شفقنا رسانه_ صفحه یک روزنامه‌ها به عنوان ویترین در مقابل چشم خواننده است به همین جهت انتخاب تیتر، عکس و مطالب فرعی در این صفحه اهمیت زیادی دارد تا خواننده را به داخل متن بکشاند و همراه خود کند. در این گزارش سعی کردیم با نگاهی به روزنامه‌های امروز، آن‌هایی که دارای مطالب خوب و مخاطب محور و یا محل نقد و بحث هستند، مورد بررسی قرار دهد.
به گزارش شفقنا رسانه، «حبس کودکی» تیتر روزنامه هم میهن است که در گزارشی به بیان روایتی از مادرانی پرداخت که با کودکان خود پشت میله های زندان روزگار می گذرانند. این روزنامه توضیح داد: ««ایشالا آزادی». اولین کلمه‌ای که «مهسا» در زندان یاد گرفت، «آزادی» بود. بعد روز از پی روز که گذشت، مهسا دید که بعضی روزها، وقتی زنی قرار است آزاد شود، بقیه زن‌ها پشت سرش صف می‌بندند، دست می‌زنند و هلهله می‌کنند. روزهایی که یک کلمه از همه بیشتر تکرار می‌شد و بعد کلمه بعدی هم از راه رسید و کنار اولین کلمه نشست: «ایشالا آزادی». دو سال پیش، وقتی افسانه را بازداشت کردند، مهسا چند‌روزه بود. او تازه به دنیا آمده بود که «افسانه»، مادرش را به اتهام قتل دستگیر کردند و به آگاهی شاپور بردند. ۴۰ روز گذشت تا افسانه و مهسا را به زندان زنان قرچک بیاورند و دو سال طول کشید تا بچه بتواند درست حرف بزند؛ تا بتواند با کلمه‌هایی غیر از «آزادی» هم جمله بسازد. هربار شنیدن کلمه «آزادی» برای افسانه درد بزرگی است. یک توده غم انبوه است که راه باز می‌کند و توی گلویش می‌نشیند. افسوسی است که آه می‌شود و از دهانش بیرون می‌ریزد: «بچه من چرا باید اینجا بزرگ شود؟» »
«از جيب والدين، به كام دولت» تیتر روزنامه اعتماد است که در گزارشی به نقش دولت در مدارس دولتي پرداخت و نوشت: «طبق بند مكتوب، اصل ۳۰ قانون اساسي، دولت موظف است هزينه تحصيل دانش‌آموزان را رايگان كند. اينكه اين قانون در زمين واقعيت چگونه بازي مي‌كند معادله را براي شهروندان به هم مي‌ريزد. سال‌هاست كه اين قانون وجود دارد و سال‌هاست كه با اين قانون طوري بازي مي‌شود كه انگار بند 30 در قانون اساسي وجود ندارد. سه ضلع اين مساله آموزش و پرورش، مدرسه و دانش‌آموزان هستند. مديران مدرسه به اين نتيجه رسيده‌اند كه بدون دريافت شهريه امور مدرسه پيش نمي‌رود، آموزش و پرورش هم از طرفي مي‌گويد شهريه غيرقانوني است و از طرفي مي‌گويد چاره‌اي نيست، چون بودجه نداريم؛ اما والدين دانش‌آموزان هستند كه معمولا با اين بي‌قانوني كنار نمي‌آيند، زيرا بايد هزينه كنند آن هم در مدرسه‌اي كه به اسم دولت است. شايد در وهله اول به نظر برسد كه دو سر اين اختلاف، دانش‌آموزان و مديران هستند، اما اين صرفا پوسته مساله است؛ زيرا هر دوي اين گروه‌ها درگير يك چالش مشترك هستند؛ نداشتن پول و هر دو چاره‌اي براي تصميم خود ندارند.»
در ادامه صفحه یک سایر روزنامه ها را ببینید….
