شفقنا- الجزیره نوشت: در سال ۱۱۸۷ میلادی برابر با ۵۳۸ هجری قمری، اوج گیری گروههای راستگرایی نظیر «شوالیه های معبد» و «شوالیه های هوسپیتالر» به همراه حملات «روتو دو شاتیون» شاهزاده صلیبی «الکرک»- که در نزد اعراب به «اَرْناط» معروف است- به کاروان های حجاج و تاجران مسلمان، باعث وقوع نبرد «حطین» و به تبع آن فروپاشی پادشاهی صلیبیون و آزادسازی بیت المقدس توسط مسلمانان به رهبری صلاح الدین شد.
به گزارش سرویس ترجمه شفقنا، امروز پس از گذشت ۸۳۵ سال از نبرد حطین، تاریخ بار دیگر با اوج گیری نقش راست گرایان افراطی در حیات سیاسی و دینی اسرائیل که در پیروزی بنیامین نتانیاهو و متحد راستگرای افراطی اش یعنی «ایتامار بن گویر» رئیس حزب «صهیونیزم مذهبی» در انتخابات پارلمانی نمود می یابد، خود را تکرار می کند. اما سوال این است که آیا این اوج گیری، رژیم اسرائیل را به سمت فروپاشی سوق خواهد داد؟
با یک نگاه ساده می توان وجوه اشتراک زیادی بین رنو دوشاتیون(ارناط) و ایتامار بن گویر پیدا کرد؛ هر دو تندرویی سرسخت، بسیار خشن و متکبر هستند که واقعیت را به خوبی نمی شناسند و نمی توانند دست از ارتکاب جنایت علیه مردم سرزمین اشغالی بردارند و از تعدی به غیرنظامیان بی سلاح بویژه زنان و کودکان تردیدی به دل راه نمی دهند.
ارناط به خشونت و بربریت شهرت داشت و در جنگ هایش بیهوده می کشت، اجساد را مثله، و به زنان تجاوز می کرد. غرور و افراط گری هایش او را واداشت تا ارتش خود را به هدف نبش قبر پیامبر اکرم(ص) به سمت شهر حضرت رسول (ص) هدایت کند.
این موضوع با بن گویر که شهرک نشینان صهیونیستی را ده ها بار نسبت به یورش به مسجدالاقصی هدایت کرده و به روی مردم بیت المقدس در محله شیخ جراح اسلحه کشیده، تفاوت چندانی ندارد.
علاوه بر این، بن گویر –که ریاست حزب «اٌتسما یهودیت» را برعهده دارد و در محافل جنبش نژادپرستانه «کاخ» بزرگ شده است- محبوبیت خود را از طریق راه پیمایی های تحریک آمیز و ترغیب نسبت به کشتار فلسطینی ها و دعوت به اخراج زوری آنها از به اصطلاح «سرزمین اسرائیل»، تغذیه می کند.
پس از اعلام نتایج انتخابات پارلمانی رژیم اسرائیل که در آن حزب بن گویر با کسب ۱۴ کرسی، جایگاه سوم را به دست آورد، در میان هوادارانش که شعار «مرگ بر عرب» را فریاد می زدند، جشن گرفت و خواستار باز گذاشتن دست ارتش و پلیس اسرائیل برای استفاده از زور بیش از حد علیه فلسطینی ها شد.
بن گویر برای دستیابی به اهداف افراط گرایانه خود، وعده تشکیل یک دولت راستگرای کامل به رهبری بنیامین نتانیاهو را به هواداران خود داده و خواستار تصدی وزارت امنیت عمومی شده است؛ پستی که او را مسئول مستقیم پلیس، اداره زندان ها و سازماندهی ورود شهرک نشینان به مسجدالاقصی می گرداند.
طرح تشدید
بن گویر وقت را تلف نکرده و به محض پیروزی در انتخابات، طر حی را در چارچوب رایزنی ها برای تشکیل دولت آینده جهت مجازات سنگین اسرای فلسطینی در زندان های اشغالگران و اجازه دادن به دولت آینده برای سازماندهی یورش های شبانه روزی و بدون محدودیت شهرک نشینان به مسجدالاقصی ارائه کرده است.
