شفقنا- ستاره صبح در مطلبی از فتح الله امی-استاد دانشگاه با اشاره به عملکرد شورای انقلاب فرهنگی اینگونه آورده است:
«به بهانه سالگرد تاسیس شورای انقلاب فرهنگی ،لازم است عملکرد این شورا از بدو تاسیس تاکنون مورد مداقه قرارگیرد.آنچکه برون داد این شورا را نشان میدهد کم و بیش در برنامه آموزشی و تدوین اسناد بالادستی رشته هاو میان رشته های تخصصی موفق بوده است ضمن اینکه در تصمیمات اجرایی آموزش عالی که بعهده وزارت علوم میباشد چندان موفق نبوده است .
از آنجاکه اکثر اعضاء این شورا عضو هیات علمی دانشگاهها از جناح خاصی هستند طبیعی است تصمیمات آنها عموما سیاسی -آموزشی و در جهت تمایلات آن جناح خاص برای محدود کردن وزارت علوم و وزارت بهداشت بوده است لذا به مسایل فرهنگی جامعه کمتر توجه داشته اند.
اگر قرار باشد حوادث اعتراضات اجتماعی سال قبل پس از مرگ مهسا امینی مورد بررسی قرار گیرد و نهاد های کم کار و مسول در بروز آن حوادث را مورد ارزیابی قرار دهند،در راس آنها شورای عالی انقلاب فرهنگی است که قانون حجاب را تصویب کرد و مسولیت آنرا به نیروی انتظامی گذاشت در صورتیکه نیروی انتظامی وظیفه ارشاد ندارد!
این حوادث تلخ که موجب جان باختن جمعی از مردم و نیروی انتظامی و بسیج شد،نشان میدهد این شورا به وظایف اصلی خود عمل نکرده و به مسایل حاشیه ای و مغایر عقلانیت پرداخته است .
علیرغم بودجه کلان تبلیغی به سازمانهای فرهنگی ،چرا نسل دهه های اخیر از فرهنگ دینی گریزان و مساجد خالی از جوانان است!آیا عرضه فرهنگ دینی در محیط های آموزشی نا صحیح بوده است؟کجا باید پاسخگو باشد؟ارتباطی یک طرفه حوزه با دانشگاه وحضور روحانیت در دانشگاه ها بدون حضور دانشگاهیان در حوزه ها به منظور انتقال مسایل وچالش های فرهنگی جامعه به حوزه ها،راه گشای حل معضلات فرهنگی کشور و جوانان دانشگاهی نبوده است.
اینجانب که توفیق عضویت در اولین کمیته وحدت حوزه و دانشگاه را داشتم در ملاقات با امام راحل و مرحوم آیت الله منتظری مبدع این کمیته ،همواره بر وحدت دو طرفه حوزه و دانشگاه تاکید داشتند ،نه حضور یکطرفه حوزه در دانشگاه!چرا که دانشگاه از قبل به همت مرحوم آیت الله طالقانی،مهندس بازرگان و یدالله سحابی به اسلام انقلابی رو کرده بود و مساجد هدایت ،جاوید و حسینیه ارشاد و… محفل دانشگاهیان بود.
تصمیم اخیر شورای انقلاب فرهنگی برای تزریق تعداد قابل توجه ای از اعضاءشورا و خارج شورا از جناح خاص به فرهنگستان علوم بدون رعایت شرایط و ضوابط عضویت در فرهنگستان ،ویا انتخاب برخی استادان نمونه در دولت سیزدهم در دو سال پی در پی به منظور جلوگیری از بازنشستگی آنها ،استانداردآموزش عالی در کشور راکه تاکنون درسطح بین الملل مقبول بوده زیر سوال برده است .
با توجه به عملکرد ضعیف این شورا در اعتلای فرهنگ کشور پیشنهاد میشود نام آن به شورای آموزشی تغیر کند،بقول مثال رایج در حوزه های علمیه :
الا یا ایها الطلاب ناشی
علیکم بالمتون لابالحواشی!»
