شفقنا آینده- نشریه اسپکتیتر نوشت: به نظر میرسد نیروهایی در تشکیلات دموکراتها دوست دارند جو بایدن را به یک بازنشستگی طولانیمدت بفرستند.
به گزارش سرویس ترجمه شفقنا، در این مطلب میخوانیم: آیا جو بایدن به طور ناگهانی مفید بودن- یا کارآمدی و کاراییاش- را از دست داده است؟ این چیزی است که بسیاری از آمریکاییهای معتقد به نظریه توطئه بعد از اوجگیری هیاهوی کشف اسناد طبقهبندی شده در یکی از دفاتر رئیسجمهور مطرح میکنند.
این نظریه را به زبانی دیگر چنین میتوان توضیح داد: «انتخابات میاندورهای برگزار شده و شرش از میان برداشته شده است، قدرت ترامپ رو به زوال است و همه در واشنگتن میدانند که جو بایدن پیرتر از آن است که بتواند در رقابت انتخاباتی ۲۰۲۴ و پس از آن حضور یابد. پس دولت سایه- یا قدرت دولتی پنهانی که حاکم واقعی آمریکاست- حس میکند که حالا دیگر میتواند به راحتی این پیرمرد را از میان برداشته و یک رهبر دموکرات دیگر را وارد میدان کند. حالا شما میتوانید در ذهنتان یک موسیقی شوم را هم روی این تصاویر تصور کنید!
در یک سطح، چنین دیدگاهی مثال دیگری است از سبک پارانویایی که در سیاست آمریکا وجود دارد. با این حال کتمان نمیتوان کرد که تئوریهای توطئه قدرت خود را در اغلب مواقع از یک سری عناصر حقیقی میگیرند.
نیروهایی در تشکیلات دموکراتها دوست دارند جو بایدن بازنشستگی طولانیمدت خود را آغاز کند. و شرایط این داستان «اسناد طبقهبندی شده» هم- که در دفتر بایدن پیدا شده- بودار است. در واقع همانطور که جوزف هلر گفته- یا کاملاً نگفته- پارانویایی بودن شما به این معنی نیست که به شما دروغ گفته نمیشود.
بیایید از زمانبندی رویدادها شروع کنیم. ده مورد اول این اسناد ظاهرا در تاریخ دوم نوامبر کشف شدند- که درست پیش از انتخابات میاندورهای بود. در آن روز، وکلای شخصی جو بایدن تصادفا در دفتر خصوصی او در مرکز دیپلماسی و تعامل جهانی پن بایدن با پروندهای مواجه شدند که با علامت «شخصی» علامتگذاری شده بود، اما در اصل حاوی یک سری اسناد دولتی حساس بود که قاعدتا نباید در آنجا میبود. آنها هم مانند هر دموکرات دیگری در آمریکا کار درست را انجام دادند، به آرشیو ملی هشدار دادند و بلافاصله اسناد را تحویل این مرکز دادند. کاری به مراتب درستتر از رفتار احمقانه ترامپ، که به طور غیرقانونی اسناد بسیار بیشتری را در مارآلاگو نگه داشته بود و از پس دادن آنها هم امتناع کرد.
ولی آیا کشف اسناد به همان اندازه که تیم بایدن مدعی شده، تصادفی بوده است؟ وکلای خصوصی بایدن در آن زمان در آن دفتر دنبال چه چیزی میگشتند؟ آیا این میتواند با این واقعیت ارتباط داشته باشد که جمهوریخواهان در آستانه بازپسگیری مجلس نمایندگان قرار گرفتهاند- که میتواند به رقبای بایدن قدرت بررسی بخشهایی از گذشته او را بدهد که دوست دارد ناشناخته باقی بماند؟!
دونالد ترامپ خانواده بایدن را «خانواده جنایتکار بایدن» مینامد- و البته این یک اغراق ترامپی است. اما هر کسی که مطالبی پرجزئیات در مورد روابط تجاری جیم و هانتر بایدن، برادر و پسر بدنام جو، خوانده باشد میداند که این توهین نادرست نیست.
