شفقنا- پنج ماه پیش آلمانی ها با لبخند و پلاکاردهای خوش آمدگویی از پناهجویان رنجدیده، تحقیر شده و جنگ زده سوری و عراقی استقبال کردند؛ جهان تحت تاثیر این رفتار انسانی، تصمیم گرفت گامی برای کمک به انسان بی پناه و گرسنه ای بردارد که بازمانده ی سیاست های سیاه جهانی بود. این روزها اما آلمان به کشوری پشیمان می ماند و دیگر از آن استقبال مهربانانه و حمایت از پناهجویان خبری نیست.
به گزارش شفقنا، با افزایش موج پناهجویان سوری و عراقی که به سوی اروپا حرکت کردند، برخی کشورها با بستن مرزهایشان سعی در کنترل این موج داشتند و در مسیر پرفراز و نشیب پناهجویان، صحنه های خشونت و بی حرمتی و تحقیر به کرات دیده شد. گروه های نژادپرست و افراطی در اروپا به شدت با افزایش جمعیت مردم مسلمان و غیراروپایی مخالف بودند و این مخالفت ها را با حمله به اردوگاه پناهجویان یا تجمع های مختلف نشان می دادند.
در این شرایط بود که خانم مرکل، صدراعظم آلمان پس از حمله راستگرایان افراطی به کمپ پناهجویان، برای اصلاح مساله، پیشقدم شد و روز ۴ شهریور / ۲۶ اوت به مرکز پناهجویان شهر کوچک هایدناو در شرق آلمان رفت. چند صدنفر از راستگرایان افراطی در فاصلهای دور تجمع کرده و با هوکشیدنها و بوق خودروها از سیاست صدراعظم آلمان در ارتباط با پذیرش پناهجویان انتقاد کردند.
رسانه های آلمانی نوشتند که خانم مرکل در هایدناو همبستگی خود را با پناهجویان این کشور و همچنین «کسانی که باید نفرت را تحمل کنند» اعلام کرد.
آن روز خانم مرکل به پناهجویان اطمینان داد که «رواداری به هیچوجه در مورد کسانی اعمال نمیشود که حاضر به کمک نیستند در زمانی که به کمک آنها احتیاج است.» او از همه افرادی که میکوشند کمکی برای پناهجویان باشند، تشکر کرد.
پس از آن بود که در نیمه های شهریور، مردم آلمان تصاویری زیبا از انسانیت انسان را ثبت کردند. آنها با گل و غذا و اسباب بازی برای کودکان جنگ زده و نوشته هایی به زبان های عربی و انگلیسی به پناهجویان این پیام را دادند که اینجا سرزمین امنی است و از جنگ و تحقیر خبری نیست؛ اگرچه پناهجویان نمی دانستند بسیاری از این جمع استقبال کننده برای حمایت از آنها مورد حمله افراط گرایان نژادپرست بوده اند و این گروه ها به زودی امنیت روانی پناهجویان را تهدید خواهند کرد.
آلمان در سال گذشته، بیشترین تعداد پناهجو را در اروپا پذیرفت. در سال ۲۰۱۵، حدود یک میلیون و ۱۰۰ هزار پناهجو که اغلب از کشورهای جنگزده سوریه و عراق بودند در آلمان اسکان یافتند.
اما خیلی زود ورق برگشت و حالا و پس از گذشت چندین ماه، به نظر می رسد دیگر گروه های حقوق بشری و چپ آلمانی، تاب مقاومت در برابر افراط گرایان راست را ندارند و در این بین رفتار غیراجتماعی برخی پناهجویان نیز مزید بر علت شد تا این افراط گرایانِ نژادپرستِ آلمانی باشند که پیروز میدان می شوند و خطرات حضور پناهجویان در کشورشان را پررنگ تر نشان می دهند.
دیگر از آن حمایت های محکم و بی چون و چرای خانم مرکل نیز خبری نیست؛ نظرسنجی های انجام شده در آلمان حکایت از آن دارد که ۴۰ درصد از مردم این کشور خواستار استعفای مرکل هستند. گناه صدراعظم آلمان، پناه دادن به پناهجویان و مهاجران است و در ماه های اخیر با فشار بی سابقه جریان های مخالف دست و پنجه نرم کرده است. او روز یکشنبه 11 بهمن برای رهایی از این وضعیت، خروج پناهجویان از کشورش را خواستار شد.
به نوشته رویترز، خانم مرکل اعلام کرده است، به محض اینکه درگیری ها در عراق و سوریه پایان یابند پناهجویان باید آلمان را ترک کرده و به کشور خود بازگردند.
اوضاع برای پناهجویان وخیم تر از بازگشت به ویرانه ای به نام خانه است؛ فرائوک پتری، سیاستمدار عوامگرای حزب دست راستی ای.اف.دی آلمان گفته است که پلیس این کشور باید اجازه یابد تا «در صورت لزوم» به پناهجویانی که به طور غیرقانونی از مرز این کشور عبور میکنند، شلیک کند.
به نوشته بی بی سی، خانم پتری که رهبر حزب راستگرای «آلترناتیو برای آلمان» است، گفته است: «پلیس باید مقابل موج ورود مهاجران از مرزهای اتریش را بگیرد و برای این کار اگر لازم بود از سلاح استفاده کند. این چیزی است که قانون هم تصریح کرده است.»
اگرچه در واکنش به سخنان خانم پتری، اتحادیه صنفی پلیس آلمان اعلام کرده که «پلیس هیچگاه به روی پناهجویان آتش نخواهد گشود و اظهارات خانم پتری نشان از یک “ذهنیت افراطگرا و غیرانسانی” دارد» اما به نظر می رسد پناهجویان به ایستگاه آخر رسیده اند و دیگر کسی در دنیا نمی خواهد کشورش را با آنها قسمت کند.
مشخص نیست سیاستمداران سوری و عراقی و جهان که مسببان اصلی این جنگ های پیاپی و ویرانگر هستند و سوداگری هایشان، شهروندان دیروز را به آوارگان و پناهجویان امروز تبدیل کرده به این فکر می کنند که چه کسی در خانه به انتظار پناهجویان نشسته و به آنها خوش آمد خواهد گفت؟ یک داعشی یا یک سوری؟
