شفقنا نظرسنجی- اگر فساد به عنوان سود شخصی در هزینه عمومی تعریف شده، در عمل آنچنان در عربستان فراگیر است که [مبارزه با آن] در هر مقیاسی کمتر از یک تغییر انقلابی باشد، ممکن است به عنوان تعقیب قانونی گزینشی و انتخابی به نظر آید.
به گزارش سرویس ترجمه شفقنا، نیویورک تایمز در مقاله ای با عنوان «در عربستان، جایی که خانواده و دولت یکی هستند، احتمالا بازداشت ها گزینشی است»* نوشت: خویشاوندان نزدیک شاه سلمان نه تنها بر عربستان حکومت می کنند بلکه با او در حال تجارت هستند.
بزرگترین شرکت های عربستانی در اختیار شاهزاده ها و خاندان پادشاهی قرار دارد و اینک ولیعهد محمد بن سلمان با دستگیری حداقل ۱۱ نفر از شاهزادگان، اعلام داشته در حال مبارزه با «فساد» است. اما منافع تجاری پیچیده و اغلب فاش نشده اقوام نزدیک او، این سوال را به وجود آورده که در یک پادشاهی که قانون تاکنون هیچ آیین نامه ای در مورد آنچه که کشورهای دیگر با عنوان «معامله با خود» نامگذاری کرده و غیرقانونی اعلام داشته اند، این تهمت چه معنایی دارد.
قوانین سعودی که از فرمان سلطنتی یا قانون اسلامی نشات گرفته اند، تاکنون مقررات اندکی درخصوص قانون شکنی خانواده سلطنتی و مشتریان نزدیک آنها داشته اند. خاندان سعودی هرگز منابع درآمد خود را فاش نکرده و نیز اینکه چقدر اعضای آن از فروش نفت کشور متنفع می شوند، چقدر از قراردادهای دولتی سود می برند و یا چگونه هزینه های سبک زندگی اسراف گرایانه خود را تامین می کنند.
این پادشاهی که یک رژیم سلطنتی مطلق است، همچنین هرگز برای ایجاد یک سیستم قضایی مستقل برای رسیدگی به شکایات اقدام ننموده است. و اگر فساد به عنوان سود شخصی در هزینه عمومی تعریف شده، در عمل آنچنان در عربستان فراگیر است که [مبارزه با آن] در هر مقیاسی کمتر از یک تغییر انقلابی باشد، ممکن است به عنوان تعقیب قانونی گزینشی و انتخابی به نظر آید.
کاترین دیکسون، پژوهشگر شفافیت بین الملل که در خصوص صنعت دفاعی عربستان مطالعاتی داشته است در این باره می گوید: «این مستقیما بازی سلطان مستبد است. اگر عضوی از دسته خودی باشی هنوز استفاده از منابع دولتی برای اهداف خود مجاز است، اما از آنجا که فساد مقوله ای است که توجه مردم را به خود جلب می کند، به عنوان ادعایی در نظر افکارعمومی طرح می شود تا یک سخت گیری و تادیب را توجیه کند.»
