شفقنا-مقامات دولت بایدن همواره گفته اند که فرایند بازیابی توافق هسته ای با ایران که دونالد ترامپ در تلاشی ناکام برای مجبور کردن جمهوری اسلامی به تسلیم یا فروپاشی کنار گذاشت، طولانی و پیچیده خواهد بود. ببینیم که این ادعا چگونه با آخرین تلاش خرابکارانه اسرائیل در تاسیسات هسته ای ایران و چه بسا خرابکاری در دیپلماسی آمریکا، تایید می شود.
به گزارش سرویس ترجمه شفقنا؛ سردبیری واشنگتنپست نوشت: روز یکشنبه شاهد یک انفجار و خاموشی در سایت غنی سازی نطنز بودیم. به نظر می رسد که این انفجار درست زمانی که تکنسین های ایرانی ورود به مدار سانتریفیوژ های پیشرفته تازه تر را آغاز می کردند، رخ داد. میزان خسارت مشخص نیست. در حالی که نیویورک تایمز از یک منبع امنیتی نقل کرد که عملیات نطنز می تواند 9 ماه وقفه ایجاد کند یک مقام ارشد ایرانی در روز دوشنبه گفت که غنی سازی متوقف نشده است و با قوت به پیش می رود.
آژانس امنیتی موساد به رسانه های اسرائیلی گفت که مسئول این حمله است و مقامات ایالات متحده نیز به سرعت این موضوع را روشن کردند که واشنگتن در این حمله دخالتی نداشته است. این آشکار سازی نامتعارف در روزی صورت گرفت که لوید آستین به عنوان اولین مقام ارشد دولت بایدن در سفر به اسرائیل با نتانیاهو دیدار کرد. آقای نتانیاهو به روشنی با هر گونه بازگشت ایالات متحده به توافق هسته ای مخالفت کرد و اقدامات اخیر اسرائیل را می توان از این پنجره، اقداماتی هدفمند برای دشوار نمودن این بازگشت توصیف نمود. در همان روزی که گفتگوهای چند جانبه بر سر حل و فصل توافق هسته ای در وین آغاز شد، حمله دیگری از سوی اسرائیل، کشتی زارادخانه ای ایران در دریای سرخ را هدف گرفت.
این احتمال وجود دارد که این جنگ سطح پایین- ایران هم کشتی های اسرائیلی را هدف قرار داده است- به دولت بایدن اهرم بیشتری در گفتگوها بدهد. گفتگوهایی که در جستجوی وارونه کردن روند غنی سازی و فعالیت های هسته ای تشدید یافته در پاسخ به خروج دولت ترامپ است. با این حال، رخداد هفته گذشته از یک واگرایی آشکار در روابط ایالات متحده و اسرائیل حکایت دارد. برای اسرائیل، درگیری دائمی با ایران امری مسلم است، هیچ تنش زدایی قابل تصور نیست و حملات نظامی که برنامه هسته ای را برای چند ماه عقب بیندازد بهترین نتیجه ای است که می توان به آن امیدوار بود.
در مقابل، ایالات متحده موفق شد با تهران به توافق برسد که به شکلی کارا تهدید تولید سلاح هسته ای را برای دست کم یک دهه از بین ببرد. اگر دولت بایدن بتواند توافق را بازیابی کند در انتقال دارایی هایش از خاورمیانه آزادتر خواهد بود و می تواند بر چالش روزافزون چین تمرکز کند.
تا آخر این هفته به نظر می رسید که ابتکار عمل ایالات متحده امیدوار کننده است. همه طرفین گفتگوهای وین را سازنده نامیدند. این گفتگوها در بردارنده دولت های اروپایی و همچنین روسیه و چین می شد. ایران نیز با قول آزاد کردن کشتی کره ای حسن نیت خود را نشان داد. ایران از این توافق منافع زیادی به دست می آورد، از جمله 30 میلیارد دلار از دارایی های منجمد شده و دسترسی دوباره به بازار های نفت دنیا. با این حال، سیاست های داخلی اش مثل همیشه پیچیده است: دولت نسبتا معتدلی که در گفتگوهای توافق سال 2015 نقش داشت به زودی قدرت را ترک می کند و انتخابات ماه ژوئن می تواند رهبران تندروتری را به قدرت برساند.
آقای بایدن که در حال حاضر با مخالفت های هر دو حزب در کنگره پیرامون توافق تازه با ایران روبروست، آزادی عمل زیادی برای فشار بر نتانیاهو به منظور خویشتنداری ندارد، هر چند باید برای این کار تلاش کند. در این بین، دولت بایدن باید بر راهبرد دیپلماتیکش اصرار ورزد و امیدوار باشد که ایران بین اسرائیل و ایالات متحده تفاوت بگذارد.