شفقنا – روزنامه جمهوری اسلامی درسرمقاله خود با عنوان«چراغ سبز به استمرار فقر!» این گونه آورده است:
در سال گذشته هنگامي که در ماجراي افزايش قيمت بنزين، دولت اعلام کرد درآمد اين افزايش قيمت را صرف يارانه معيشتي 60 ميليون نفر از شهروندان نيازمند خواهد کرد، در همين روزنامه به اين تصميم دولت اعتراض کرديم و نوشتيم اين اقدام به معناي وجود 60 ميليون فقير در کشور است. در همان مقاله اين نکته را هم افزوديم که در نظام جمهوري اسلامي بسيار ناپسند است که بعد از 40 سال حاکميت، هنوز از 80 ميليون جمعيت، 60 ميليون نفر نيازمند يارانه باشند.
حالا کميسيون تلفيق مجلس يازدهم در بررسي لايحه بودجه کل کشور براي سال 1400 يعني سال چهل و سوم از عمر نظام جمهوري اسلامي به اين نتيجه رسيده که بايد 78 ميليون نفر يارانه بگيرند. در توضيح اين تصميم، سخنگوي کميسيون تلفيق گفته است 35 ميليون نفر هرماه 183 هزارتومان، 23 ميليون نفر هرماه 136 هزارتومان و 20 ميليون نفر هرماه 91 هزارتومان يارانه دريافت خواهند کرد که مجموع آنها مي‌شود 78 ميليون نفر. به عبارت ديگر، اگر جمعيت ايران را 82 ميليون نفر بدانيم، فقط 4 ميليون نفر بي‌نياز هستند و بقيه که حدود 96 درصد جمعيت کشور را تشکيل مي‌دهند نيازمند دريافت کمک‌هزينه زندگي مي‌باشند!
نکته بسيار مهم که قطعاً اعضاء کميسيون تلفيق به آن توجه نکرده‌اند اينست که فقير بودن 78 ميليون نفر از مردم ايران، واقعيت ندارد. اين، درست است که در کشور فقر وجود دارد و ميليون‌ها نفر از مردم محتاج نان شب هستند و همين ارقام جزئي 91 و 136 و 183 هزارتومان نيز به کارشان مي‌آيد، ولي اينگونه نيست که 94 درصد مردم دچار فقر و نيازمند اين يارانه‌هاي ناچيز باشند.
از اين واقعيت‌هاي اجتماعي مي‌توان دو نتيجه به دست آورد. اول اينکه اعضاء کميسيون تلفيق اطلاعات صحيحي از وضعيت مردم ندارند و دوم که بسيار مهم است اينست که کميسيون تلفيق معتقد است پرداخت يارانه بايد ادامه يابد و جمعيت چندين ميليوني نيازمند همچنان دستشان به دهانشان نرسد و در فقر و ناداري باقي بمانند. اين، هنر نيست که با تمديد دوران نيازمندي و چراغ سبز دادن به فقر، همچنان نيازمند بودن را بخشي از واقعيت جامعه بدانيم و افتخار کنيم که 45 هزارتومان يارانه را به 91 يا 136 و يا 183 هزارتومان افزايش داده‌ايم. هنر اينست که طرحي دراندازيم که نيازمندي را ريشه‌کن کنيم و به وعده ريشه‌کن کردن فقر عمل نمائيم.
بدون آنکه نيت‌خواني کنيم و همچون رقباي سياسي مجلسيان کنوني اين قبيل اقدامات مجلس را نوعي تبليغات انتخاباتي بدانيم، در خوشبينانه‌ترين فرض مي‌توان گفت حضرات نمايندگان مجلس عليرغم شعارهاي پرطمطراقي که براي حل مشکلات معيشتي مردم در مدت کوتاه داده‌اند، بر همان روش ناصحيح دولت‌هاي نهم و دهم که با برقرار کردن يارانه، روش صدقه دادن را رايج کرد، مهر تأييد مي‌گذارند و هيچ طرحي که نشانه‌اي از حل مشکلات معيشتي مردم در آن باشد ارائه نکرده‌اند. ضمناً اعضاء کميسيون تلفيق به اين سؤال يارانه‌بگيران هم پاسخ بدهند که چرا شما و مديران در سه قوه بايد از بيت‌المال حقوق‌هاي ده‌ها ميليون توماني بگيريد ولي نصيب ما نيازمندان از همين بيت‌المال فقط حداکثر 183 هزارتومان باشد؟ خدا بيامرزد آن شاعر خوش‌‌ذوق را که گفت:
آن قاطر چموش لگد زدن از آن من
اين گربه معو معو کن بابا از آن تو
