پپه؛ داستان سقوط ستاره 72 میلیون پوندی

تجربه پپه بین شمال فرانسه و شمال لندن، بحث‌های فوتبال مدرن را در خود خلاصه می‌کند: بین اغراق‌های بازار، فشارهای رسانه‌ای و آرزوهای باشگاه‌هایی که به دنبال جبران افتخار از دست رفته‌اند.

آغاز: استعدادی خام در جستجوی به رسمیت شناخته شدن

پپه در فرانسه از والدینی با اصالت ساحل عاجی متولد شد و مسیر خود را از لیگ‌های پایین‌تر با تیم پواتیه آغاز کرد و سپس دروازه‌های حرفه‌ای شدن را با تیم آنژه زد. در آن زمان، او فقط یک وینگر سریع بود که به مهارت‌های فردی خود متکی بود اما داستان وقتی آغاز شد که مارسلو بیلسا سرمربی آرژانتینی لیل تصمیم گرفت به او فرصت دهد.

بیلسا، همانند همیشه در کشف استعدادهای ناپخته، شخصیت پپه را در زمین بازی دوباره شکل داد. او را در برخی بازی‌ها به عنوان مهاجم اصلی به کار گرفت و سپس دوباره به پست وینگر برگرداند تا مسیر را برای کشف یک استعداد بزرگ باز کند.

در فصل ۲۰۱۷/۲۰۱۸، پپه تقریباً در همه چیز حضور داشت و یکی از دلایل اصلی ماندن لیل در لیگ یک بود. ۱۳ گل و جسارتی غیرعادی، نام او را در فضای فوتبال فرانسه طنین‌انداز کرد.

اما اوج کار او در فصل بعد، ۲۰۱۸/۲۰۱۹ بود، زمانی که آمارهایی ارائه داد که او را در زمره بهترین وینگرهای اروپا قرار داد: ۲۲ گل، ۱۱ پاس گل و عملکردی جادویی مقابل پاری سن ژرمن با پنج گل در مقابل یک گل، که در آن پپه رهبر شورش بود.

تابستان ۲۰۱۹؛ رویایی که آرسنال را فریب داد

در بازاری پرسروصدا که مصادف با جستجوی آرسنال برای ستاره‌ای جدید برای بازگرداندن افتخار از دست رفته پس از رفتن الکساندر لاکازت بود، نام نیکلاس پپه به عنوان گزینه‌ای ایده‌آل مطرح شد. وینگری گلزن، جوان در اوج توانایی، و مورد تقاضای غول‌های اروپا مانند بارسلونا و بایرن مونیخ.

مدیریت آرسنال، تحت فشار هواداران و تمایل به اثبات خود از نظر مالی و فنی، ۷۲ میلیون پوند پرداخت کرد تا پپه را به گران‌ترین خرید تاریخ باشگاه تبدیل کند.

در آن روز، لبخندها در استادیوم امارات ترسیم شد و هواداران در آمدن او، تصویر افتخار قدیمی و یادآوری تیری آنری و رابرت پیرس را دیدند.

آغاز در لندن؛ وعده‌هایی که سریعاً تبخیر شدند

پپه برای اولین بار در اوت ۲۰۱۹ مقابل نیوکاسل به میدان رفت. اولین لمس‌های او نشان‌دهنده مهارت بود، اما چیزی گم شده بود: اعتماد به نفس، و شاید هماهنگی با ریتم لیگ انگلیسی.

اولین گل خود را از نقطه پنالتی مقابل استون ویلا به ثمر رساند، سپس لحظاتی در لیگ اروپا ارائه داد، به ویژه زمانی که دو گل از ضربات آزاد مقابل ویتوریا پرتغال به ثمر رساند. به نظر می‌رسید داستان در حال پیشرفت است اما واقعیت مهربان نبود.

با گذشت هفته‌ها، مشخص شد که پپه همان جسارت قبلی خود در فرانسه را ندارد. تردید در تصمیم‌گیری، کندی در هماهنگی با هم‌تیمی‌ها و کاهش تلاش‌های دفاعی، همه این عوامل او را از تصویری که همه انتظار داشتند دور کرد.

آرتتا و شرط بندی که باخت

با آمدن میکل آرتیتا به سمت سرمربی‌گری توپچی ها در دسامبر ۲۰۱۹، به نظر می‌رسید فرصت جدیدی برای احیای مسیر پپه وجود دارد.این اسپانیایی می‌خواست پروژه‌ای بلندمدت بر اساس انضباط تاکتیکی و فشار بالا بسازد.

