شفقنا_ آیین نکوداشت دکتر«زهرا شجاعی» با حضور فعالان سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و رسانه ای برگزار شد. دکتر شجاعی در این مراسم با اشاره به حضور و نقش سازنده زنان در عرصه های مهم بر همگرایی و وحدت نظر برای احقاق حقوق زنان و رسیدگی به مطالبات آن تاکید کرد.
به گزارش شفقنا، دکتر شجاعی در این مراسم نکوداشت، با تشکر از برگزار کنندگان این مراسم گفت: برگزاری چنین مراسم هایی، فرصت مغتنمی است برای تبیین فعالیت ها، تلاش ها و کوشش هایی که چهار دهه پس از پیروزی انقلاب، برای حوزه زنان صورت گرفته است. اگر قرار باشد هر نظامی برای بهبود وضعیت زنان قدمی بردارد، دو امر بسیار ضروری است. یکی از آنها داشتن یک منشور و مانیفست که دیدگاه نظام را درباره جایگاه و نقش زنان مشخص کند و چشم انداز آینده را بتواند ترسیم کند که برای بهتر شدن وضعیت آنان چه تصویری دارد که متأسفانه در ایران چنین منشوری نداریم.
او با انتقاد بیان کرد: همچنین ما نیازمند نهادها و سازو کارهایی هستیم که بتوانند اهدافی که برای حوزه زنان در نظر گرفته شده را انجام دهند. در جمهوری اسلامی ایران پس از یک دهه که از پیروزی انقلاب اسلامی گذشت و علیرغم اینکه زنان نقش بسیار سازنده ای در پیروزی انقلاب داشتند، سال ۱۳۶۷ اولین نهاد سیاستگذار و برنامه ریز در حوزه زنان تصویب شد و تا سال ۱۳۸۸ تشکیل این نهاد طول کشید. همچنین در سال ۱۳۶۸ اولین طرح پایلوت کمیسیون امور بانوان در فرمانداری قم با پیشنهاد بنده شکل گرفت.
او ادامه داد: در سال ۱۳۷۰ دفتر امور زنان در ریاست جمهوری و بعد هم کمیسیون امور بانوان در وزارت کشور و بعد ارتقای سطح تشکیلاتی دفتر امور زنان در سال ۱۳۷۶ به نام مرکز امور مشارکت زنان و در سال ۱۳۷۴ هم تشکیل ستاد امور بانوان در وزارت آموزش و پرورش و وزارت کشور به اداره امور کل بانوان ارتقای سطح تشکیلاتی پیدا کردند.
او بیان کرد: این تشکیلات به ضرورت زمان و به دلیل شرایطی که وجود داشت از یک هماهنگی و نظم سیستماتیک و سازمانی برخوردار نبود. یعنی ما هم در شورای عالی انقلاب فرهنگی یک نهاد داشتیم و هم در آموزش و پرورش، هم در وزارت کشور هم در ریاست جمهوری و بعد در استانداری های سراسر کشور. اما از آنجایی که این تشکیلات در یک زمان واحد و بر اساس یک نظریه علمی طراحی و ایجاد نشده بود، دارای ضعف تشکیلات و عدم تعریف ارتباط مشخص سازمانی بین هم بودند.
دکتر شجاعی بیان کرد: تلاش هایی که در جهت ارتقای تشکیلاتی صورت می گرفت، در برخی دولت ها موفق بود، مثل تشکیل دفتر مرکز مشارکت و در دولت معجزه هزاره سوم، این تشکیلات سطح تنزل پیدا کرد. امروز هم شاهدیم در یک رقابت خواهرانه بین معاونت امور زنان ریاست جمهوری و رئیس شورای فرهنگی زنان یک خواهر دیگر در جهت ارتقای سطح تشکیلاتی هستند. خب چه راهکاری برای این ضعف و مشکل وجود دارد؟
او بیان می کند: به نظرم راهکار این است که یک بازآرایی تشکیلات بدون چسبندگی به قدرت و به دور از ارتباط حاکمیتی و حکومتی افراد و بر اساس یک نظر کارشناسی این کار انجام شود تا امور زنان بتواند به نحو احسن اداره شود.
