شفقنا رسانه_صفحه یک روزنامه‌ها به عنوان ویترین در مقابل چشم خواننده است به همین جهت انتخاب تیتر، عکس و مطالب فرعی در این صفحه اهمیت زیادی دارد تا خواننده را به داخل متن بکشاند و همراه خود کند. در این گزارش سعی کردیم با نگاهی به روزنامه‌های امروز، آن‌هایی که دارای مطالب خوب و مخاطب محور و یا محل نقد و بحث هستند، مورد بررسی قرار دهیم.
به گزارش شفقنا رسانه، روزنامه رسالت تیتر یک خود را به تبعات لغو جدید محدودیت های کرونایی و احتمال اوج گیری آن اختصاص داد و در تیتر نوشت:« پیک چهارم کرونا». این روزنامه می نویسد: بارقه امید در دلمان زنده شده و دوست نداریم آمار جان‌باختگان و مبتلایان، دوباره صعودی شود. بالطبع اعمال محدودیت‌ها و رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی و از همه مهم‌تر مشارکت جامعه سبب شده تا از میزان تاخت‌وتازهای ویروس کرونا کاسته شود، اما برخی تصمیمات می‌تواند ورق را برگرداند و مقدمات آغاز پیک چهارم را فراهم کند.
این روزنامه در ادامه به لغو ترددها و محدودیت‌ها بدون نظارت کافی اشاره می کند و توضیح می دهد:« تقریبا پس از فروکش کردن آمارها اغلب صاحب‌نظران و ویروس شناسان بر این موضوع اتفاق‌نظر دارند که برای مقابله با کرونا، راهکاری جز اعمال محدودیت، انجام تست کرونا در ابعاد وسیع و همچنین رصد و شناسایی تماس افراد و رعایت پروتکل‌های بهداشتی نمی‌تواند مؤثر واقع شود. پس از صعود آمارها و پیچیده‌تر شدن کلاف کرونا و سردرگمی در مواجهه درست با این بیماری، ستاد ملی مبارزه با کرونا تصمیم گرفت که از ابتدای آذرماه با تدوین نقشه راه، شهرها را به سه گروه زرد، نارنجی و قرمز تقسیم‌بندی کرده و طبق آن، شروط و قواعدی را برای فعالیت‌های کسب‌وکار و رفت‌وآمد اعمال کند تا به این طریق، حلقه ابتلا به کرونا با کاهش ارتباطات و تجمعات مردمی و شناسایی مبتلایان شکسته و زنجیره ابتلا به این ویروس گسسته شود. این اقدامات انجام گرفت و به‌نوعی نسخه تعطیلی سراسری تجویز شد و حالا برخی معتقدند، این نسخه در صورتی می‌تواند در کنترل کرونا کارساز باشد که از میزان محدودیت‌ها به‌تدریج کاسته شود، وگرنه به‌محض بازگشایی‌های شتابزده و لغو منع تردد، با افزایش تعداد مبتلایان روبه‌رو خواهیم شد.»
