شفقنا آینده- یک کارشناس حوزه مسایل سیاسی در خصوص اولویت های دولت آینده برای یک دهه پیش رو می گوید: کسی که می خواهد در دو سه سال آینده به مشکلات معیشتی مردم سامان بدهد باید نگاه کلان انسجام ملی داشته باشد چون امروز ما در این موضوع مشکلاتی داریم که بدون نگاه به این مشکل کلان در حل مشکلات خرد موفق نخواهیم بود. وی همچنین می افزاید: هر دولتی بر سر کار بیاید اگر نگاهی تعاملی با جهان نداشته باشد و نگاه بده بستانی نداشته باشد، در درون موفق نخواهد بود.ما باید از ظرفیت های دنیا استفاده و مذاکره کنیم و سهم مان را برداریم. در اتحادیه های منطقه‌ای و بین المللی حضور داشته باشیم، چون جهان، جهان ظرفیت های متقابل است.
امروز کشور نیازمند کسی است که بتواند در بحث معیشت فکری اساسی کند
دکتر حسن لاسجردی، عضو شواری سردبیری خبرآنلاین در گفت وگو با خبرنگار شفقنا آینده در پاسخ به این سوال که در آستانه انتخابات قرار داریم، مهمترین اولویت رییس جمهور آینده چه می تواند باشد؟ اظهار داشت: من اولویت ها را در دو سطح می بینم؛ یکی اولویت های عمومی که مرتبط با نیاز ها و انتظارات و توقعات سطح جامعه است و نگاه دیگری که تخصصی تر و دقیق تر است و به آینده تحولات و روندها اشاره دارد. در شرایط عمومی به نظر می رسد رییس جمهور آینده باید برنامه مناسبی برای مدیریت کشور داشته باشد ولی در حوزه اقتصادی، طرح مسائل معیشتی برای حل مشکلات اقشار مختلف جزو لوازم زندگی امروزی و نیازها و ضروریات جامعه است. یعنی دولت بعدی باید برای سطوح مختلف جامعه و سطح های درآمدی بحث درآمد ملی و سرانه معیشتی و دیگر مسائلی که به زندگی روزمره مردم مرتبط است فکری اساسی کند. ما در دهه اخیر و به ویژه در سال های اخیر مشکلاتی اساسی در خصوص مسائل معیشتی مردم داشتیم که به سیاست ها و تحريم ها و اختلافات برمی گردد ولی آنچه مسلم است این است که امروز کشور نیازمند کسی است که بتواند در بحث معیشت فکری اساسی کند.
رییس جمهور آینده باید نگاه کلانی هم به روند تحولات داشته باشد
برای دهه آینده، جمهوری اسلامی ایران نیازمند انسجام ملی است
وی افزود: نکته دوم اینکه یک افق نخبگانی و نگاه آینده نگرانه نیز وجود دارد؛ اگر بخواهیم کلان تر به این موضوعات نگاه کنیم. به نظر می رسد که اگر رییس جمهور ضمن اینکه باید به مباحث دم دستی و اصطلاحا نیازهای فوری نگاه کند باید نگاه کلانی هم به روند تحولات داشته باشد. به نظر می رسد برای دهه آینده، جمهوری اسلامی ایران نیازمند انسجام ملی است. اختلافات، گروه بندی ها، تضاد ها، نگاه های درونی و بیرونی، شکل گیری خرده نگاه ها و تهدیداتی که وجود دارد و مرزها و مسائل اقوام و… نیاز به انسجام ملی بیش از پیش احساس می شود.
رییس جمهور باید بتواند قول های خود را عملیاتی کند
لاسجردی تصریح کرد: کسی که می خواهد در دو سه سال آینده به مشکلات معیشتی مردم سامان بدهد باید نگاه کلان انسجام ملی داشته باشد چون امروز ما در این موضوع مشکلاتی داریم که بدون نگاه به این مشکل کلان در حل مشکلات خرد موفق نخواهیم بود. لذا اطمینان آور کردن و اعتماد ایجاد کردن در دولت آینده بخشی به این برمی گردد که رییس جمهور بتواند قول های خود را عملیاتی کند و در عین حال نیروهای گریز از مرکز را نیز مدیریت کند و بخشی از نزاع های درونی و اختلافات سیاسی بین ارکان نظام را حل کند. امروز بحث دروغ و بی اخلاقی و چنگ انداختن به صورت هم به جامعه ضربه زده و اعتماد عمومی را سلب کرده است. به زبان من اگر مسولین کمی اخلاقی تر شوند در قسمت معیشت هم حرف ها کمی باورمندان تر می شود و در عین حال مردم به نگاه مثبت به مراکز دولتی و تصمیم گیری علاقمند تر می شوند. اگر نگاه مردم مثبت شد همکاری می کنند؛ این دو بحث مهم هستند.
