شفقنا آینده– سایت المانیتور درباره «بحران آب و خطر تشنگی در تونس» نوشته که قیس سعید رئیس‌جمهور تونس از دولت خواسته که به سرعت به بحران آب در این کشور رسیدگی کرده و میلیون‌ها تونسی متکی به کشاورزی را که با قطع مکرر آب و خطر تشنگی مواجه‌اند، از این وضعیت نجات دهد.
به گزارش سرویس ترجمه شفقنا، در گزارش المانیتور می‌خوانیم: میلیون‌ها تونسی این روزها به دلیل قطع مکرر آب با شبح تشنگی روبرو شده‌اند- که این نیز رئیس‌جمهور قیس سعید را واداشته اعضای دولت را تحت فشار قرار دهد تا هر چه زودتر بتوانند راه‌حل‌هایی عاجل برای حل بحران آب تونس ارائه دهند.
رئیس جمهور تونس در جریان بازدید از یک فرمانداری در شمال کشور علیه قطعی آب صحبت کرد. او در این زمینه گفت: «دمای هوا به 45 درجه سانتیگراد رسیده است و این در حالی است که در اوج ازدحام استخرها و بطری‌های پی در پی آب که مصرف می شوند، آب در این منطقه قطع شده است».
مناطق دورافتاده در تونس- به ویژه مناطق متکی بر کشاورزی و دامپروری- از کمبود آب رنج می‌برند و این می‌تواند باعث بروز بحران در کشوری شود که این اواخر تحت تاثیر فروپاشی اقتصادی و بحران سیاسی وضع و حال خوبی نداشته است.
حالا این بحران در شرایطی پیش آمده که تونس هم مانند بسیاری از کشورهای جهان با چالش‌های زیادی در زمینه واردات گندم- به دلیل تهاجم روسیه به اوکراین- مواجه شده است. به خصوص که تونس به شدت به واردات وابسته است و در حدود 80 درصد از گندم مورد نیاز این کشور وارداتی است- که البته نیمی از آن هم از اوکراین وارد می‌شود.
در حومه یکی از استان‌های شمال غربی تونس، فتحی 54 ساله صف کشیده تا بطری‌های پلاستیکیش را از آبشاری پر کند که خودش هم گاهی به دلیل استفاده زیاد مردم در آستانه خشک‌شدن قرار گرفته است.
او به المانیتور می‌گوید که «هیچ چیز رضایت‌بخش و خوشحال‌کننده در این کشور وجود ندارد و ما حتی از آب هم که اساس زندگی است، محروم شده‌ایم و این در حالی است که حیوانات ما نیاز مبرمی به آب دارند. با این حال مقامات بیکار نشسته‌اند و هیچ اقدام جدی برای پایان دادن به رنج ما انجام نمی‌دهند».
او ادامه می‌دهد: «ما اعتمادمان را به وعده‌های مقامات از دست داده‌ایم. این بحرانی نیست که همین اواخر ایجاد شده باشد، و به ویژه برای ساکنان مناطق روستایی که به دلیل نبود آب و به تبع آن نبود شغل غیرقابل سکونت شده‌اند، یک بحران جدید نیست. در واقع بحران آب در تونس به قبل از انقلاب 2011 برمی‌گردد، اما دولت‌های بعد از انقلاب نتوانسته‌اند این بحران را حل کنند».
چاه‌های زیادی در مناطقی که از بحران آب رنج می‌برند وجود دارد، اما آب چاه در شرایطی که مکانیسم‌های نظارتی یا ابزارهای ایمن‌سازی در دسترس نیست، حداقل در زمینه آب شرب نمی‌تواند بحران موجود را حل کند.
معز 43 ساله که او نیز برای پر کردن بطری‌های خود در صف ایستاده به المانیتور می‌گوید که «ما قبلاً برای تأمین آب به چاه‌هامان متکی بودیم، اما امروز چاه‌ها برای تامین آب کاری ازشان برنمی‌آید».
