امروز : جمعه 10فروردینماه 1403 | ساعت : 18 : 34

آخرین اخبار

ایسنا: سفارت آذربایجان در ایران به زودی بازگشایی می شود

شفقنا- یک منبع آگاه در وزارت امور خارجه گفت:...

سلسله جلسات ماه مبارک رمضان در موسسه مرام برگزار می شود

شفقنا- موسسه مطالعات راهبردی اسلام معاصر (مرام) سلسله جلسات...

احمد میدری: اگر رسانه ها مستقل باشند صدای فقرا شنیده می شود

شفقنا- معاون رفاه اجتماعی وزارت تعاون، کار و رفاه...

صدرالحسینی: حمله به رفح تا پایان ماه رمضان عملیاتی نمی شود

شفقنا- کارشناس مسائل سیاسی گفت: با توجه به تقویت...

حداقل دستمزد در یونان به 830 یورو افزایش یافت

شفقنا- یونان حداقل دستمزد ماهانه را به ۸۳۰ یورو...

برنا نوشت/ خلجی: آقای روحانی با مردم صادق باشید

شفقنا- برنا نوشت: «سپهر خلجی روز جمعه در حساب...

استاد رفیعی: هدایت الهی نیازمند آماده‌سازی نفس است

شفقنا- سخنران حرم حضرت معصومه (س) گفت: هدایت الهی...

نزول قرآن در شب قدر؛ نوشتاری از حجت‌الاسلام علیرضا سبحانی

شفقنا- حجت‌الاسلام علیرضا سبحانی در نوشتاری با عنوان«نزول قرآن...

آرتی: اقامه نماز مسلمانان روسیه در مقابل مجتمع «کروکوس»

شفقنا- اداره دینی مسلمانان روسیه در مقابل مجتمع «کروکوس»...

اعلام برنامه شب های قدر در مسجد جمکران

شفقناقم- مراسم احیای شب های قدر در مسجد جمکران...

القدس: قانون منع تبعیض بر اساس مدل مو در پارلمان فرانسه تصویب شد

شفقنا- پارلمان فرانسه پیش نویس قانونی را تصویب کرد...

جنگ تاج و تخت در دریای چین جنوبی

شفقنا- چهار کشور هستند که این توانایی را دارند و احتمال دارد که بخواهند مانعی بر سر راه چین در ۳,۵میلیون کیلومتر مربع آب‌های غنی برای ماهیگری، ذخایر سوخت و خطوط حمل و نقل، ایجاد کنند
به گزارش شفقنا به نقل از دیپلماسی ایرانی، چین ادعا کرده که تنها پادشاه آب های گسترده در ساحل جنوبی اش است. درحالی که دادگاه داوری جهانی یک سال پیش تصریح کرد که دلیلی قانونی برای این ادعای گزاف وجود ندارد. یک سال پس از حکم دادگاه لاهه، ادعای چین در این دریا تبدیل به رقابتی تجاری با برونئی، مالزی، تایوان، فیلیپین و ویتنام شده است. چین این حکم را رد کرده و برای اینکه مطمئن شود کشورهای همسایه قصد به چالش کشیدن قدرت او را ندارند، همکاری اقتصادی اش با برخی از کشورهای دیگر را تقویت کرده است.
چین سومین ارتش بزرگ جهان و رتبه دوم تولید ناخالص ملی را داراست. همین مساله باعث می شود که به چالش کشیدن کنترل آنها بر دریاها برای کشورهای کوچک آسیای جنوب شرقی سخت تر باشد. اما چهار کشور هستند که این توانایی را دارند و احتمال دارد که بخواهند مانعی بر سر راه چین در ۳,۵میلیون کیلومتر مربع آب های غنی برای ماهیگری، ذخایر سوخت و خطوط حمل و نقل، ایجاد کنند:
۱- هند
هند هیچ ادعایی در دریای چین جنوبی ندارد اما امیدوار است که با متوقف کردن چین بتواند موقعیت خود را مستحکم تر کند. هند متحد غربی های مخالف چین است و آنها سیاست «عمل در شرق» را در سال ۲۰۱۴ برای بهبود روابط با کشورهای جنوب شرق آسیا کلید زدند. ظاهرا این سیاست بیشتر اقتصادی است اما می تواند جنبه های بیشتری داشته باشد.
قراردادهای تجاری هند با ویتنام، ایجاد چالشی در برابر قدرت چین در دریای چین جنوبی است. چین تاکنون واکنشی در برابر ماجراجویی هند در منطقه نداشته اما بحران می تواند جدی تر شود وقتی که پای قراردادهای نفتی به میان بیاید.
۲- ژاپن
برای ایجاد موازنه در قدرت چین در جنوب شرق آسیا، ژاپن شش کشتی در سال ۲۰۱۴ به ویتنام داد و سال گذشته نیز موافقت کرد که ۵ هواپیمای نظامی به فیلیپین اجاره دهد. اینها تنها دو نمونه از چگونگی رفتار ژاپن در منطقه است که با ادعای چین مبنی بر پادشاهی در دریا منافات دارد. برخی ژاپن را نیروی اصلی نیابتی غرب در مواجه با چین می دانند.
چین و ژاپن در زمینه نیروی دریایی رقابتی تنگاتنگ دارند و کنترل برخی از جزایر از قدیم محل مناقشه دو کشور بوده است. نیروی دریایی ژاپن آینده بسیار روشنی دارد و تعجبی ندارد که وزیر امور خارجه چین، به ژاپنی ها از طریق خبرگزاری رسمی شینهوا هشدار داده باشد که به دنبال ایجاد مشکل در منطقه نباشد.
۳- ایالات متحده آمریکا
دونالد ترامپ رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا، در ماه آوریل امیدوار بود که با گسترش همکاری در دریای چین جنوبی بتواند با همتای چینی اش در جلوگیری از توسعه موشک های بالستیک کره شمالی، همکاری کند. اما این همکاری شکل نگرفت تا در اواخر ماه می نیروی دریایی ایالات متحده دو کشتی نظامی را در دریای چین جنوبی مستقر کنند.
ایالات متحده ادعایی در دریای چین جنوبی مطرح نمی کند اما نیروی دریایی قدرتمند این کشور می تواند از طریق ایجاد اتحادها و پیوندهایی با کشورهای جنوب شرق آسیا دردسرهایی برای چین ایجاد کند. یک نمونه از این اتحادها با فیلیپین در سال ۲۰۱۴ ایجاد شد.
۴- ویتنام
ویتنام تنها کشوری است که ادعا دارد با چین در دریای چین جنوبی در حال رقابت است. آنها قصد دارند با احیای زیرساخت های دریایی خود و مهیا کردن این زیرساخت های برای استفاده نظامی به ویژگی های لازم برای این رقابت برسند. هرچند ویتنام مانند دیگر کشورهای جنوب شرق آسیا روابط تجاری گسترده ای با چین دارد و ارزش تجارت آنها با چین در سال ۲۰۱۵ به ۹۵,۸میلیارد دلار رسید. آنها اساسا رفتار چین را نمی پسندند هرچند با توجه به ارتش کوچک خود هراس دارند تا خطری را بپذیرند. آنها سابقه ای از جنگی مرگبار با چین در سال ۱۹۷۴ در جزایر پاراسل را در تاریخ خود دارند. هرچند ویتنام در موقع نیاز به حمایت هند و ژاپن جشم دارد.
منبع: دیلی سیگنال/ نویسنده: رالف جنینگز/ مترجم: روزبه آرش

اخبار مرتبط

پاسخ دیدگاه

لطفا نظر خود را وارد کنید
نام خود را بنویسید