دکتر شجاعی روایت کرد: در ۳۳ سالگی وقتی عضو شورای عالی فرهنگی و اجتماعی زنان بودم، پیشنهاد تدوین منشور جایگاه زنان را دادم. چون در قانون اساسی چند اصل بود که کفایت نمی کرد و به دنبال یک مدل، مانیفست و منشوری برای این حوزه بودم. تدوین منشور با استقبال روبرو شد و تدوین آن شروع شد و ۱۶ سال تدوین آن طول کشید، با توجه به تحولات نسلی و تغییرات هویتی و جایگاه زنان این زمان واقعا طولانی بود. بعد از اینهمه سال تازه یک فهرستی از حقوق و تکالیف زن در نظام جمهوری اسلامی منتشر شد . کار ارزشمندی بود و نمی خواهم تلاش دوستان را نادیده بگیرم ولی منشور نیست یک مجموعه ای برای فعالیت و تکالیف زنان است.
او ادامه داد: وجه تاسف بار مساله اینجاست که می خواستند این منشور جایگزین کنوانسیون زنان در کشورهای اسلامی کنند. متنی که بر اساس حقوق داخلی کشور نوشته شده بود را می خواستند برای کشورهای اسلامی که تفاوت های زیادی از منظر دینی با ما دارند، ببرند و متاسفانه در مجلس با شعار و تبلیغات به تصویب رساندند.
دکتر شجاعی با انتقاد از اینکه نظریه واحدی برای حوزه زنان و مسائل آنان نداریم، گفت: متاسفانه پس از چهار دهه از پیروزی انقلاب و تاسیس نظام جمهوری اسلامی، یک نظریه متقن که به طور نسبی مورد اجماع نظام و گروه های مختلف باشند، نداریم. هنوز مشخص نیست جمهوری اسلامی با اشتغال زنان موافق است یا نه؟ هنوز مشخص نیست که نظام جمهوری اسلامی چه نظریه و اقداماتی را درباره حجاب زنان در پیش خواهد گرفت؟
او با اشاره به تجربه کاری خود گفت: مسائل زنان سیاسی نیست. مسائل زنان نیازمند همگرایی و وحدت نظر در حل مسائل بین گروه های مختلف است. اگر بتوانیم بر روی اشتراکات تاکید کنیم و دور هم جمع شویم مثل ائتلاف اسلامی زنان، و بپذیریم مسائل زنان ملی است و نیازمند یک عزم جدی ملی است. زنان سرمایه اجتماعی و انسانی هستند که امروزه آگاه تر، عالم تر و توانمند تر از گذشته تر شدند این سرمایه را باید دریافت اگر به آن بی توجهی شود منفجر می شود که نمونه آن را در ماه های اخیر و اعتراضات عمومی مردم دیدیم.متأسّفانه با بی تدبیری و بی توقعی به دلسوزان نظام، هزینه هایی سنگینی به بار آورد. به باور من مصالح و منافع ملی در گرو توجه جدی به موضوع زنان است. نمی توان به اهداف توسعه دست یافت و زنان را نادیده گرفت یا نگاه ابزاری به آنها داشت. امور زنان در حجاب خلاصه نمی شود. در رسانه ها اینگونه برداشت می شود که تمام مسائل و امور زنان اختصاص به حجاب دارد. در حالیکه نباید اینگونه باشد.
او تاکید کرد: امور زنان نباید تنها توسط فعالان حوزه زنان تدبیر و مدیریت شود، همه دولتمردان و دولت زنان باید دست به دست هم دهند و در این مهم مشارکت کنند. همگرایی و وحدت بین فعالان این حوزه و تاکید بر اشتراکات از مسائل مهم حوزه زنان است. بازآرایی تشکلات دولتی امور زنان باید با مطالعات علمی انجام شود.