او اضافه می‌کند که «مشکل در این واقعیت نهفته که کسانی هستند که اجساد حیوانات یا زباله‌های خانگی‌شان را در چاه می اندازند- که باعث می‌شود آب این چاه‌ها حتی برای حیوانات هم ناسالم باشد. این مساله درد و رنج ما را تشدید می‌کند و به نظر نمی‌رسد که در شرایط موجود راه‌حلی نیز در چشم‌انداز باشد».
مقامات تونس در گذشته بارها و بارها هشدار داده بودند که کشورشان ممکن است در سال 2023 دچار کمبود آب شود. اما به نظر می‌رسد در این مدت زمان همه رهبران سیاسی از جمله رئیس‌جمهور سعید درگیر جنگ بر سر موقعیت خود بوده و هیچ گام جدی برای جلوگیری از این اتفاق برنداشته‌اند.
دولت تونس قبلاً به یک سری نهادهای غیرمتمرکز به نام انجمن‌های آب متکی بود- که وظیفه تامین آب برای مناطق تشنه کشور را داشتند. اما این انجمن‌ها هم در سال‌های اخیر به دلیل ورشکستگی و فساد دچار بحران‌های متعددی شده‌اند و در نتیجه آبرسانی به چندین منطقه تونس به ویژه در شمال این کشور مختل شده است.
در دیدار با محمود الیاس حمزه، وزیر کشاورزی؛ رئیس‌جمهور تونس که به دلیل مجموعه اقداماتی که در راستای تثبیت حکومت خودکامه‌اش در یکی دو سال گذشته انجام داده با مخالفت‌های گسترده‌ای روبه‌روست، از وزارت کشاورزی خواست تا اطمینان حاصل کند این انجمن‌های آبی به حل بحران آب کمک می‌کنند.
سعید در آن دیدار گفت: «تونسی‌ها در بسیاری از مناطق، به دلایل مختلفی از جمله سیاست‌های اتخاذ شده درباره آب، از تشنگی شکایت دارند و بنابراین انجمن‌های آب باید به این بحران رسیدگی کنند».
علا المرزوقی، رئیس سازمان دیده‌بان آب تونس به المانیتور می‌گوید که درخواست سعید برای تجدید نقش انجمن‌های آب گامی مثبت برای حل بحران آب تونس است. با این حال اگر سازوکار مناسبی برای مقابله با بحران آب اتخاذ نشود، این فراخوان به نتیجه‌ای نخواهد رسید.
او در این زمینه می‌گوید: «مادام که انجمن‌های آب دوباره کارشان را بر عهده نگرفته‌اند، حدود سه میلیون تونسی در معرض خطر تشنگی هستند. در تونس بیش از 1400 انجمن وجود دارد که در گذشته برای آبرسانی به مناطق تشنه تلاش می‌کردند، اما در این چند وقت اخیر حداقل 30 درصد از این انجمن‌ها فعالیت خود را متوقف کرده‌اند».
به گفته المرزوقی؛ «این‌ها همه به دلیل بدهی‌های این انجمن‌هاست که هنوز تسویه نشده و همین هم باعث شده شرکت دولتی برق و گاز، برق این انجمن‌ها را قطع کند. بنابراین فعال شدن مجدد نقش این انجمن ها مستلزم همکاری با چندین نهاد از جمله شرکت برق است».
نگرانی‌های فزاینده‌ای در تونس در مورد عواقب بحران آب در تونس وجود دارد. به خصوص در شرایطی که هم‌زمانی این بحران به ویژه در مناطق کشاورزی با غیاب فرصت‌های شغلی باعث تشدید خشم فزاینده مردم و ایجاد ناآرامی‌های اجتماعی در چندین منطقه از تونس شده است.
عبدالله الربحی در این زمینه به المانیتور می‌گوید که بسیاری از شهرهای تونس در سال‌های آینده ناپدید خواهند شد، زیرا ساکنان این شهرها نمی‌توانند در جایی که حتی از ضروری‌ترین نیاز یک انسان برای زندگی، یعنی آب بی‌بهره هستند، زنده بمانند.
خلاصه شده از:
https://www.al-monitor.com/originals/2022/07/water-crisis-threatens-millions-thirst-tunisia