اما پارادوکس این بود که فلسفه آرتتا با طبیعت پپه برخورد کرد. پپه بازیکنی بود که به فضای آزاد و آزادی نیاز داشت در حالی که مربی‌اش به دنبال سربازی منضبط بود که دستورها را دقیقاً اجرا کند.

با وجود به ثمر رساندن برخی گل‌های مهم – از جمله مقابل منچستر یونایتد و نیوکاسل، و کمک به قهرمانی در جام حذفی ۲۰۲۰ – این لحظات برای تغییر تصویر کافی نبود.

پپه به تدریج به بازیکنی حاشیه‌ای تبدیل شد. دقیقه‌های بازی پراکنده، فشار شدید هواداران و مقایسه‌های خسته‌کننده با قیمت گران او. با هر فرصت از دست رفته، فریادهای اعتراض افزایش می‌یافت تا جایی که اعتماد بین او و تماشاگران امارات از بین رفت.

مقایسه کشنده

پپه از مقایسه مداوم با بازیکنان دیگر در پست خود رنج می‌برد. محمد صلاح و ریاض محرز در لیگ انگلیسی عملکردهای خارق‌العاده‌ای با آمار رکوردشکن ارائه می‌دادند در حالی که این ساحل عاجی بسیار دور از این تصویر بود.

حتی در تیم خود، دو بازیکن ارزان‌تر مانند بوکایو ساکا که از آکادمی باشگاه بیرون آمده بود، به نماد واقعی تبدیل شدند، در حالی که پپه در دسته «خرید ناموفق» باقی ماند.

تا تابستان ۲۰۲۲، باشگاه متوجه شد که سرمایه‌گذاری ۷۲ میلیونی به بار مالی تبدیل شده است. او به نیس قرض داده شد تا کمی آرامش در لیگ فرانسه پیدا کند، اما نتوانست درخشش گذشته خود را بازگرداند. سپس به ترابزون اسپور در ترکیه رفت و در سال ۲۰۲۴ به صورت رایگان با ویارئال اسپانیا قرارداد بست.

خروج او از آرسنال تقریباً بدون سر و صدا بود، گویی هواداران می‌خواستند صفحه‌ای دردناک را ببندند. بازیکن هیچ موفقیت قابل توجهی در لندن کسب نکرد، به جز چند حرکت فردی. آنچه در حافظه ماند، فاصله زیاد بین آنچه از او انتظار می‌رفت و آنچه ارائه داد، بود.

آرسنال و خریدهای ناموفق

پپه اولین شکست آرسنال در بازار نقل و انتقالات نبود، اما گران‌ترین و پرسروصداترین بود. خرید اوبامیانگ سال‌ها موفقیت داشت و خرید الکسیس سانچز قبل از آن طلایی بود. اما مورد پپه نشانه‌ای برجسته از ارزیابی نادرست باشگاه در لحظه‌ای خاص خواهد بود.

شاید درس مهم این باشد که خرید بازیکنی درخشان در لیگ دیگری تضمینی برای تکرار موفقیت نیست، به ویژه زمانی که دیدگاهی روشن برای استفاده از او در سیستم وجود ندارد.

حال؛ تلاش برای احیای جدید در اسپانیا

امروز، پپه پیراهن ویارئال را در لیگ اسپانیا به تن دارد و سعی می‌کند خود را دوباره کشف کند. او دیگر آن بازیکن وعده‌داده برای لمس قله‌ها نیست، اما حداقل سعی می‌کند اثری جدید از خود بر جای بگذارد.

شاید هرگز تصویر «شیر» لیل را بازنگرداند، اما می‌تواند صفحه «شترمرغ» آرسنال را که سرش را در شن‌ها پنهان کرده بود، ببندد.

پایان؛ از رویا تا کابوس

داستان نیکلاس پپه با آرسنال فقط داستان بازیکنی نیست که نتوانست خود را وفق دهد. این آینه‌ای است که فشارهای فوتبال مدرن را منعکس می‌کند، جایی که ارقام بزرگ انتظارات را کنترل می‌کنند و بازیکنان را بیش از توانایی‌هایشان، اسیر قیمت‌هایشان می‌کنند.

 در لیل، پپه شیری بود که حریفان را می‌بلعید اما در آرسنال، به شترمرغی تبدیل شد که از مواجهه با واقعیت می‌ترسید.او به یکی از بدترین خریدهای تاریخ آرسنال تبدیل شد که هواداران هنوز خاطرات تلخ او را فراموش نکرده اند.