شفقنا- استاد حوزه علمیه با اشاره به پست و ناچیز بودن دنیا گفت: باور کردن دین، معاد و خداوند چنین توفیقی به انسان می دهد.
به گزارش شفقنا، آیت الله نظری منفرد در دومین شب مراسم عزاداری دفتر آیت الله فقیهی، ابعاد مختلف نگرش امیرالمؤمنین علیه السلام و حضرت سیدالشهدا علیه السلام به دنیا را تبیین و بررسی کرد.
وی با اشاره به نامه امام حسین علیه السلام از کربلا به مدینه بیان داشت: نامه امام حسین علیه السلام بسیار کوتاه است؛ اما یک دنیا حرف دارد. حضرت فرموده است: «فَکَأَنَّ الدُّنْیا لَمْ تَکُنْ وَ کَأنَّ اَلْآخِرَةَ لَمْ تَزَلْ وَ اَلسَّلاَمُ» این دنیایی که بشر برای آن دستوپا می زند، انگار نبوده است.
وی در ادامه با اشاره به پست و ناچیز بودن دنیا افزود: اگر ضریب اعتقاد انسان به مبدأ و معاد در حد اعلی باشد، مانند امام حسین علیه السلام به دنیا نگاه می کند. باور کردن دین، معاد و خداوند چنین توفیقی به انسان می دهد. امیرالمؤمنین علی علیه السلام نیز اینگونه بودند.
استاد درس خارج حوزه علمیه قم در ادامه با قرائت جمله امیرمؤمنان علیه السلام که فرمودند: «لألقيت حبلها على غاربها ولسقيت آخرها بكأس أولها. ولألفيتم دنياكم هذه أزهد عندي من عفطة عنز» بیان داشت: امیرالمؤمنین علیه السلام نسبت به دنیا بسیار بی اعتنا بودند؛ اما به شدت برای تحقق حق تلاش می کردند.
وقتی نیروهای کمکی کوفه در منطقه ذی قار به سپاه حضرت علی پیوستند و همه خوشحال شدند؛ ابن عباس سراغ حضرت رفت و دید که ایشان در حال ترمیم کفش خود هستند که ابن عباس تعجب کرد؛ زیرا فرمانده لشکر در حال چنین فعالیتی است. حضرت از ابن عباس سؤال کرد که این کفش چه قیمتی دارد؟ پس از پاسخ ابن عباس، حضرت فرمود: «وَ اللهِ لَهِیَ أَحَبُّ إِلَیَّ مِنْ إِمْرَتِکُمْ إِلَّا أَنْ أُقِیمَ حَقّاً أَوْ أَدْفَعَ بَاطِلًا»؛ به خدا سوگند، همین کفش بیارزش نزد من از حکومت بر شما محبوبتر است، مگر اینکه حقّی را با آن به پا دارم، یا باطلی را دفع نمایم. یعنی عمارت و حکومت به اندازه این کفش برای من ارزش ندارد اما برای اقامه حق، عنان حکومت را به دست گرفتم.
آقای نظری منفرد ادامه داد: امام حسین علیه السلام، فرزند چنین مردی است که دنیا در نگاهش بی ارزش بود. افرادی که برای دنیا حسرت می زنند سرانجام پشیمان می شوند. در آیات قرآن آمده: «حَتَّى إِذَا جَاءَ أَحَدَهُمُ الْمَوْتُ قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ * لَعَلِّي أَعْمَلُ صَالِحًا» که نشان می دهد انسان های خطاکار پشیمان از کرده خود می شوند.
وی با اشاره به جنایات معاویه در جنگ صفین و پس از آن عنوان کرد: امیرالمؤمنین علی علیه السلام به معاویه فرمود که دعوا بر سر من و تو است. پس در یک جنگ تن به تن سرانجام این دعوا مشخص می شود که عمروعاص برای چرب زبانی گفت اگر علی را بکشی به بهشت می روی و اگر کشته شوی نیز جای تو بهشت است؛ پس نبرد را قبول کن که معاویه در پاسخ گفت در هر صورت من در جهنم هستم. معاویه می دانست که چه می کند و چه جنایاتی را مرتکب شده است!
وی ادامه داد: چند میلیارد سال است که زمین خلق شده و میلیون ها سال است که حیات در زمین به وجود آمده و علم می گوید که دنیا تمام می شود؛ میلیون ها اتم در خورشید منفجر می شوند و گرما و نور تولید کرده و به ما ثمر می رسانند و روزی هم تمام می شوند؛ از این دنیای چند میلیارد ساله، 70 سال شاید سهم ما بشود و نباید آن را هدر بدهیم. اگر پرونده انسان در جوانی صاف و بی گناه باشد در دوران پیری نیز انسان خوشحال است؛ اما پرونده پرخطا، انسان را دچار عذاب وجدان می کند.