در زمانی که هشدارهای صلیبی ها به رهبری «ریموند سوم، کنت طرابلس» درباره خطر حملات ارناط به کاروان های بازرگانان و حجاج مسلمان بالا گرفت، جناح هایی در سرویس های امنیتی رژیم اشغالگر اسرائیل نسبت به طرح های بن گویر درباره اسرای فلسطینی ابراز نگرانی کرده اند؛ زیرا قضیه آنها محل اجماع ملی فلسطین است و همین امر ممکن است به تشدید اوضاع در کرانه باختری و نوار غزه منجر شود و علاوه بر این، هر گونه تلاش بن گویر برای تغییر اوضاع حاکم در قدس اشغالی و مسجدالاقصی می تواند تشدید اوضاع میدانی احتمالی را تسریع بخشد.
«صالح النعامی» پژوهشگر متخصص امور اسرائیل در این باره می گوید:«تسلط راست گرایان افراطی بر دولت آتی نتانیاهو، سیاست های افراط گرایانه تر را در قبال درگیری با مردم فلسطین به آن دیکته خواهد کرد و منجر به دامن زدن به شدت مقاومت در کرانه باختری خواهد شد و خطرات انفجار انتفاضه سوم در کرانه باختری و بروز درگیری های نظامی با مقاومت در نوار غزه را افزایش می دهد.
در همین حال روزنامه هاآرتص اسرائیل نیز هشدار داده است که اسرائیل اکنون در آستانه یک انقلاب دینی استبدادی به رهبری راست گرایان افراطی قرار دارد که هدف از آن نابودی پایه های دموکراسی است.
هاآرتص نوشت: در سال های اخیر به شدت افراطی شده ایم و همه اموری که نسبت به وقوع آن در گذشته هشدار داده می شد، اکنون درمقابل چشمان همگان در حال رخ دادن است.
پایان اسرائیل؟
اوج گیری راست گرایان افراطی با اوج گیری هشدارهای ده ها تن از رهبران سیاسی و نظامی اسرائیل در مورد خطرات فروپاشی اسرائیل همزمان شده است.
مهمترین این اظهارات – که در جریان جشن هفتاد و چهار سالگی اشغال فلسطین بود- از زبان ایهود باراک نخست وزیر اسبق این رژیم مطرح شد که با استناد به تاریخ یهودیان درباره نابودی اسرائیل قبل از هشتادمین سال تاسیس آن ابراز نگرانی کرد؛ چرا که در این تاریخ هیچ یک از دولت های یهودی بیشتر از ۸۰ سال عمر نکرده است.
باراک دیگر تنها نیست زیرا بنی گانتز وزیر جنگ رژیم اسرائیل نیز گفته است که نگرانی ها از سیطره فلسطینی ها بر «اسرائیل» در آینده دور از واقعیت نیست.
همانطور که اردوگاه صلیبی ها در آخرین روزهای خود صحنه اختلافات بین اردوگاه ریمونت سوم و اردوگاه ارناط بود، جامعه اسرائیل نیز صحنه شکافی شدید است و احزاب راست گرای افراطی از حمایت یهودیان شرقی که در محله های شلوغ در داخل شهرهای بزرگ زندگی می کنند و همچنین پیراوانان جریان دینی حریدی(بنیادگرایان شاخه یهودیت ارتدکس)و شهرک نشینانی برخوردارند که در کرانه باختری، قدس و جولان اشغالی زندگی می کنند.
در مقابل، طبقه متوسط و ساکنان روستاهای اشتراکی موسوم به کیبوتص ها که اخیرا به ویژه به کشورهای جماهیر شوروی سابق مهاجرت کرده اند، به حمایت قوی از راست سکولار تمایل دارند.
همین موضوع یووال دیسکین رئیس سابق سرویس امنیت عمومی اسرائیل را واداشت تا سال گذشته در سخنانی بگوید: «اسرائیل برای نسل آینده باقی نخواهد ماند». وی این سخنان را با افزایش دودستگی های عمیق بین اسرائیلی ها توجیه کرد و گفت که حتی شکاف بین راست گرایان و چپ گرایان از شکافت بین یهودیان و اعراب بیشتر شده است.
در پایان باید گفت که جنایت های ارناط در ۸۳۵ سال پیش، صلیبی ها را به جنگ نابرابر در حطین کشاند و باعث شد تا مسلمانان قدس را آزاد کنند. آیا جنایت های باندهای شهرک نشینی که رهبری آنها را افرادی مثل بن گویر برعهده دارند، پایان رژیم اشغالگر اسرائیل را رقم خواهد زد؟
متن کامل خبر را در الجزیره ببینید