به معنای به تاخیر انداختن یا نادیده گرفتن مسئله است. یا به قول معروف با رویکردِ «از این ستون به آن ستون فرج است»، انجام میشود.
سیاستهای اقتصادی، شامل سیاستهای ارزی، قیمتگذاری انرژی، کسری بودجه، بورس و سیاستهای اجتماعی و فرهنگی مثل حجاب، فرزندآوری، حقوق خانواده، جرم و مجازات و… و نیز در برنامههای خارجی و داخلی هم همواره شاهد سیاستهایی هستیم که هدفش فقط موقتی و آرامبخشی و عدم تحمل درد است ولی هیچگاه به درمان جدی اقدام نمیشود.
هنگامی که درمان تأخیر شد و اثرات آرامبخش هم از میان رفت، دوباره درد با شدت بیشتری ظاهر خواهد شد. سیاستهای اخیر دولت و حکومت در مواجهه با مسئله اسنپبک در حوزههای ارز، بورس و روابط خارجی میتواند فقط یک اقدام تسکیندهنده باشند و نه بیشتر، و تنها در صورتی مفید است که با سیاست درمانی واقعی تکمیل شود؛ و الا خیلی زودتر از آنچه تصور میشود، این فنر باز شده و تمام انرژی نهفته و مهار شده آن دوباره آزاد خواهد شد.
این سیاست به بدترین شکل ممکن در قیمتگذاری انرژی انجام شده است، ولی در مورد ارز قادر به انجام پیوسته آن نیستند بهویژه که یک بازار غیررسمی و آزاد هم دارد. بورس را هم میتوان در کوتاهمدت و با هزینه گزاف آرام کرد؛ ولی تداوم آن ممکن نیست.
در مورد حجاب و پوشش و حقوق زنان هم ندیدن و نپذیرفتن وجودِ بحران، در سال۱۴۰۱ موجب تحمیل هزینه بسیار سنگینی شد ولی اکنون فیل تندروها یاد هندوستان کرده و دوباره میخواهند شانس خود را برای سیاست بحرانآفرین ضدزنان دوباره آزمایش کنند.
یکی نیست به این جماعتی که در جهت بستن دهان دیگران حتی به دوستان خودشان هم رحم نمیکنند، بگوید اگر سال گذشته برای عدم ابلاغ مصوبه خلاف امنیت این مجلس میتوانستیم ده دلیل ردیف کنیم، اکنون ده برابر آن دلایل و شواهد برای این کار وجود دارد؛ و آن اراده و مردمی که مانع اجرای آن شدند، اکنون با انگیزهای ده برابر گذشته مانع بازگرداندن این مصوبه جنجالی و خلاف امنیت ملی خواهند شد. اینکه بروید نزد آقایان گزارش خلاف بدهید مشکلی را حل نمیکند.
شاید برخی از مردم مواردی از پوشش زنان را نپسندند ولی فراموش نکنید که این وضع محصول سیاستهای تندروهاست که بهجای پذیرش واقعیت و کنار آمدن با حقوق مردم و حل ریشهای مسئله، همواره دنبال راهحلهای مقطعی و عقب انداختن مسئله تا آیندهای نامعلوم بودهاند و امروز دیگر نمیتوانید با مردم و زنان این کشور یک گفتوگوی تفاهمی را رقم بزنید.
جالب اینکه تندروها هیچگاه و در هیچ مقطعی دنبال حل هیچ مسئلهای نبودهاند و همیشه خواستهاند صورت مسائل را از طریق ایجاد بحرانی جدید پاک کنند. امروز هم با حمله به مواضع متعارف و عادی محمدرضا باهنر، و نیز در دستور کار قرار دادن دوباره پرونده مختومه مصوبه ضدامنیتملی حجاب، درصدد بحرانسازی هستند و پیشاپیش میتوان گفت که برنده این فضا کدام کشور منطقه است و سوت آغاز آن از کجا به صدا در آمده است.
