شفقنا – حضرت آیت الله العظمی سید صادق روحانی به پرسشی درباره وصیت امام حسین (ع) به حضرت زینب(س) پاسخ گفته است.
به گزارش شفقنا متن پرسش وپاسخ مطرح شده بدین شرح است:
استفتاء:مفهوم و مقصود امام حسين عليه السلام از منع نمودن خواهر گرامى اش زينب كبرى عليها السلام در اين فرموده ايشان چيست: «خواهرم تو را سوگند مى دهم و از تو مى خواهم كه سوگند مرا نشكنى، چون به شهادت رسيدم بر [مصيبت] من گريبان چاك نكن و صورت خود را خراش مده و ناله و شيون ننما» (1)؟
جواب:باسمه جلت اسمائه؛ آنچه به كمك قرائن بيرونى به دست مى آيد اين است كه امام حسين عليه السلام مى خواستند بانو زينب كبرى عليها السلام و زنان همراهشان نقش ايشان را در زمان بعد از شهادت حضرتش ادامه دهند و از آنجا كه ايفاى اين نقش نيازمند قدرت و سرسختى زيادى می باشد، حضرت عليه السلام جهت راهنمايى ايشان اين گونه آشكار نمودن ضعف و ناتوانى را منع فرمودند و اين نهى يك نوع نهى ارشادى محسوب مى شود.
————————————————–
1) قال عليه السلام: «يا أُختاه، إنّى أَقْسَمْتُ عَلَيْكِ فَأَبِرّى قَسَمى، لا تَشُقّى عَلَىَّ جَيباً، و لا تَخمِشى عَلَىَّ وجهاً، و لا تَدْعَى عَلَىَّ بِالوَيلِ و الثُّبُور إِذا أَنَا هَلكتُ».
الارشاد، ج 2، ص 93.
مستدرك، ج 2، ص 451.
بحار، ج 45، ص 2، بقيه باب 37.