شفقنا نظرسنجی- در گزارش سال ۲۰۱۷ شاخص جهانی تساوی زن و مرد، همانند سال های قبل از آن کشورهایی که دارای جمعیت اکثریت مسلمان هستند در فهرست ۲۰ کشور انتهای این رده بندی قرار گرفته اند. این مساله در مورد کشورهای اسلامی ثروتمند (قطر، عربستان سعودی) یا فقیر (یمن، چاد)، اهل سنت (عربستان سعودی) یا شیعه (ایران) صدق می کند. با این حال یازده کشور از خاورمیانه و شمال آفریقا در مقایسه با سال قبل امتیاز کلی خود را ارتقاء داده اند.
به گزارش سرویس ترجمه شفقنا، از سال ۲۰۰۶ مجمع جهانی اقتصاد اقدام به انتشار گزارش سالیانه شکاف جنسیتی در جهان (Global Gender Gap) می کند که به رصد تساوی زن و مرد در چهار حوزه سلامت، آموزش، سیاست و اقتصاد در کشورهای مختلف جهان می پردازد.
پارامترهای متعددی برای سنجش توزیع منصفانه منابع ملی در این خصوص مورد توجه قرار می گیرد. برای مثال، امید به زندگی در زنان در مقایسه با مردان، نسبت جنسیت در تولد، سواد، دسترسی به آموزش، دستمزد، مسئولیت های مدیریتی و نمایندگان انتخابی در یک کشور.
در هر یک از این چهار حوزه، امتیاز هر کشور می تواند از صفر (عدم تساوی) تا یک (تساوی کامل) باشد. سال های زیادی است که کشورهای امیرنشین خلیج فارس به دلیل غیبت زنان از صحنه قانونگذاری، در حوزه قدرت سیاسی امتیاز صفر را دریافت می کنند. در سال گذشته، ۲۷ کشور از جمله کانادا، در حوزه آموزش موفق به دریافت امتیاز کامل یک شدند.
چرا تساوی مرد و زن اهمیت دارد؟ در کنار مسائل اساسی عدالت، مجمع جهانی اقتصاد تاکید کرده است که مشارکت زنان برای رشد و رقابت اقتصادی یک کشور ضروری است.
تعداد کشورهای مورد بررسی از ۱۱۴ در سال ۲۰۰۶ به ۱۴۴ در سال ۲۰۱۷ رسید. در حالیکه تساوی زن و مرد در عرصه جهانی از سال ۲۰۰۶ به طور ثابت رو به افزایش بوده است، برای نخستین بار در سال ۲۰۱۷ یک بازگشت اندک مشاهده شد که دلیل آن کاهش برابری جنسیتی در محل کار و نمایندگی سیاسی بود.
بنابر گزارش سال گذشته مجمع جهانی اقتصاد، در رنکینگ تساوی زن و مرد، کشور ایسلند برای هشتمین سال پیاپی در صدر قرار دارد. پس از آن به ترتیب کشورهای نروژ، فنلاند، رواندا، سوئد، نیکاراگوئه، اسلوونی، ایرلند، نیوزلند و فیلیپین قرار گرفته اند. در میان کشورهای گروه ۲۰، فرانسه با رتبه یازدهم بالاترین جایگاه را دارد، در حالیکه ۶ کشور از این گروه در پایین فهرست قرار گرفته اند: چین (۱۰۰)، هندوستان (۱۰۸)، ژاپن (۱۱۴)، کره جنوبی (۱۱۸)، ترکیه (۱۳۱) و عربستان سعودی (۱۳۸).
در گزارش سال ۲۰۱۷، همانند سال های قبل از آن کشورهایی که دارای جمعیت اکثریت مسلمان هستند در فهرست ۲۰ کشور انتهای این رده بندی قرار گرفته اند. این مساله در مورد کشورهای اسلامی ثروتمند (قطر، عربستان سعودی) یا فقیر (یمن، چاد)، اهل سنت (عربستان سعودی) یا شیعه (ایران) صدق می کند. با این حال یازده کشور از خاورمیانه و شمال آفریقا در مقایسه با سال قبل امتیاز کلی خود را ارتقاء داده اند.
در واقع اوضاع چندان هم که به نظر می رسد ناامیدکننده نیست. سعدیه زاهدی، یکی از بنیانگذاران و همکاران این گزارش در کتاب خود با عنوان «خیزش پنجاه میلیونی: نسل جدید زنان شاغل در حال دگرگون کردن جهان اسلام» خبر از تغییرات اقتصادی و فرهنگی پویا در ۳۰ کشور دارای جمعیت غالب مسلمان می دهد. به گفته وی در طی ۱۰ سال گذشته با گام های سردرگم، پیشرفت هایی در اشتغال زنان اتفاق افتاده که به دنبال سیاست های برابری جنسیتی در آموزش و تحصیلات که چند دهه قبل پایه ریزی شد، اتفاق افتاده است.
برای مثال قزاقستان دارای یک نرخ ۷۵ درصدی از مشارکت نیروی کار زنان است که این عدد تقریبا برابر با نروژ و سوئد و حتی بالاتر از کشورهایی مانند ایالات متحده یا چین است. درصد حضور زنان مصر در رشته های علوم، تکنولوژی، مهندسی و ریاضیات بالاتر از ایالات متحده است. در ۷ کشور دارای جمعیت اکثریت مسلمان، ۹ زن رییس دولت بوده اند. در پارلمان های الجزایر، سودان و تونس بیش از ۳۰ درصد نمایندگان زن هستند که این عدد بالاتر از ایالات متحده است.
درحالیکه فرصت بیشتری برای ازتقاء وجود دارد، پیشرفت های اخیر کلیشه زنان مسلمان را برانداخته که در واقع جهش، عزم و یک روحیه پیشگامانه را به نمایش گذاشته اند که در سال های پیش رو یک نشانه محونشدنی را برجای خواهند گذاشت.
منبع: Globe and Mail
انتهای پیام