دولت آینده باید نگاهی تعاملی با جهان داشته باشد
ما باید از ظرفیت های دنیا استفاده و مذاکره کنیم و سهم مان را برداریم
قطع ارتباط و بستن درها مشکلی را حل نمی کند
این کارشناس حوزه مسایل خارجی در پاسخ به این سوال مساله سیاست خارجی در یک دهه آینده چقدر مهم خواهد بود؟ گفت: در نظریات مربوط به توسعه در رابطه با ایران عقیده برخی از اساتید این است که ایران کشوری بین المللی و مورد توجه قدرت ها است و در موقعیتی قرار گرفته که مورد اهمیت است از این رو هر دولتی بر سر کار بیاید اگر نگاهی تعاملی با جهان نداشته باشد و نگاه بده بستانی نداشته باشد، در درون موفق نخواهد بود و باید نسبت به جهان نگاه مناسبی داشته باشد. من معتقد به تسلیم و مذاکره ذلیلانه نیستم و نمی گویم همیشه باید امتیاز داد تا ارتباط داشت اما عقیده دارم نباید در مذاکره را بست. ما باید از ظرفیت های دنیا استفاده و مذاکره کنیم و سهم مان را برداریم. در اتحادیه های منطقه‌ای و بین المللی حضور داشته باشیم، چون جهان، جهان ظرفیت های متقابل است. ما باید حضور پیدا کنیم؛ این باید شانیتی و ظرفیتی است. ما قابلیت هایی داریم که اگر می خواهیم پویا باشیم باید بده بستان امنیتی و نیروی انسانی و اقتصادی و… داشته باشیم. قطع ارتباط و بستن درها مشکلی را حل نمی کند، همانطور که در یکی دو دهه اخیر دیدیم که اینطور نیست ولی این به معنای تسلیم شدن در مذاکرات نیست.
با تجربه چند دهه گذشته می توان از قابلیت های مثبت نظام بین الملل استفاده کنیم
جمهوری اسلامی در جایگاه استراتژیک و سوق الجیشی قرار دارد که نمی تواند ایزوله باشد
لاسجردی ادامه داد: بر اساس قانون اساسی، راهبرد سیاست خارجی نظام با رهبر انقلاب است. لذا دولت ها مجری راهبرد ها و طرح ها و نظریه هایی هستند که در مجموعه نظام تصمیم گیری می شود و بخشی از آن را رهبر انقلاب خط دهی می کنند و بخشی را گروه ها مشورت می دهند. آنچه مهم است این است که با تجربه چند دهه گذشته می توان از قابلیت های مثبت نظام بین الملل استفاده کنیم. در درون سیستم جمهوری اسلامی با ارفاق دو نگاه داریم؛ برخی می گویند نباید با نظام بین الملل کاری داشته باشیم، همه استعماری و بد هستند و همه قابلیت سو استفاده دارند. من نمی گویم قدرتها اینطور نیستند به هر حال هر کسی به طرف ما می آید با ذهنیت بهره برداری می آید، ما هم باید بهره و منافع خود را از نظام بین الملل برداریم؛ این نگاهی مثبت و سازنده است. نگاه اساسا منفی برای همکاری نکردن و قطع ارتباط است. کشورهایی هستند که تفکرات و ایدئولوژی خود را دارند و با دنیا کار می کنند مثال من چین است که با تفکر کمونیستی پیش می رود ولی اقتصاد خود را دارد و با دنیا تبادل نظر می کند، تاثیر خود را می گذارد و بده بستان دارد و به عنوان یک قدرت برتر شناخته می شود. من فکر می کنم جمهوری اسلامی در جایگاه استراتژیک و سوق الجیشی قرار دارد که نمی تواند ایزوله باشد و محل گذر بسیاری از قدرتهای بزرگ است. جمهوری اسلامی کشوری بین المللی و در معرض ارتباط است. دست این کشور بسته نیست و نمی توان گفت کشوری ناتوان است که فقط باید امتیاز بدهد و تسلیم باشد. اگر نگاه منفعت ملی با حفظ شعار ها عملیاتی شود از این مخمصه که دچار آن هستیم خلاص می شویم.
