شفقنا- باستانشناسان «بنیاد دینوپولیس» در منطقه تروئل اسپانیا، و بهطور مشخص در محوطه فسیلخیز «استان دکولون»، به جمجمهای نیمهحفظشده از یک دایناسور استگوسور دست یافتهاند که قدمتی حدود ۱۵۰ میلیون سال دارد.
به گزارش شفقنا؛ وبگاه آرتی عربی نوشت: «نشریه Vertebrate Zoology، کارشناسان بنیاد دینوپولیس این کشف را بیسابقه توصیف کردهاند، چرا که این جمجمه بزرگترین و سالمترین نمونه یافتشده از این گونه در اروپا به شمار میرود و از ارزش علمی بالایی برخوردار است. این جمجمه به گونهای به نام Dacentrurus armatus تعلق دارد که یکی از نخستین استگوسورهای شناختهشده در قاره اروپا محسوب میشود و نخستین بار در سال ۱۸۷۵ توصیف علمی شده است».
استگوسورها دایناسورهایی گیاهخوار بودند که با صفحات استخوانی و خارهایی بر پشت و دم خود شناخته میشوند. این جانوران چهارپا، کند و بزرگجثه بودند. برای نمونه، طول گونه Dacentrurus از ۸ متر فراتر میرفت. با این حال، جمجمه دایناسورها بهویژه استگوسورها به ندرت در شرایط خوبی یافت میشود، زیرا استخوانهای سر این جانوران بسیار شکننده بودهاند. بنابراین، کشف چنین نمونهای به مثابه یک «کپسول زمانی» ارزشمند تلقی میشود که میتواند درک بهتری از سیر تکامل این موجودات غولپیکر ارائه دهد.
دانشمندان با بررسی دقیق این جمجمه، به ویژگیهای آناتومیکی تازهای دست یافتهاند که پیشتر درباره Dacentrurus ناشناخته بود. مهمتر آنکه آنها فرضیهای جدید درباره روند تکامل استگوسورها مطرح کردهاند و گروه تازهای از این دایناسورها را با نام «نئواستگوسوریا» تعریف کردهاند. این گروه شامل استگوسورهایی با اندازه متوسط و بزرگ است که در اروپا و آفریقا در دوره ژوراسیک میانی و پایانی، در آمریکای شمالی در اواخر ژوراسیک، و در آسیا از اواخر ژوراسیک تا اوایل دوره کرتاسه (کرتاشی) میزیستند.
به گفته پژوهشگران، این یافته نشان میدهد استگوسورها شاخهای تکاملی واحد را شکل میدادند که براساس قواعد زیستی مشترک تحول یافتهاند. نکته جالب توجه آن است که در منطقه ریودِیوا نیز بقایای استخوانی متعلق به دایناسورهای خردسال یافت شده است، که امری بسیار نادر بهشمار میآید؛ چرا که دیرینهشناسان اغلب تنها به استخوانهای پراکنده یا تکههایی از اسکلتهای دایناسورهای بالغ دست مییابند. این کشف بیسابقه تصویری زنده از زندگی خانوادگی این دایناسورها ارائه میدهد.