روزنامه آرمان ملی امروز عکس یک خود را به مصاحبه با فرشاد مومنی اقتصاددان اختصاص داد و در تیتر خوبی نوشت:«ناگفته هایی از عوامل ویرانگری اقتصاد». مومنی با اشاره به وضعیت اقتصادی کشور می گوید: «ما به یک شفاف‌سازی بنیادی نیاز داریم تا این امکان فراهم شود که تا‌حدودی نظام تصمیم‌گیری از سرگیجه بیرون بیاید. ریشه اصلی سرگشتگی این است که نظام تصمیم‌گیری به ویژه طی ۱۲ ساله اخیر ترجیح داده امور پیچیده کشور را بدون‌برنامه اداره کند. در شرایطی که دولت برنامه نداشته باشد قادر به سنجش اولویت‌ها نیست؛ بنابراین خیلی راحت‌تر تحت‌تأثیر القائات گروه‌های پر‌نفوذ ذی‌نفع قرار می‌گیرد و آن چیزی می‌شود که ما اکنون مشاهده می‌کنیم. در شرایط کنونی به شکل وارونه و ناقص و غیر‌متعارف مسائل اقتصادی به صورت سطحی مطرح می‌شود. نه تصویری کارشناسانه از وضع موجود نشان داده می‌شود و نه حتی تحلیل اولیه درباره منشأهای شکل‌گیری وضع موجود ارائه می‌شود. اگر ما ندانیم شدت استیصال، گرفتاری و افزایش غیر‌متعارف تعداد بحران‌های کشور ناشی از چه سیاست‌هایی است چگونه می‌خواهیم به سمت تجویزهایی برویم که احتمال راهگشایی داشته باشد؟» مومنی در ادامه چندین پیشنهاد را مطرح می کند:«از منظر مصالح اداره کشور و نگرش‌های دراز‌مدت توسعه‌گرا، فقط و فقط تولیدی باید تقویت شود که از دو قابلیت برطرف کردن فقر و حداقل‌سازی عقب‌ماندگی فناورانه کشور برخوردار است. اما مشاهده می‌کنیم در عمل آنچه به نام تولید تقویت می‌شود، تولیدی است که مضمون خام‌فروشی و رانتی دارد. ویژگی مشترک همه این نوع تولید‌کنندگان آن است که به‌خاطر بنیه اشتغالزایی بسیار اندکی که دارند قادر به رفع فقر نیستند و به‌خاطر خصلت خام‌فروشانه‌ای که دارند قادر به حداقل‌سازی عقب‌ماندگی هم نیستند. عموما رشته فعالیت‌هایی هستند که در کشور بحران آب را تشدید می‌کنند و بیشترین آلودگی‌سازی را دارند؛ بنابراین بحران آلودگی محیط‌زیست را تشدید می‌کنند.»
روزنامه شهروند در این ایام کرونایی و به بهانه اکران آنلاین فیلم «سراسر شب» با فرزاد موتمن کارگردان این فیلم گفتگو کرده است و به مشکلات این روزهای محتوای برخی فیلم ها پرداخته است. این روزنامه در ابتدای مطلب خود می نویسد:« «سراسر شب» بعد از سه‌سال به صورت آنلاین اکران شده است. اتفاقی که چندان برای فرزاد موتمن راضی‌کننده نیست و او می‌گوید که این فیلم را برای نمایش روی پرده سینماها ساخته، نه برای صفحه کوچک تلویزیون- که اجازه نمی‌دهد تصویرسازی و قاب‌بندی‌های فیلم دیده شوند: «از اول هم قرار بود فیلم روی پرده بیاید، ولی چون اکران سینماها شلوغ بود، «سراسر شب» را نگه داشتیم برای فرصتی بهتر- که با کارشکنی مواجه شدیم و فرصت نمایش از این فیلم دریغ شد و به فیلم‌هایی رسید که بیشتر معرکه‌گیری هستند تا سینما. تا اینکه بالاخره قرار شد که در حوالی نوروز پارسال فیلم را نمایش دهیم، که اینبار هم کرونا و تعطیلی سینماها مانع شد و این باعث شد ما که به فکر بازگشت سرمایه سرمایه‌گذاران فیلم بودیم، تصمیم بگیریم فیلم را به صورت آنلاین اکران کنیم.»
این روزنامه در ادامه با توضیحاتی درباره این فیلم می نویسد:« نوع دیالوگ‌نویسی «سراسر شب» هم یکی از مواردی است که مورد توجه قرار گرفته. نوعی دیالوگ‌نویسی آهنگین- که شباهتی به رویه غالب سینمای سال‌های اخیر ایران ندارد. » موتمن درباره دیالوگ فیلم توضیح می دهد:«دیالوگ سینمایی یعنی این. دیالوگی که شخصیت دارد و به یاد می‌ماند، وگرنه آن چیزهایی که در فیلم‌های دیگر می‌بینیم، دیالوگ نیست، جوری عربده‌کشی و فحاشی است. صحبت‌هایی که همه روزه در کوچه و خیابان می‌شنویم و دیگر قرار نیست مشابه آن بدوبیراه‌ها را در سینما هم بشنویم. اما چون همه چیز سینما به هم ریخته و سلیقه‌ها از بین رفته، سینمای داستانی هم تبدیل شده به یک جور مستندسازی کودکانه و این را در همه چیز از جمله دیالوگ‌نویسی می‌بینیم.»
در ادامه صفحه یک سایر روزنامه ها را ببینید……
