شفقنا- نوشتاری از آیت الله العظمی صافی گلپایگانی بهمناسبت سالروز ارتحال آیت الله العظمی بروجردی بازنشر می شود.
به گزارش شفقنا، متن نوشتار مرجع فقید شیعیان به شرح زیر است:
بسم الله الرّحمن الرّحیم
سيزدهم شوّال، سالروز رحلت مرحوم استاد اعظم حضرت آيتالله العظمی بروجردی اعلیاللهمقامه زعيم بزرگ شيعه است كه در عصر خود، نمونه ممتاز و آسمانی از رجال ايمان، خداپرستی و خداخواهی و وجودش، سرشار از عقيده و توحيد بود.
آن فقيه عالیمقام، در اخلاق كريمه، بزرگی و بزرگواری بهحق، يادگاری از جدّ بزرگوارش سبط اكبر علیهالسلام بود.
بیم از خداوند
جهات عظمت شخصيت، در وجود ايشان جمع شده بود؛ بزرگترين آنها بيم از خدا و حساب روز جزا بود؛ با تمام وجود، خدا را باور و به قيامت اعتقاد داشت.
دوری از دنیاطلبی
دنياطلبی و رياستخواهی در او ديده نمیشد. او خود میفرمود – و در صداقت و راستگويی او شكی نبود:«من يك قدم برای اين مقام، يعنی مرجعيت و رياست برنداشتم»
تجلّی صفات متقین
صفاتی كه اميرالمؤمنين علیهالسلام برای همّام از متقين برشمرد در او لمس میشد:
«فَهُمْ وَالْجَنَّةُ كَمَنْ قَدْ رَآهَا فَهُمْ فِيهَا مُنَعَّمُونَ وَهُمْ وَالنَّارُ كَمَنْ قَدْ رَآهَا فَهُمْ فِيهَا مُعَذَّبُونَ»
دقت در صرف بیتالمال
در صرف بيتالمال، دقت فراوانی داشت، و میشود گفت كه حتی ديناری به كسی برای غير خدا نپرداخته بود.
شخصاً و برای حوائج شخصی خود، مثل لباس و بلكه غذا از سهم مبارك و بيتالمال استفاده نمیكرد.
سادهزیستی
خانه و اندرون بيت او ساده، بیپيرايه و به فرشهای كهنه – كه شايد از گذشته به او ارث رسيده بود- مفروش بود.
احترام به بزرگان
به بزرگان گذشته و معاصر احترام میكرد.
اهتمام به مستحبّات
در اظهار حق و ابطال باطل، مسامحه و مجامله نمینمود و رعايت امور و حقوقی كه رعايت آنها از مستحبّات و مكارم اخلاق و آداب بود كمال اهتمام را داشت.
احترام به خادمان دین
هركس قدمی در راه خدا برداشته بود و مصدر خدمتی به دين و مذهب شده بود، نزد او احترامی خاص داشت. ياد دارم زمانی به پدر بزرگوارم فرمود: «من يك شب هم شما را فراموش نمیكنم»
دفاع از مکتب
در امر ترويج دين و دفاع از حدود و ثغور اسلام و مذهب، آنچه را در توان داشت انجام میداد. غم و غصهای اگر برايش بود، همان فكر و انديشه مسائل اسلامی بود.
مقام والای علمی
در موقعيت علمی چنان بود كه هر دانشمند و عالم و استادی به محضر او میرسيد، شيفته او میشد.
تسلّط بر آرای فِرَق و مذاهب
در مسائل علمی و اطلاع از آرای علمای مذاهب و فرق اسلامی، متبحّرتر از خود آنها بود، مثل اينكه كتاب «خلاف» شيخ، صفحه به صفحهاش پيش رويش حاضر باشد، سخن میگفت.
تسلّط بر علم رجال
بر علم رجال و اسناد حديث، تسلّط و آگاهی خارقالعاده داشت.
نمونهای از احترام علمای فِرَق به ایشان
دانشمند معروف شيخ باقوری وزير اوقاف مصر، در اثر يك ملاقات، چنان مجذوب او شد كه همه تذكرات ايشان را به سمع اجابت شنيد، و درضمن نامهای كه از آنجا به عرض ايشان رساند، وعده انجام همه را داد و عبارتش نسبت به آن وعدهها اين بود: «لا يَزَالُ يَخْلِدُ فِي كِيَانِي.»
مرحوم علامه شيخ محمدتقی قمی میگفت: آنگاه كه نامه حضرت آقا را به شيخ مجید سليم تسليم میكردم، بر میخاست، میايستاد، نامه را میگرفت و میبوسيد، و نيز شيخ محمد شلتوت، صاحب آن فتوای تاريخی هم برمیخاست و به احترام میايستاد، و نامه را دريافت میكرد.
بیشك در عصر ايشان، در بين همه علمای فِرَق، كسی اعلم از ايشان در فقه فِرَق نبود.
دفاع از حق بدون مجامله و تعارف
آن بزرگوار در حفظ حدود مكتب اهلبيت (علیهمالسلام) در برابر همين اشخاص كه به او كمال احترام را اظهار میكردند از حق و موضعی تنازل نمیكرد؛ چنانكه وقتی شيخ شلتوت در تفسيری كه مینوشت در تفسير آيه (وَأَنْ تَسْتَقْسِمُواْ بِالْأَزْلَامِ) سخن نابجايی گفته بود، در مقام ردّ بر او، به اينجانب امر فرمود تا جواب كافی و شافی طی رساله «حول الاستقسام بالازلام» نگاشتم و برای او ارسال كردند.
مورد احترام دانشمند مسیحی
از سوی ديگر مثل جورج جرداق دانشمند مسيحی، نويسنده كتاب «الامام علی صوت العدالة الانسانيه»، كتابش را طی نامهای بسيار بليغ و پرمحتوا به ايشان اهدا نمود.
نمونه تعبد تام
در تشرّع و تعبد تام و التزام به احكام، عبادت، دعا، محاسبه نفس، توجه به خدا، استغفار و توبه و تعظيم شعائر و سنتها، ازجمله سوگواری و مراسم عزاداری حسينی (علیهالسلام) و عاشورا، در همه مَثَل و نمونه بود.
سیزدهم شوّال، سالروز رحلت چنين شخصی است كه عظمتهای وجودیاش همه افتخارآفرين بود و اسوهای ستودنی برای علما و شيعيان.
بايد اين روز و اين شخصيت و تاريخ حياتش، هميشه زنده نگه داشته شود و برای همه سرمشق باشد.
سخن یکی از بزرگترین علمای مصر در ارتحال ایشان
و اين مقاله را با سخن يكی از بزرگترين علمای مصر كه در ارتحال ايشان نوشته بود به پايان میرسانم:
أغدقَ اللهُ عَلی جَدثِه الطاهر من سَحائِب رِضوانه وَبَعَثَهُ في زُمرة جدّه الأعظم الّذي بَعَثَه اللهُ رَحمةً للعالَمين وآله الطيبين الطاهرين صلواتُ الله وسلامُه عَلَيهم أَجْمعينَ. وَالسَّلامُ عَلَيْهِ يَومَ وُلِدَ وَيَوْمَ مَاتَ وَيَوْمَ يُبْعَثُ حَيّاً.
لطف الله صافی