در واقع در گذشته بایدن معاملات نامطلوب زیادی وجود دارد- که البته تاریکترین دوران در این میان دومین دوره ریاست جمهوری باراک اوباما است، که جو به عنوان معاون رئیس جمهور به نفع خانوادهاش تلاشهای زیادی میکرد.
اما چیزی که ما را برمیگرداند به این فایلهای کشفشده با علامتهای طبقهبندیشده، این است که گفته میشود همه این اسناد به دوران معاونت جو بایدن ربط دارند. این امر البته چند سوال مهم دیگر را نیز مطرح میکند: مرکز دیپلماسی و تعامل جهانی پن بایدن در دانشگاه پنسیلوانیا- در سال 2017 در دوران ترامپ- به چه منظوری تاسیس شده است؟ آیا واقعا همانطور که وبسایت این مرکز مدعی است «هدف آن درگیر کردن دانشجویان و شرکای پن با اعضای هیئت علمی و مراکز علمی جهانی برای گردهمایی رهبران جهان، توسعه و پیشبرد سیاستهای هوشمند است»؟!
در فاصله زمانی دو سال پس از راهاندازی این مرکز میزان کمکهای خارجی به دانشگاه پنسیلوانیا سه برابر شد و به ۶۱ میلیون دلار رسید- که بخش زیادی از آن از چین رسیده بود. بایدن به عنوان معاون رئیس جمهور- که خودش هم مبالغ قابل توجهی پول از مرکزی که به نامش تاسیس شده بود به دست آورده بود- تا چه اندازه در مرکز پن بایدن نقش داشت و درگیر امورش شده بود؟ روشن است که پروندههای طبقهبندی شده دولتی در زمان قدرت او به دفتر مرکز در واشنگتن راه پیدا کردهاند.
پرسش کلیدی دیگر: این داستان چرا در حال حاضر منتشر میشود؟ یعنی دو ماه پس از تحویل اولین پروندهها و تقریبا یک ماه پس از آن که وکلای بایدن گفتند یک سری دیگر از «پروندههای طبقهبندی شده» در خانه بایدن در دلاور کشف شده است.
داستان درست پس از آن سروصدا کرد که جو بایدن اعلام کرد که میخواهد در تعطیلات کریسمس خود در دریای کارائیب درباره آیندهاش تصمیم بگیرد. در واقع بعد از چند سال سخت به نظر میرسید که بایدن از چیزی لذت میبرد که یکی از دستیارانش با شروع سال 2023 آن تکان عظیم را ایجاد کرد و گفت که او با توجه به تحولات اخیر و امید به بهبود اقتصاد آمریکا، قصد کاندیداتوری مجدد دارد.
پس از آن بود که ناگهان این رسوایی علیه بایدن مطرح شد- که با هر متر و معیاری برای بایدن مسئلهای شرمآور محسوب میشود که در مورد او هم داستانی شبیه به پرونده نگهداری اسناد توسط ترامپ مطرح شده است. دو داستان موازی- که البته میتواند هر دو را نابود کند. با این که مدافعان بایدن دلیل این اتفاق را شلختگی او میدانند و ادعا میکنند که شلختگی او شباهتی با هدف ترامپ- مبنی بر زیر پا گذاشتن آشکار قوانین با نگهداشتن اسناد طبقهبندی شده- ندارد و میزان بزرگی گناه این دو هم یکسان نیست.
از سوی دیگر، این مقایسه میتواند در نهایت به بایدن راهی مناسب برای کنارهگیری با غرور ارائه دهد. در واقع به دلیل این پرونده او میتواند بگوید که «برخلاف رئیسجمهور سابق امنیت ملی را بسیار جدی میگیرم»، یا «اگر مشخص شد که در انجام وظایفم شکست خوردهام»؛ و پس از آن رسانهها ممکن است از بایدن به عنوان مردی شریف نام ببرند و با ادامه مسیرش توسط کامالا هریس رقابت برای سال 2024 را دوباره باز کنند. البته اینها همه حدس و گمان است. با این حال ما در زمانی زندگی می کنیم که جو بایدن رئیسجمهور است و اتفاقات بسیار عجیبی در قلب قدرت آمریکا در حال رخ دادن است.
برای مطالعه کامل خبر به نشریه اسپکتیتر مراجعه کنید
