شفقنا – سازمان جهانی بهداشت (WHO) در گزارشی تازه هشدار داده است که وابستگی اروپا به پزشکان و پرستاران خارجی رو به افزایش است و میتواند در سالهای آینده چالشهایی برای نظامهای بهداشتی ایجاد کند.
به گزارش سرویس ترجمه شفقنا به نقل از یورونیوز، بر اساس این گزارش، منطقه اروپایی سازمان جهانی بهداشت – که ۵۳ کشور در اروپا و آسیای مرکزی را شامل میشود – تا سال ۲۰۳۰ با کمبود حدود ۹۵۰ هزار نیروی سلامت مواجه خواهد شد و کشورهای اروپایی برای پر کردن این شکاف به مهاجرت نیروهای بهداشتی متکی شدهاند.
طبق این گزارش، بین سالهای ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۳ تعداد پزشکان تازهوارد به بازار کار اروپا تقریباً سه برابر شده و تعداد پرستاران جدید نیز پنج برابر افزایش یافته است.
در همین بازه زمانی، شمار پزشکانی که تحصیلات خود را خارج از کشورهای اروپایی گذراندهاند ۵۸ درصد و تعداد پرستاران آموزشدیده در خارج ۶۷ درصد افزایش یافته است. آلمان و بریتانیا بیشترین سهم را در این رشد داشتهاند.
تا سال ۲۰۲۳، حدود ۶۰ درصد از پزشکان جدید و ۷۲ درصد از پرستاران تازهوارد به بازار کار اروپا در خارج آموزش دیده بودند. این گروه شامل نیروهای بهداشتی از کشورهای همسایه اروپایی و همچنین از آسیا، آفریقا و قاره آمریکا میشود.
این تغییر موجب شکافی آشکار شده است: کشورهای شرق و جنوب اروپا در حال از دست دادن کارکنان بهداشتی خود به نفع کشورهای غربی و شمالی هستند که این امر کمبودها را در برخی مناطق تشدید میکند و در برخی دیگر، کمبودها را جبران میکند.
ناتاشا آزوپاردی-ماسکات، رئیس تیم سیاستهای سلامت و نظامهای بهداشتی در دفتر اروپای سازمان جهانی بهداشت، در بیانیهای گفت: این موضوع فقط به اعداد و ارقام مربوط نمیشود. پشت هر پزشک یا پرستار مهاجر، داستانی از جاهطلبی و فرصت وجود دارد، اما اغلب همراه با فشار بر خانوادهها و همچنین بر نظامهای بهداشتی ملی است که این افراد از آنجا مهاجرت کردهاند.
بنا بر این گزارش، این چالشها در سالهای آینده احتمالاً تشدید خواهند شد؛ زیرا تقاضا برای خدمات درمانی به دلیل افزایش جمعیت سالمند رو به رشد است و در عین حال بازنشستگیهای گسترده در بخش سلامت جایگزینی دشوار خواهد داشت. در برخی کشورها بیش از ۴۰ درصد پزشکان ۵۵ سال یا بیشتر سن دارند.
این شرایط «ناگزیر فشار برای جذب فعال نیروهای بینالمللی را افزایش خواهد داد.»
مقامهای سازمان جهانی بهداشت از کشورها خواستند تلاشهای بیشتری برای حفظ نیروهای بهداشتی خود و برنامهریزی بهتر برای آینده نیروی کار انجام دهند.
آنها تأکید کردند که سیاستها باید به عوامل و پیامدهای انواع مختلف اشتغال بینالمللی توجه کنند؛ از جابهجاییهای طولانیمدت گرفته تا قراردادهای کوتاهمدت و حتی رفتوآمدهای روزانه مرزی.
آزوپاردی-ماسکات در پایان گفت: مهاجرت نیروهای بهداشتی واقعیتی در بازار کار بههمپیوسته اروپا است و باید به شکلی عادلانهتر و پایدارتر مدیریت شود.
این خبر را اینجا ببینید.
